Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
8. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ K A R A R I
DOSYA NO: 2020/1449
KARAR NO: 2023/1378
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 10. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 17/02/2020
NUMARASI: 2017/462 Esas – 2020/153 Karar
DAVANIN KONUSU: Trafik Kazasına Bağlı Cismani Zarar Sebebiyle Açılan Tazminat
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 21/09/2023
Yukarıda bilgileri yazılı bulunan ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 355. maddesindeki düzenleme gereğince, istinaf edenin sıfatına, istinaf nedenlerine ve kamu düzenine ilişkin olup resen gözetilmesi gereken hususlara hasren yapılan inceleme ve değerlendirme neticesinde;
K A R A R Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; 02/12/2016 tarihinde plakası ve sürücüsü tespit edilemeyen aracın, yaya olan müvekkiline çarpması sonucu müvekkilinin ağır şekilde yaralandığını, davalıya yapılan başvurunun sonuçsuz kaldığını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla tahkikat sonucunda davacının maddi zararının değerinin tam ve kesin olarak belirlenebilmesinin mümkün olduğu anda arttırılmak üzere, davacı için sürekli sakatlık tazminatı olarak 3.000 TL, geçici iş göremezlik tazminatı olarak 500 TL ve geçici bakım gideri olarak da 500 TL olmak üzere toplam 4.000 TL tazminatın davalı kurum azami poliçe limiti ile kusur oranlarına göre sorumlu olmak kaydıyla kaza tarihinden işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, davacı vekili 03/01/2020 tarihli ıslah dilekçesiyle; 500 TL olan geçici iş göremezlik tazminatı taleplerini 7.444,78 TL artırdıklarını, buna göre davacı için 7.944,78 TL geçici iş göremezlik tazminatı, 500 TL geçici bakıcı gideri tazminatı ile 3.000 TL sürekli iş göremezlik tazminatının dava dilekçesinde talep edilen ve ıslah dilekçesinde artırılan kısımlara kaza tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; kaza tarihi 02/12/2016 olduğundan 01/06/2015 tarihinde yürürlüğe giren Trafik Sigortası Genel Şartlarının işbu davada uygulanması gerektiğini, dava öncesinde davalı kuruma başvuru yapılmasına karşın tazminat hesabı için kurum tarafından talep edilen eksikliklerin davalı kuruma sunulmadığını, usulüne uygun başvuru şartı yokluğu nedeniyle davanın reddi gerektiğini, geçici iş göremezliğe ilişkin taleplerin ve bakıcı giderinin SGK’nın sorumluluğunda olduğunu belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. İlk derece mahkemesince yapılan yargılama sonunda; “geçici iş göremezlik tazminatı teminat kapsamında kaldığından, davacının geçici iş göremezlik tazminatı yönünden talebinin kabulü ile, 7.944,78 TL geçici işgöremezlik zararının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, ATK raporu doğrultusunda davacının sürekli maluliyetinin bulunmadığı tespit edilmekle sürekli iş göremezlik tazminatı yönünden davanın reddine, geçici bakıcı giderine ilişkin olarak; kaza tarihindeki hastane raporlarında davacının maluliyetinin olmadığı, bulguların normal olduğu belirtilmekle ayrıca davacı tarafça geçici bakıcı giderine ilişkin başkaca somut delil sunulmamış olduğu nazara alınarak geçici bakıcı gideri yönünden davanın reddine karar vermek gerekmiştir.” gerekçesi ile; 1-Geçici iş göremezlik tazminatı yönünden davanın KABULÜ ile, 7.944,78-TL tazminat alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, 2-Sürekli iş göremezlik tazminatı yönünden davanın REDDİNE,3-Geçici bakıcı gideri yönünden davanın REDDİNE karar verilmiş, verilen karar davacı vekili ile davalı vekili tarafından istinaf edilmiştir.Davacı vekilinin istinaf sebepleri: Dava konusu kaza sonucunda müvekkilinin sürekli olarak sakat kaldığı, İstanbul Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Kurulu raporundaki sürekli sakatlığının bulunmadığı tespitinin gerçeği yansıtmadığı, müvekkilinin kazadan dolayı arazları devam etmekte olup mahkemece bu hususun irdelenmediği, sürekli iş göremezlik tazminatı yönünden açılan davanın kabulü gerekmesine rağmen reddine karar verilmesinin hatalı olduğu, aynı şeklide geçici bakıcı gideri yönünden de açılan davanın reddedilmesinin hatalı olduğu, müvekkilinin 9 aylık iyileşme süresi içerisinde başkasının bakımına ve ihtiyaçlarını gidermesine muhtaç durumda kaldığı ve bu nedenle bu süre için geçici bakım gideri ödemesi yapılması gerekirken talebin reddine karar verilmesinin hatalı olduğu, nitekim alınan 06.12.2019 tarihli bilirkişi raporunda da; mahkemenin kabulü halinde 11.112,99 TL geçici bakıcı gideri alabileceğinin belirtildiği hususlarına ilişkindir.Davalı vekilinin istinaf sebepleri; Davadan önce müvekkiline usulüne uygun bir başvuru bulunmaması nedeniyle dava şartı yokluğundan davanın reddine karar verilmesi gerekirken, davanın kabulüne karar verilmesinin hatalı olduğu, hükme esas alınan İstanbul ATK 2.İhtisas Kurulu’nun 17/06/2019 tarihli raporunun düzenleme tarihi itibariyle Erişkinler İçin Engellilik Değerlendirmesi Hakkında Yönetmelik Kapsamında düzenlenmesi gerekirken bu husus dikkate almadan, Özürlülük Ölçütü Sınıflandırması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmeliğe göre belirlenen raporun dikkate alınmasının hatalı olduğu, müvekkili kurumun geçici iş göremezlik tazminatından sorumluluğu bulunmamasına rağmen geçici iş göremezlik tazminatı ile ilgili müvekkili kuruma bu tazminatın yüklenmesinin hukuka aykırılık teşkil ettiği hususlarına ilişkindir. Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle geçici ve sürekli iş göremezlik tazminatı ile geçici bakıcı gideri istemine ilişkindir. Davacı, geçici bakıcı gideri talep etmiş, mahkemece bu talep, somut delil ibraz edilmediği gerekçesiyle reddedilmiştir. Kaza tarihinde yürürlükte bulunan 6098 sayılı TBK’nın 54. maddesinde; zarara uğrayanın işlerini görememesi nedeniyle tutmak zorunda kaldığı yardımcı veya hasta bakıcı için ödemek zorunda kaldığı giderleri de zarardan sorumlu olan kişilerden isteyebileceği açıktır. Ne var ki; somut olayda hükme esas alınan Adli Tıp Kurumu 2. Adli Tıp İhtisas Kurulu tarafından düzenlenen 24/04/2019 günlü raporda; davacının meydana gelen kaza sonunda tüm vücut engellilik oranının %0 olduğu ve iyileşme süresinin 9 aya kadar uzayabileceği bildirilmiş ise de; davacının geçici iş göremez olduğu dönemde bakıcı yardımına ihtiyaç duyup duymadığı ve duyuluyor ise bunun sürenin ne olacağı belirtilmemiştir. Açıklanan hususta rapor alınması gereklidir. Mahkemece Adli Tıp Kurumu 2. Adli Tıp İhtisas Kurulundan ek rapor temin edilerek davacının geçici iş göremezlik döneminde bakıcıya ihtiyacı olup olmayacağı, bakıcıya ihtiyaç olması halinde bakıcı ihtiyacının süresi(tam zamanlı/yarı zamanlı/süreli) belirlenmeli (Yargıtay 17.Hukuk Dairesinin 22/12/2020 gün 2019/6471E.-2020/8916 K sayılı içtihadı) ve ondan sonra belirlenen duruma göre, bir karar verilmesi gerekirken bunun yapılmamış olması HMK.m.353/1-a/6 hükmü kapsamındaki hali oluşturacağından davacı vekilinin bu yönü amaçlayan istinaf başvurusunun kabulü ile HMK’nın 353/1-a/6 maddesi gereğince ilk derece mahkemesince verilen kararın kaldırılmasına, kaldırma kararı gerekçesi dikkate alınarak davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin ise diğer istinaf itirazlarının değerlendirme dışı bırakılmasına karar verilmesi gerektiği sonuç ve kanaatine varılmıştır.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ/ Gerekçe uyarınca,1-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun yukarıda açıklanan nedenlerle KABULÜ ile, İstanbul 10. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 17/02/2020 tarih ve 2017/462 Esas 2020/153 Karar sayılı kararının HMK’nın 353/1-a/6 madde hükmü uyarınca KALDIRILMASINA, 2-Dosyanın belirtilen şekilde işlem, araştırma ve yargılama yapılarak yeniden bir karar verilmek üzere mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 3-İstinaf yasa yoluna başvuran taraflar tarafından peşin olarak yatırıldığı anlaşılan istinaf karar ve ilam harcının talepleri halinde kendilerine İADESİNE, 4-İstinaf incelemesinin dosya üzerinden yapılması nedeniyle, avukatlık ücreti takdirine YER OLMADIĞINA, 5-İstinaf yasa yoluna başvuran taraflar tarafından, istinaf aşamasında yapılan diğer yargılama giderlerinin ilk derece mahkemesince verilecek müteakip kararda dikkate alınmasına,Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nın 353/1-a madde hükmü uyarınca KESİN olmak üzere oy birliği ile karar verildi.21/09/2023