Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
8. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2019/1609
KARAR NO: 2022/120
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 14. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 20/02/2019
NUMARASI: 2017/375 Esas, 2019/170 Karar
DAVANIN KONUSU: Trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar sebebiyle açılan maddi tazminat
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 07/02/2022
Yukarıda yazılı ilk derece mahkemesi kararına karşı, istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine yapılan inceleme sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; 09/05/2007 tarihinde meydana gelen trafik kazası neticesinde karşıdan karşıya geçen müvekkili yaşı küçük …’e davalı şirkete trafik sigortalı … plakalı aracın çarpması sonucunda malul kaldığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 40.000,00-TL maddi tazminatın temerrüt tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili 01.10.2018 tarihli dilekçesi ile talebini 54.162,48-TL olarak artırmıştır. Davalı vekili, davanın reddini istemiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; ”….Ankara ATK Trafik İhtisas Dairesi tarafından düzenlenen raporda dava dışı sürücünün % 25, davacı çocuğun ise %75 oranında kusurlu olduğu mütalaa edilmiştir. Ankara Üniversitesi Adli Tıp ABD Başkanlığı tarafından tanzim olunan 22/11/2017 tarihli rapor uyarınca davacıdaki daimi maluliyet oranının % 39,0 olduğu, geçici iş görememe süresinin ise 3 ay olduğu anlaşılmaktadır. Ancak, geçici iş göremezlik süresi yönünden çocuğun 6 yaşında olması nedeniyle gelir getirici işte çalışamayacağından bahisle bilirkişi tarafından hesaplama yapılmadığı, taleple bağlı kalınarak hüküm vermek gerektiği” gerekçesiyle; Davanın KABULÜ ile; Maddi tazminat tutarı 54.162,48-TL’nin temerrüt tarihi 30/04/2008 tarihinden itibaren işleyecek ve hesaplanacak yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, karar verilmiştir. Karara karşı davacılar vekili tarafından istinaf yasa yoluna başvurulmuştur. İstinaf nedenleri; Davacılar vekili; kazaya neden olan araç servis minibüsü olup avans faizine hükmedilmesi gerekirken yasal faize hükmedilmesinin hatalı olduğunu belirterek kararın kaldırılmasını istemiştir. 6100 sayılı HMK 355. maddesi gereğince, İstinaf edenlerin sıfatına, istinafların kapsam ve nedenleriyle kamu düzenine ilişkin olup resen gözetilmesi gereken hususlara hasren yapılan inceleme ve değerlendirme sonucunda; Dava, trafik kazasından kaynaklanan iş göremezlik tazminatı istemine ilişkindir. Somut olayda; davacılar vekili dava dilekçesinde, hükmedilecek tazminata temerrüt tarihinden itibaren avans faizi işletilmesini talep etmiş; mahkemece, hükmedilen tazminata temerrüt tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesine karar verilmiştir. Oysa davalının zarar veren aracı, ruhsatına göre minibüs olup, kaza tespit tutanağı içeriğine göre servis minibüsü şeklinde kullanıldığından ticari araç olmakla, ticari faaliyet sırasında kazaya neden olmuştur. Bu itibarla, yerel mahkemece avans (ticari) faizine hükmedilmesi gerekirken yasal faize hükmedilmesi doğru değil ise de, bu yanılgı yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, davacılar vekilinin istinaf isteminin kabulü ile, yerel mahkeme hükmü HMK 353-1.b.2 maddesi gereğince kaldırılıp düzeltilerek yeniden yeniden esas hakkında aşağıdaki gibi hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçelerle; 1-)İstanbul 14. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 20/02/2019 tarih ve 2017/375 Esas, 2019/170 Karar sayılı kararına karşı, davacılar vekilinin istinaf başvurusunun KABULÜNE; (a)-Davacılar tarafından yatırılan istinaf peşin karar ve ilam harcının istek halinde kendilerine iadesine, (b)-İstinaf aşamasında davacılar tarafından yapılan diğer giderlerin ise takdiren üzerlerinde bırakılmasına, (c)-İncelemenin duruşmasız olarak yapılması nedeniyle vekalet ücreti takdirine YER OLMADIĞINA, 2-)İstanbul 14. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 20/02/2019 tarih ve 2017/375 Esas, 2019/170 Karar sayılı kararının KALDIRILMASINA,HMK’nın 353/(1)-b-2 maddesi uyarınca, KALDIRILIP DÜZELTİLEN HÜKMÜN YERİNE GEÇMEK ÜZERE; (a)Davanın KABULÜNE, (b)Maddi tazminat tutarı 54.162,48-TL’nin temerrüt tarihi 30/04/2008 tarihinden itibaren işleyecek ve hesaplanacak avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, 3-)-Alınması gereken 3.699,83-TL harçtan peşin alınan 185,00-TL harcın mahsubu ile, bakiye 3.514,83-TL’nin davalıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına, 4-)Davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT gereğince kabul edilen miktar üzerinden hesap edilen 6.307,87-TL nisbi vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, 5-)-Davacı tarafından sarfedilen, tebligat masrafı ile bilirkişi giderleri ile 185,00- TL peşin harç gideri olmak üzere cem’an 3.146,80-TL’den ibaret yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, 6-)-HMK’nın 333. maddesi gereğince, mahkeme veznesine depo edilen gider avansından kullanılmayan kısmının kararın kesinleşmesi ile birlikte yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda ve HMK.m.362/1-a hükmü gereğince miktar itibariyle kesin olmak üzere, oy birliğiyle karar verildi.07/02/2022