Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
8. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F MAHKEMESİ K A R A R I
DOSYA NO: 2017/2228
KARAR NO : 2019/843
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: BURSA 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 28/03/2017
NUMARASI : 2016/1019 E.-2017/432 K.
DAVANIN KONUSU: Ölüm Ve Cismani Zarar Sebebiyle Açılan Tazminat
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 24/04/2019
Yukarıda yazılı ilk derece mahkemesi kararına karşı, istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine yapılan inceleme sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:Davacı vekili dava dilekçesinde; 02/11/2014 olay tarihinde davalı ….Ltd.Şti.nin maliki, davalı …’ün sürücüsü olduğu …. plaka sayılı araca diğer davalı …’ın sürücüsü olduğu …. plaka sayılı aracın çarpması sonucu …. sayılı araçta yolcu olarak bulunan davacıların anne ve babasının yaşamını yitirdiğini ve davacıların destekten yoksun kaldığını belirterek her bir davacı için ayrı ayrı 50.000,00-TL manevi tazminatın sorumlulukları oranında müştereken ve müteselsilen olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan alınarak davacılara ödenmesini talep ve dava etmiştir.Davalı …. Ltd.Şti.cevabında; davanın reddini talep etmiştir.Mahkemece; yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulü ile; davacıların herbiri için 5.000,00 TL olmak üzere toplam 10.000,00 TL manevi tazminatın 3.000,00 TL kısmından davalı … , 7.000,00 TL kısmından diğer davalılar sorumlu olmak üzere müştereken ve müteselsilen davalılardan alınarak davacılara verilmesine, fazlaya ait istemin reddine karar vermiştir.Davacılar vekili ile davalı ….Ltd.Şti.vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.Davacılar vekili istinaf dilekçesinde; mahkemce hükmedilen manevi tazminatın az olduğunu belirterek istinaf yoluna başvurmuştur.Davalı ….Ltd.Şti.vekili istinaf dilekçesinde; olayı iş kazası olmadığını bu nedenle tazminat ile sorumlu tutulamayacaklarını, kusur raporunun hatalı olduğun, hükmedilen manevi tazminatın ise fahiş olduğunu belirterek istinaf yoluna başvurmuştur.İstinaf edenin sıfatı ve istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan incelemede; 02/11/2014 olay tarihinde davalı ….Ltd.Şti.nin maliki, davalı …’ün sürücüsü olduğu …. plaka sayılı araca diğer davalı …’ın sürücüsü olduğu …. plaka sayılı aracın çarpması sonucu…. sayılı araçta yolcu olarak bulunan davacıların anne ve babasının yaşamını yitirdiği ve davacıların destekten yoksun kaldığı anlaşılmıştır.Dava, trafik kazası nedeniyle manevi tazminat talebine ilişkin bulunmaktadır. 1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, davalı ….Ltd.Şti.nin araç maliki olup işletenin sıfatı ile meydana gelen kazadan kaynaklanan zararlardan sorumlu olduğuna, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalı vekilinin bu yöne ilişen istinaf istemleri yerinde değildir.2-6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 56/1. maddesine göre, hakimin olayın özelliklerini göz önünde tutarak manevi tazminat adı ile hak sahibi yararına takdir edeceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer işlevi olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi, malvarlığı hukukuna ilişkin zararın karşılanması da amaç edinilmemiştir. O halde, tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerektiği kadar olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde, takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar açıkça gösterilmiştir. Bunlar, her olaya göre değişebileceğinden; hakim, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir. Dava konusu olayda, kazanın meydana geldiği tarih, ölenlerin kusursuz oluşu, davacıların anne ve babalarının aynı anda ölmüş bulunması, yaşları ve tarafların dosyaya yansıyan ekonomik ve sosyal durumları, olay tarihindeki paranın alım gücü, manevi tazminatın bir sebepsiz zenginleşme aracı olmaması ile yukarıda açıklanan ilkeler göz önünde tutulduğunda; Mahkemece takdir edilen manevi tazminat miktarı fazla değil, azdır. Yukarıda ki açıklamalar ışığında davalı vekilinin 1 ve 2 nolu bentte belirtilen sebeplerle istinaf talebinin HMK 353/1/b-1 maddesi uyarınca esastan reddine, davacının istinaf talebinin 2 nolu bentte belirtilen nedenlerle kabulü ile kararın bu nedenle kaldırılmasına, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HMK.353/1-b/2 maddesi uyarınca esas hakkında yeniden hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
HÜKÜM: Gerekçe uyarınca;1- Bursa 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 28/03/2017 tarih ve 2016/1019 E., 2017/432 K. sayılı kararına karşı davacılar vekili tarafından yapılan istinaf talebinin yukarıda açıklanan nedenlerle KABULÜNE, davalı vekilinin istinaf taleplerinin HMK 353/1/b/1 maddesi uyarınca esastan reddine, 1/1- İstinaf yasa yoluna başvuran davacı tarafından yatırılan 31,40-TL nispi istinaf karar ve ilam harcının talep halinde davacılar vekiline İADESİNE, İstinaf yasa yoluna başvuran davalı …. Ltd Şti’nden alınması gereken 4.098,60-TL karar ve istinaf harcından bu davalı tarafından yatırılan 170,70-TL nispi istinaf karar ve ilam harcının düşümü ile bakiye kalan 3.927,90-TL karar ve ilam harcının bu davalıdan alınarak hazineye irat kaydına, 1/2- İncelemenin duruşmasız olarak yapılması nedeniyle avukatlık ücreti takdirine yer olmadığına,1/3- İstinaf yasa yoluna başvuran davacılar vekili tarafından istinaf aşamasında yapılan yargılama giderlerinin takdiren kendi üzerinde bırakılmasına,2- Bursa 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 28/03/2017 tarih ve 2016/1019 E., 2017/432 K. sayılı kararının HMK 353/1-b/2 maddesi uyarınca KALDIRILMASINA, 2/2-Davanın kısmen kabulü ile; davacıların herbiri için 30.000,00 TL olmak üzere toplam 60.000,00 TL manevi tazminatın 18.000,00 TL kısmından davalı … , 42.000,00 TL kısmından diğer davalılar sorumlu olmak üzere müştereken ve müteselsilen davalılardan alınarak davacılara verilmesine, fazlaya ait istemin reddine, 2/3-Harçlar yasası gereği alınması gereken 4.098,60-TL harçtan peşin alınan 341,55- TL harcın mahsubu ile bakiye 3.757,05- TL harcın davalılardan tahsiline, 2/4-Davacı tarafından yapılan aşağıda dökümü yazılı 504,00- TL yargılama gideri üzerinden kabul red oranına gör hesaplanan 302,4-TL ile peşin alınan 341,55-TL harcın davalılardan alınarak davacıya verilmesine, bakiye giderlerin davacı üzerinde bırakılmasına, 2/5-Davalılar tarafından yapılan gider olmadığından bu hususta karar verilmesine yer olmadığına,2/6-Her bir davacı yararına ayrı ayrı 3.600-TL vekalet ücretinin davalılardan alınarak davacılara verilmesine,2/7-Reddedilen kısım üzerinde davalı şirket vekili yararına ayrı ayrı her bir davacıdan 2.725- TL vekalet ücretinin alınarak bu davalıya verilmesine,2/8-Karar kesinleştiğinde taraflarca yatıralan avansın kullanılmayan kısmının HMK 333.md.uyarınca yatıranlarına iadesine Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda 24/11/2016 tarihli ve 6763 sayılı Kanunun 42 nci maddesi ile değişik HMK.m.362/1-a hükmü gereğince kesin olmak üzere, oy birliğiyle karar verildi.24/04/2019