Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
8. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F MAHKEMESİ K A R A R I
DOSYA NO: 2019/658
KARAR NO : 2021/64
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: BAKIRKÖY 6. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 14/11/2018
NUMARASI : 2017/122 E. – 2018/1073 K.
DAVANIN KONUSU: Tazminat (Trafik Sigorta Sözleşmesi Kaynaklı Rücuen)
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 20/01/2021
Yukarıda yazılı ilk derece mahkemesi kararına karşı, istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine yapılan inceleme sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; 16/11/2016 kaza tarihinde sürücü …, sevk ve idaresindeki … plakalı minibüs ile yaya olan müvekkiline çarptığını, meydana gelen kazada davacının yaralanarak malul kaldığını, belirterek fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla, davalı … şirketinin söz konusu tazminattan sorumlu olduğunun kabulüyle 6100 sayılı Yasa’nın 107.maddesi uyarınca toplanacak delillere göre, belirsiz 1.000,00 TL daimi maluliyet(sakatlık) tazminatının temerrüt tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tazminine, karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı … vekili; davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; Davacının davasının kabulü ile;37.212,20.-TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizle birlikte davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine, karar verilmiştir. Davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur. Davalı vekili istinaf dilekçesinde; davacının maluliyetinin %3.3 oranında olduğunu, bu oranın çok küçük olup, ileride ortadan kalkıp kalmayacağını yönünden ATK’ndan rapor alınması gerektiğini, hükme esas alınan kusur bilirkişi raporunun hatalı olduğunu, ATK Trafik İhtisas Dairesinden yeniden rapor alınması gerektiğini, maluliyet tazminatının hesabından ZMMS Yeni Genel Şartlarının uygulanması gerektiğini belirterek istinaf yoluna başvurmuştur. İstinaf edenlerin sıfatı ve istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan incelemede; 16/11/2016 kaza tarihinde sürücü …, sevk ve idaresindeki … plakalı minibüs ile yaya olan davacıya çarptığı, meydana gelen kazada davacının yaralanarak malul kaldığı anlaşılmıştır. Anayasa Mahkemesi 09/10/2020 tarihli Resmi Gazetede yayınlanan 17/07/2020 tarihli ve 2019/40 esas sayılı kararı ile Karayolları Trafik Kanunu’nun 90 ve 92. maddelerinde yer alan “Trafik Sigortası Genel Şartları” ifadelerini iptal etmiştir. İptal kararından sonra sigorta şirketlerinin trafik kazalarından doğan tazminat sorumluluğuna öncelikle Karayolları Trafik Kanunu, Türk Borçlar Kanunu’nun haksız fiillere ilişkin hükümlerinin uygulanacağı, trafik sigortası kapsamındaki tazminatların belirlenmesinde artık trafik sigortası genel şartları’nın belirleyici olmayacağı, genel şartların sadece Karayolları Trafik Kanunu ve Borçlar Kanunu’na aykırı olmayan hükümlerin uygulanabileceği, bu karardan sonra sigorta şirketlerinin sorumluluğunu azaltan genel şartların bir çok hükmünün uygulanamaz hale geldiği, anlaşılmıştır. Bu kapsamda açılan davalarda Borçlar Kanunu’nun haksız fiile ilişkin hükümleri, Karayolları Trafik Kanunu hükümleri, genel şartların bunlara aykırı olmayan hükümleri ile Yargıtay’ın genel şartların yürürlüğe girmesinden önceki yerleşmiş içtihatları doğrultusunda uygulama yapılması gerekecektir.Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, 2918 sayılı KTK.nın 90. maddesinde yer alan tazminatın kapsamının belirlenmesine ilişkin zorunlu mali sorumluluk sigortası genel şartlarına yapılan atfın Anayasa Mahkemesinin 17.07.2020 tarih 2019/40 E – 2020/40 K. Sayılı kararı ile iptal edilmesine, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin istinaf taleplerinin HMK 353/1-b/1 maddesi uyarınca esastan reddi gerektiği sonuç ve kanaatine varılmıştır.
HÜKÜM: Gerekçe uyarınca; 1-Usul ve yasaya uygun olan ve başlıkta yazılı bulunan mahkeme kararına yönelik davalı vekilinin istinaf başvurusunun ESASTAN REDDİNE,(HMK.m.353/1-b/1)2- Alınması gereken 2.541,96-TL harçtan peşin yatırılan 635,49-TL nispi karar ilam harcının düşümü ile 1.904,47-TL nispi karar ilam harcının istinaf eden davalıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına, 3-İncelemenin duruşmasız olarak yapılması nedeniyle avukatlık ücreti takdirine yer olmadığına,4-Yasa yoluna başvuran davalı tarafından yapılan giderlerin üzerinde bırakılmasına,HMK. m. 353/1-b/1 hükmü uyarınca, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda ve HMK. m. 362/1-a mad. gereğince, miktar itibariyle kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.20/01/2021