Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
8. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F MAHKEMESİ K A R A R I
DOSYA NO: 2018/2787
KARAR NO : 2020/3685
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 8. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/03/2018
NUMARASI : 2016/385 E. – 2018/198 K.
DAVANIN KONUSU: Tazminat
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 12/11/2020
Yukarıda yazılı ilk derece mahkemesi kararına karşı, istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine yapılan inceleme sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:Davacı vekilinin dava dilekçesinde özetle; 14/10/2013 kaza tarihinde davalının ZMMS sigortacısı ( 14/01/2013-14/01/2014) olduğu … plaka sayılı aracın sürücüsü olan … tek taraflı yaptığı trafik kazası sonucu hayatını kaybettiği, davacıların ise destekten yoksun kaldığını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik anne için 2.500,00 TL ve baba için 2.500,00 TL olmak üzere toplamda 5.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının kaza tarihinden itibariyle yürürlükte bulunan azami poliçe teminat limitleri ile sınırlı olmak üzere temerrüt tarihinden itibaren ticari avans faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece alınan bilirkişi raporları doğrultusunda; davanın kabulü ile davacı … için 63.507,11 TL ve Davacı … için 56.018,90 TL olmak üzere toplam 114.526,01 TL nin davalıdan alınıp bu davacılara verilmesine dava tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına, karar verilmiştir. Davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur. Davalı vekili istinaf dilekçesinde; davacıların desteğinin tek taraflı tarik kazasında kendi kusuru ile vefat ettiğini, bu nedenle davacıların taleplerinin poliçe teminatı dışında olduğunu belirterek istinaf yoluna başvurmuştur. İstinaf edenlerin sıfatı ve istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan incelemede; 14/10/2013 kaza tarihinde davalının ZMMS sigortacısı ( 14/01/2013-14/01/2014) olduğu … plaka sayılı aracın sürücüsü olan … tek taraflı yaptığı trafik kazası sonucu hayatını kaybettiği, davacıların ise destekten yoksun kaldığı anlaşılmıştır.14/10/2013 olan kaza tarihi itibariyle uygulanması gereken yasal mevzuat ve Yargıtay’ın yerleşmiş uygulamaları dikkate alındığında; sürücü- işleten destek ister kendi kusuru, ister bir başkasının kusuru ile ölmüş olsun, ölüm destekten yoksun kalanlar üzerinde doğrudan zarar doğuran bir sonuç olduğundan; desteğin kusurunun destekten yoksun kalanlara yansıtılamayacağı; araç sürücüsünün veya işleteninin tam kusurlu olması halinde dahi 3.kişi konumunda olan destekten yoksun kalan kişinin sigorta şirketinden tazminat isteme hakkına sahip olduğu konusunda duraksama bulunmadığına; bu durumda 3.kişi sıfatıyla dava açan destekten yoksun kalan kişi bakımından TBK’nun 135. maddesinde düzenlenen alacaklı-borçlu sıfatlarının birleşmesi durumunun da gerçekleşmemiş olmasına; kaza tarihinden çok sonra 01/06/2015 tarihinde yürürlüğe giren ZMMS genel şartlarının somut olayda uygulanma yerinin bulunmamasına, davalı sigorta şirketi vekilinin istinaf talebinin reddine karar verilmesi gerektiği sonuç ve kanaatine varılmıştır.
HÜKÜM: Gerekçe uyarınca; 1-Usul ve yasaya uygun olan ve başlıkta yazılı bulunan mahkeme kararına yönelik davalı vekilinin istinaf başvurusunun ESASTAN REDDİNE,(HMK.m.353/1-b/1)2- Alınması gereken 7.823,27-TL harçtan peşin yatırılan 1.959,56-TL ve 35,90-TL nispi karar ilam harcınınn düşümü ile 5.831,37-TL nispi karar ilam harcının istinaf eden davalıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına, 3-İncelemenin duruşmasız olarak yapılması nedeniyle avukatlık ücreti takdirine yer olmadığına,4-Yasa yoluna başvuran davalı tarafından yapılan giderlerin üzerinde bırakılmasına,HMK. m. 353/1-b/1 hükmü uyarınca, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda ve HMK. m. 362/1-a mad. gereğince, miktar itibariyle kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.12/11/2020