Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
8. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F MAHKEMESİ K A R A R I
DOSYA NO: 2019/1144
KARAR NO: 2021/1555
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 29/01/2019
NUMARASI: 2017/222 2019/81
DAVANIN KONUSU: Tazminat
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 14/10/2021
Yukarıda yazılı ilk derece mahkemesi kararına karşı, istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine yapılan ön inceleme sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili 21/02/2017 harç tarihli dava dilekçesinde özetle; 15/082016 tarihinde meydana gelen tek taraflı kazada davalı sigorta şirketi tarafından zorunlu mali mesuliyet sigortası ile teminat altına alınan … (eski plakası …) plakalı aracın sürücüsünün direksiyon hakimiyetini yitirmesi sonucu meydana gelen kazada müvekkilinin kızı ve murisi olan …’ın vefat ettiğini, davacının destekten yoksun kalma tazminatına hak kazandığını belirterek, fazlaya dair hakları kalması kaydı ile şimdilik 3.200,00 TL destekten yoksun kalma tazminatını 06/02/2017 olan temerrüt tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş; bilahare talebini ek rapordan sonra ıslah etmek suretiyel 53.123,77 TL’ye yükseltmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; … plakalı aracın 30/12/2015 – 30/12/2016 arasında … nolu zorunlu sigorta poliçesinin tarafı olduklarını, ancak davacı tarafın öncelikle ölenin desteğini aldığını ispat etmesi gerektiğini, aracın … tarafından kullanıldığını, bu şahsın ölenin babası olduğunu, ortada hatır taşımasının söz konusu olduğunu, bundan dolayı indirim yapılması gerektiğini, ayrıca zararında sigorta poliçesi kapsamında olup olmadığının araştırlması gerektiğini belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. İlk derece mahkemesince yapılan yargılama sonunda; DAVANIN KABULÜ İLE; 53.123,77 TL destekten yoksun kalma tazminatının 16/02/2017 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline, davacıya verilmesine karar verilmiş, verilen karar süresinde davalı vekili tarafından istinaf edilmiştir. Davalı vekilinin istinaf sebepleri; hesaplamada yetiştirme gideri yönünden hükme esas alınan bilirkişi raporunda hayatın olağan akışına uygun olmayan varsayımlar yapıldığı, yetiştirme giderinin sadece baba yönünden değil anne yönünden ayrı ayrı hesaplanıp düşülmesi gerektiği, bu yönü ile yetiştirme gideri hesaplamasının hatalı olduğu, kişinin 22 yaşında evleneceğinin kabulü, en az 3 çocuk yapacağının kabulü ve buna göre pay ayrılmasının hatalı olduğu, ıslah tarihinden bu talep kabul görmez ise hesap tarihinden faize hükmedilmesi gerekirken hukuka aykırı şekilde 16/02/2017 tarihinden itibaren faize hükmedilmesinin hatalı olduğu hususlarına ilişkindir. İstinaf edenin sıfatı ve istinaf sebepleri ile kamu düzenine ilişkin olup resen gözetilmesi gereken hususlara hasren yapılan incelemede; Dava, trafik kazası nedeniyle destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir. Davalı … Sigorta Şirketi tarafından Zorunlu Mali Mesuliyet Sigorta poliçesi ile sigortalı dava dışı …’a ait yine dava dışı sürücü …’ın sevk ve yönetimindeki aracın 15/08/2016 tarihinde yaptığı tek taraflı trafik kazasında davacının kızı …’ın vefat ettiği, davacının destekten yoksun kaldığı, anlaşılmıştır. Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırılık bulunmamasına, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporundaki maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına, destek paylarının doğru olarak hesaplanmasına, davacı annenin ev hanımı olması, herhangi bir geliri olmaması nedeniyle yetiştirme giderinin baba tarafından karşılanması ve bu itibarla davacı anne için hesaplanan destek tazminatından yetiştirme gideri indirimi yapılmamasının doğru olmasına, temerrüt tarihinin sigortaya başvuru tarihinden 8 iş günü sonrası olan 16/02/2017 tarihi olması nedeniyle faizin başlangıç tarihinin bu tarih olarak belirlenmesinin isabetli olmasına göre, istinaf eden davalının bu yönlere ilişkin istinaf talepleri yerinde olmadığından, HMK.nun 353/1-b/1 maddesi gereğince istinaf itirazlarının esastan reddi gerektiği sonuç ve kanaatine varılmıştır.
HÜKÜM: Gerekçe uyarınca; 1-)Usul ve yasaya uygun olan İstanbul Anadolu 7. Asliye Ticaret Mahkemesinin 29/01/2019 tarih ve 2017/222 esas- 2019/81 karar sayılı karara yönelik davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE, 2-)İstinaf eden davalıdan alınması gereken 3.628,88-TL harçtan peşin yatırılan 908,00 -TL nispi karar ilam harcının düşümü ile 2.720,88-TL nispi karar ilam harcının istinaf eden davalıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına, 3-)Duruşma yapılmadığından avukatlık ücreti takdirine yer olmadığına, 4-)İstinaf aşamasında davalı tarafından yapılan giderlerin üzerinde bırakılmasına, HMK. nun 353/1-b/1 madde hükmü uyarınca, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda ve HMK. nun 362/1-a maddesi gereğince, miktar itibariyle kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.14/10/2021