Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
8. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F MAHKEMESİ K A R A R I
DOSYA NO: 2019/1579
KARAR NO: 2021/406
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 5. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 23/10/2018
NUMARASI: 2015/301 E. – 2018/1008 K.
DAVANIN KONUSU: Tazminat
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 04/03/2021
Yukarıda yazılı ilk derece mahkemesi kararına karşı, istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine yapılan inceleme sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; 28.09.2012 tarihinde, karşıdan karşıya geçmeye çalışan davacıların çocukları …’ya davalıların sürücüsü, sahibi/işleteni ve trafik sigortacısı olduğu … plakalı kamyonetin çarparak ölümüne neden olduğunu belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalması kaydıyla, her bir davacı için 5.000,00 TL olmak üzere toplam 10.000 TL destekten yoksun kalma tazminatının sürücü ve işletenden kaza tarihi, sigorta şirketi yününden temerrüt tarihi, her bir davacı için 10.000,00 TL olmak üzere toplam 20.000,00 TL manevî tazminatın davalılardan kaza tarihi itibariyle yasal faizi ile müştereken ve müteselsilsen tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalılar davanın reddini talep etmişlerdir. Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; 1-Davacı yanın maddi tazminat talebinin davalılardan … A.Ş. Tarafından haricen yapılan protokol ile karşılandığı ve tüm davalılar yönünden tarafların uyuşan beyanları kapsamında konusuz kaldığı anlaşıldığından davacıların maddi tazminat talebi yönünden davalarının esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, 2-Davacıların manevi tazminat taleplerinin kısmen kabulü ile yaşanan olay, tarafların kusur oranları, ekonomik durumları ve hakkaniyet ilkesi birlikte değerlendirilerek her bir davacı yönünden 5.000,00-TL olmak üzere toplam 10.000,00-TL ‘nin davalılar … ile … San. Tic. A.Ş. ‘den 28/09/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte anılan davalılardan dayanışmalı olarak tahsili ile davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiştir. Davacı vekili davalı … vekili ve … San. Tic. A.Ş. tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur. Davacılar vekili istinaf dilekçesinde; mahkemece hükmedilen manevi tazminat miktarın az olduğunu belirterek istinaf yoluna başvurmuştur. Davalı … vekili istinaf dilekçesinde; dava konusu kazada kusurlarının olmadığını, mahkemece hükmedilen manevi tazminatın fazla olduğunu belirterek istinaf yoluna başvurmuştur. Davalı …. Tic. A.Ş. İstinaf dilekçesinde; dava konusu kazada kusurlarının olmadığını, mahkemece hükmedilen manevi tazminatın fazla olduğunu belirterek istinaf yoluna başvurmuştur. İstinaf edenlerin sıfatı ve istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan incelemede; 28.09.2012 tarihinde, karşıdan karşıya geçmeye çalışan davacıların çocukları …’ya davalıların sürücüsü, sahibi/işleteni ve trafik sigortacısı olduğu … plakalı kamyonetin çarparak ölümüne neden olduğu ve davacıların destekten yoksun kaldıkları anlaşılmıştır. Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalılar vekillerinin bu yöne ilişkin istinaf taleplerin ayrı ayrı reddi gerektiği düşüncesi ile; Dava, trafik kazası nedeniyle maddi ve manevi tazminat talebine ilişkin bulunmaktadır. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 56/1. maddesine göre, hakimin olayın özelliklerini göz önünde tutarak manevi tazminat adı ile hak sahibi yararına takdir edeceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer işlevi olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi, malvarlığı hukukuna ilişkin zararın karşılanması da amaç edinilmemiştir. O halde, tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerektiği kadar olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde, takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar açıkça gösterilmiştir. Bunlar, her olaya göre değişebileceğinden; hakim, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir. Dava konusu olayda, kazanın meydana geldiği tarih, kusur durumu, davacıların desteğinin olayda ölmüş bulunması, desteğin yaşı, davacıların ölenle yakınlık durumu ve, dosyaya yansıyan ekonomik ve sosyal durumları, olay tarihindeki paranın alım gücü, manevi tazminatın bir sebepsiz zenginleşme aracı olmaması ile yukarıda açıklanan ilkeler göz önünde tutulduğunda; Mahkemece takdir edilen manevi tazminat miktarı azdır. Yukarıda açıklanan nedenler ile davalı vekillerinin istinaf taleplerinin HMK. 353/1-b/1 maddesi gereğince esastan reddine, davacılar vekilinin ise istinaf talebinin kabulüne, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden kararın HMK 353/1-b/2 maddesi uyarınca kaldırılarak esas hakkında yeniden hüküm kurulması sonuç ve kanaatine varılmıştır.
HÜKÜM: Gerekçe uyarınca; 1- İstanbul Anadolu 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 23/10/2018 tarih ve 2015/301 E., 2018/1008 K. sayılı kararına karşı davacılar vekili tarafından yapılan istinaf talebinin HMK 353/1/b-2 maddesi uyarınca KABULÜNE, Davalı …Ş. Ve … vekilinin istinaf başvurusunun HMK 353/1-b/1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, 1/1- İstinaf yasa yoluna başvuran davacılar tarafından yatırılan 44,40-TL nispi karar ve ilam harcının istek halinde iadesine, Alınması gereken 683,10-TL harçtan peşin yatırılan 341,75-TL. nispi karar ilam harcının düşümü ile 341,35-TL nispi karar ilam harcının istinaf eden davalılar … Ve …’ dan müteselsilen tahsili ile hazineye gelir kaydına, 1/2- İncelemenin duruşmasız olarak yapılması nedeniyle avukatlık ücreti takdirine yer olmadığına, 1/3- İstinaf yasa yoluna başvuran taraflar tarafından istinaf aşamasında yapılan yargılama giderlerinin takdiren kendi üzerinde bırakılmasına, 2- İstanbul Anadolu 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 23/10/2018 tarih ve 2015/301 E., 2018/1008 K. sayılı kararının KALDIRILMASINA, 2/1-Davacı yanın maddi tazminat talebinin davalılardan … A.Ş. Tarafından haricen yapılan protokol ile karşılandığı ve tüm davalılar yönünden tarafların uyuşan beyanları kapsamında konusuz kaldığı anlaşıldığından davacıların maddi tazminat talebi yönünden davalarının esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, 2/2-Davacıların manevi tazminat taleplerinin kabulü ile her bir davacı yönünden 10.000-TL olmak üzere toplam 20.000,00-TL ‘nin davalılar … ile … San. Tic. A.Ş. ‘den 28/09/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte anılan davalılardan müteselsilen olarak tahsili ile davacılara verilmesine, 2/3-Karar harcı 1.362 TL’den davacı tarafça peşin olarak yatırılan 170,80 TL harcın mahsubu ile 1.191,20- TL bakiye harcın davalılar … ile … San. Tic. A.Ş ‘den tahsili ile hazineye irat kaydına, 2/4-Davacı tarafından yapılan 29,60 TL ilk dava masrafı 261,00 TL tebligat ve müzekkere gideri, 1.200,00-TL bilirkişi ücreti olmak üzere toplam 1.490,60 TL yargılama gideri ile 170,80-TL peşin harcın davalılar … San A.Ş, …’dan müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine, 2/5-Davalı … A.Ş tarafından yapılan yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, 2/6-Davacılar maddi tazminat davasında kendilerini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde geçerli A.A.Ü.T. deki esaslara göre belirlenen 2.180,00 TL matbu vekalet ücretinin davalılar … San A.Ş, …’dan dayanışmalı tahsili ile davacıya ödenmesine, 2/7-Davacılar manevi tazminat davasında kendilerini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde geçerli A.A.Ü.T. deki esaslara göre her bir davacı için ayrı ayrı 4.080’er TL maktu vekalet ücretinin davalılar … San A.Ş, …’dan müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine, 2/8-Taraflarca yatırılan gider avansından arta kalan kısmın karar kesinleştiğinde ve talep halinde yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda 24/11/2016 tarihli ve 6763 sayılı Kanunun 42 nci maddesi ile değişik HMK.m.362/1-a hükmü gereğince kesin olmak üzere, oy birliğiyle karar verildi.04/03/2021