Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 53. Hukuk Dairesi 2023/477 E. 2023/352 K. 14.04.2023 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
53.HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2023/477
KARAR NO: 2023/352
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 15. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 02/11/2021
NUMARASI: 2014/706 Esas, 2021/830 Karar
DAVANIN KONUSU: Tazminat (Rücuen Tazminat)
KARAR TARİHİ: 14/04/2023
Taraflar arasında görülen davanın yerel mahkemece yapılan yargılaması sonucunda verilen hükme karşı istinaf yoluna başvurulmuş olup, dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonucunda;
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili, rücuen tazminat talebinde bulunmuş, mahkemece davanın reddine karar verilmiş, karara karşı, davacı vekilince istinaf talebinde bulunulmuştur. Yargılama sırasında uyuşmazlığın temelini oluşturan İstanbul 25.Asliye Ticaret Mahkemesinin 2011/478 Esas ve 2014/114 Karar sayılı kararı ile esas ve birleşen davaların kısmen kabulüne yönelik hüküm kurulmuş, bu karara yönelik temyiz incelemesinde Yargıtay 15.Hukuk Dairesi’nin 2015/5200 Esas ve 2016/459 Karar sayılı kararı ile mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece bozma ilamına uyularak 13/07/2018 esas 2018/793 karar sayılı karar ile esas ve birleşen davaların kabulüne karar verilmiş, bu karara karşı Yargıtay 15.Hukuk Dairesi 28/02/2019 tarih 2018/5412 Esas 2019/861 Karar sayılı ilamında “yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün onanmasına” karar verilerek kesinleşmiştir. 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesinde 01/07/2016 tarihinde yapılan değişiklik ile “Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/09/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur. Bu kararlara ilişkin dosyalar bölge adliye mahkemelerine gönderilemez.” hükmü düzenlenmiştir. Yine HMK’nın 373/4 maddesi uyarınca Yargıtay’ca verilen bozma kararlarına karşı ilk derece mahkemesince bozmaya uygun karar verilmesi halinde bu karar aleyhine temyiz yoluna başvurulabilecektir. Bu düzenlemelere göre bölge adliye mahkemelerinin faaliyete başladığı 20/07/2016 tarihinden önce ilk derece mahkemesince verilen kararlar için kanun yolu olarak istinaf değil, temyiz yolunun öngörüldüğü anlaşılmaktadır. Dairemiz’e gönderilen eldeki bu dosyada ilk kararın bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20/07/2016 tarihinden önce verildiği, hükmün temyizi üzerine Yargıtay 23. Hukuk Dairesi’nce anılan kararın bozulmasına karar verildiği anlaşılmaktadır. Yukarıda açıklandığı üzere, hükmün temyiz kanun yolu ile Yargıtay’da incelenmesi gerektiğinden 6100 sayılı HMK’nın geçici 3 ve 373/4. maddesi gereğince dosyanın Yargıtay’a gönderilmek üzere yerel mahkemesine iadesine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi açıklandığı üzere; Mahkemece, Yargıtay ilamı üzerine yeniden bir karar verildiğinden 6100 sayılı HMK’nın 373/4. maddesi gereğince temyiz incelemesi yapılması için ilgili Yargıtay Hukuk Dairesi’ne gönderilmek üzere dosyanın yerel mahkemesine İADESİNE, Dosya üzerinden yapılan ön inceleme sonunda HMK’nın 373/4 maddesi gereğince 14/04/2023 tarihinde oybirliği ile karar verildi.