Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 46. Hukuk Dairesi 2023/202 E. 2023/706 K. 30.03.2023 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
46. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2023/202
KARAR NO: 2023/706
KARAR TARİHİ: 30/03/2023
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 9. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 23/09/2022
NUMARASI: 2022/700 Esas, 2022/621 Karar
DAVANIN KONUSU: Alacak
Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen davanın yapılan yargılaması neticesinde verilen karara ilişkin davalının süresi içerisinde istinaf edilmesi üzerine, istinaf dilekçesinin esasa kaydı sonrası dosya içerisindeki bütün belge, bilgi ve kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ Dava, taraflar arasında imzalanan “Doktor Hizmet Alım Sözleşmesi”nden kaynaklı alacak istemine ilişkindir. Davalı, davaya cevap vermemiştir. İlk Derece Mahkemesi’nce, dava dilekçesinin görev yönünden reddine, dosyanın başvuru halinde görevli İstanbul Anadolu Nöbetçi İş Mahkemesi’ne gönderilmesine karar verilmiştir. Karara karşı davalı istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Davalı istinaf dilekçesinde özetle; Davacının serbest meslek erbabı olup davalı yanca istihdam edilmediği, taraflar arasındaki hukuki ilişkinin işçi ve işveren uyuşmazlığı olmadığını beyan ederek; İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasını talep etmiştir.
İstinaf Sebeplerinin Değerlendirilmesi ve Gerekçe; 4857 sayılı İş Kanununun 8/1.maddesi “İş sözleşmesi, bir tarafın (işçi) bağımlı olarak iş görmeyi, diğer tarafın (işveren) da ücret ödemeyi üstlenmesinden oluşan sözleşmedir.” hükmüne amir olup, hizmet akdinden söz edebilmek için belirli bir işin, işverene bağımlı olarak çalışma karşılığında bir ücret mukabili yapılması gerekmektedir. Doktrinde kabul edildiği üzere iş akti; iş görme, ücret ve bağımlılık unsurlarından oluşmaktadır. 5510 sayılı Kanunun 12/1. maddesinde ise işveren, aynı Kanunun 4. maddesi 1. fıkrasının (a) ve (c) bentleri kapsamında sigortalı sayılan kimseleri çalıştıran gerçek ve tüzel kişiler ile tüzel kişiliği olmayan kurum ve kuruluşlar olarak tanımlanmıştır. Somut olayda; taraflar arasında 6098 Sayılı TBK’nın 393 vd. maddelerinde düzenlenen hizmet akdinin kurulduğu, hizmet sözleşmesinden kaynaklı uyuşmazlıkları çözme görevinin, 25/10/2017 tarihinde yürürlüğe giren 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 5/1-a maddesi gereğince İş Mahkemelerine ait olduğunun düzenlenmesi karşısında anılı yasanın yürürlük tarihinden sonra açılan eldeki davada görevli mahkemenin İş Mahkemeleri olduğu ve görevsizlik kararı verilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmıştır.Bu itibarla; davalının istinaf talebinin dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve 6100 sayılı HMK 355. maddedeki, kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde yapılan inceleme neticesinde; özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre istinaf talebinin HMK/353.1.b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar vermek gerektiği kanaatine varılmakla, oy birliği ile aşağıdaki hükmün kurulması cihetine gidilmiştir.
H Ü K Ü M: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere; 1.HMK m.353/1-b-1 gereğince davalının istinaf başvurusunun esastan REDDİNE, 2.İstinaf incelemesinin duruşmasız olarak yapılması nedeniyle AAÜT 2/2 hükmü uyarınca ücreti vekalet taktirine yer olmadığına, 3.Alınması gerekli 179,90 TL istinaf harcından, yatırılan 80,70- TL’nin mahsubu ile bakiye kalan 99,20 TL harcın davalıdan tahsiline, 4.İstinaf başvurusu için yapılan yargılama giderlerinin HMK’nın 360 ıncı maddesi yollamasıyla, madde 323 uyarınca istinafı talep eden üzerinde bırakılmasına, 5.Dosyanın ilk derece mahkemesine iadesine, Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda, 30.03.2023 tarihinde, oy birliğiyle ve kesin olarak karar verildi.