Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
45. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2020/732
KARAR NO: 2022/445
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 8. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
ESAS NO: 2016/709
KARAR NO: 2018/213
KARAR TARİHİ: 22/03/2018
DAVA: Kayıt Kabul
KARAR TARİHİ: 13/04/2022
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353. Maddesi uyarınca dosya incelendi,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
DAVA Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin, … Ve Tic. AŞ’de 01/02/1996-11/07/2008 tarihleri arasında finansman müdürü/mali işler müdürü olarak çalıştığını, çalıştığı döneme ilişkin olarak yıllık izin ücretleri ve ihbar tazminatı ödenmediğinden İstanbul 12. İş Mahkemesi’nin 2012/241 E. sayılı dosyası ile alacak davası açtığını, mahkemece 8.387,31 TL yıllık izin ücreti alacağı olduğu hüküm altına alınarak ayrıca 325,92 TL yargılama gideri ve 1.500,00 TL vekalet ücretinin de müflisten tahsiline karar verildiğini, ilam gereğince iflas masasına yapılan başvurunun reddedildiğini beyan ederek İstanbul 12. İş Mahkemesi’nin 2012/241 E., 2015/474 K. sayılı kararı ile hüküm altına alınmış olan alacağın masaya kaydedilmesini talep etmiştir.
CEVAP Davalı tarafça cevap dilekçesi sunulmamıştır.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI Mahkemece; “…İİK 195. Maddesi uyarınca iflasın açılması ile müflis borçlarının istenebilir olacağı ve iflasın açıldığı güne kadar işlemiş faiz ve takip masraflarının da asıl alacağa eklenerek müflisin iflas masasına kaydedileceği öngörülmüştür. Müflisin iflas masasından istenebilecek alacaklar; iflas alacakları ile masa borçlarıdır. Bir alacağın iflas alacağı olarak kabul edilebilmesi için iflasın açılmasından önce doğmuş olması gerekir. Dava konusu olayda davacının müflis şirketten olan alacağı şirkette çalıştığı dönemden kaynaklanmaktadır. Müflis şirketin iflas tarihi itibariyle ve yukarıda belirtilen açıklamalar doğrultusunda davacıya olan borç ve ferilerin hesaplanması bakımından bilirkişiden rapor ve ek rapor alınmış, buna göre ve iflas tarihi esas alınmak suretiyle 8.387,31 TL asıl alacak, 1.994,94 TL işlemiş faiz, 326,25 TL yargılama gideri ve 1.500,00 TL vekalet ücreti olmak üzere toplam alacak tutarının 12.208,50 TL olduğu anlaşıldığından davacının, müflis şirketin iflas tarihi itibariyle masaya kaydedilmesi gereken toplam alacak tutarı olan 12.208,50 TL üzerinden davanın kısmen kabulüne” karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ Davalı vekili yasal süre içerisinde sunmuş olduğu istinaf dilekçesinde özetle; Davacı tarafından İstanbul 12. İş Mahkemesi 2012/241 E. sayılı dosyası ile davalı müflis şirkete karşı ikame edilen alacak davasında tesis edilen hükmün henüz kesinleşmediğini, yerel mahkeme kararına esas alınan bilirkişi raporlarında müflis şirketin iflas tarihi değil de, İstanbul 12. İş Mahkemesi 2012/241 E. sayılı dosyasının karar tarihi dikkate alınarak yapılan hesaplamaların ve bu rapor esas alınarak verilen kararın İİK 195 ve 196 hükümlerine aykırı olduğunu, iflasın açılması ile İİK 195. madde gereğince müflisin vadesi gelmemiş borçlarının da muaccel hale geldiğini, bu alacak faizli ise iflasın açılmış olduğu güne kadar işlemiş faizler ve takip masraflarının alacağın aslına ekleneceğini, buna karşılık iflasın açılması ile muaccel hale gelen alacak faizsiz ise iflasın açılması ile vade günü arasındaki süre için kanuni faiz hesaplanıp, bu faizin alacaktan iskonto edileceğini, iflas kararı ile müflisin faizli borçlarına faiz işlemesi durmayacağını ve iflasın açılması ile birlikte iflas masasına yazdırılabilecek olan alacaklar için faiz işlemeye devam edeceğini, masaya kaydedilen alacaklar için uygulanacak faiz oranının kanuni faiz oranı olduğunu, adi alacaklar için iflasın açılmasından sonraki dönem için tahakkuk edecek faiz ödemelerinin 195.maddeye göre hesaplanan anaparalar ödendikten sonra bakiye üzerinden yapılacağını, 15/12/2017 tarihli ek bilirkişi raporunda icra ve iflas kanuna açıkça aykırı hareket edilerek müflis şirketin iflas tarihi dikkate alınmadan yapılan hesaplama sonucu tesis edilen yerel mahkeme kararının hatalı olduğunu beyan ederek kararın kaldırılmasını ve davanın reddini talep etmiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE İstinaf kanun yolu başvurusuna konu edilen karar hakkında inceleme; 6100 sayılı HMK’nun 355.maddesi uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılmış, kamu düzenine aykırılık olup olmadığı ise re’sen gözetilmiş ayrıca HMK’nun 357. maddesindeki “İlk derece mahkemesinde ileri sürülmeyen iddia ve savunma istinafta dinlenemez ve istinafta yeni delillere dayanılamaz” kuralı nazara alınmıştır. Dava, İİK 235. maddesi gereğince açılmış olan sıra cetveline itiraz (kayıt kabul) davasıdır. İİK 235. maddede, sıra cetveline itiraz edenlerin, cetvelin ilanından itibaren 15 gün içinde iflasa karar verilen yerdeki ticaret mahkemesine dava açmaya mecbur oldukları, 223. maddenin üçüncü fıkrası hükmünün mahfuz olduğu belirtilmiştir. Maddede düzenlendiği üzere, sıra cetveline itiraz davası açma süresi 15 gündür. Süre, sıra cetvelinin ilanından itibaren başlar. İİK 166. maddedeki gazetelerde yapılan ilanlardan en son ilan tarihinden itibaren işlemeye başlar. İflas masasına alacak yazdırırken, tebligatı kabule elverişli adres gösterilerek, Adalet Bakanlığınca çıkarılan tarifede gösterilen yazı ve tebliğ giderlerini avans olarak vermek suretiyle, İflas idaresince alınacak kararların kendisine tebliğ edilmesini istemiş olan alacaklılara, alacaklarının kabul veya ret edildiği ayrıca tebliğ edilir (İİK 223). Bu alacaklılar için sıra cetveline itiraz davası açma süresi, sıra cetvelinin ilanından itibaren değil, bu tebligatın yapıldığı tarihten itibaren işlemeye başlar. Somut olayda, İstanbul …İflas Müdürlüğü’nün … sayılı dosyası ile ilgili vermiş olduğu cevabı yazısına göre, davacı … kayıt numarası ile iflas masasına alacak kaydı yaptırarak tebligat masrafını yatırmış, iflas idaresi tarafından “…ibraz edilen belgelerin incelenmesi neticesinde kayıtlı alacağa konu Mahkeme kararının iflas masası tarafından temyiz edildiği, kesinleşmediğinden işin halli muhakemeyi gerektirdiğinden alacağın tamamı olan 15.218,89 TL’nin reddine…” şeklinde karar verilmiştir. Sıra cetveli 10/06/2016 tarihli Türkiye Ticaret Sicil Gazetesinde ve 09/06/2016 tarihli … Gazetesinde ilan edilmiş, davacı vekiline ise 16/06/2016 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davacı vekili tarafından tebligat masraf avansı yatırıldığından 15 günlük yasal sürenin tebliğ tarihinden itibaren hesaplanması gerekmektedir. Davanın 28/06/2016 tarihinde yasal 15 günlük hak düşürücü süre içerisinde açıldığının anlaşılması üzerine işin esasının incelenmesine geçilmiştir. İstanbul 10. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 14/04/2014 tarihli 2013/134 E. 2014/80 K. sayılı kararı ile davalı … Ve Tic. A.Ş.’nin iflasına karar verilmiş, karar Yargıtay 23. Hukuk Dairesinin 02/04/2015 tarihli 2014/10119 E. 2015/2205 K sayılı ilamı ile onanmış, karar düzeltme talebi reddedilerek kesinleşmiştir. İİK’nun 195/1. maddesinde “Borçlunun taşınmaz mallarının rehni suretiyle temin edilmiş olan alacaklar müstesna olmak üzere iflasın açılması müflisin borçlarını muaccel kılar. İflasın açıldığı güne kadar işlemiş faiz ile takip masrafları anaya zammolunur.” hükmü yer almaktadır. İİK’nın 195. maddesinde müflisin borçlarının iflasın açılması ile muaccel olacağı ve iflasın açıldığı güne kadar işlemiş faiz ve takip masraflarının ana paraya ilave edilerek masaya kaydedileceği öngörülmüş olduğuna göre, iflas masasına yazılacak alacakların iflas tarihi itibariyle hesaplanıp, belirlenmesi gerekmektedir. İflasın açılması ile ipotekle temin edilen alacaklar hariç, diğer alacaklar muaccel hale gelir ve iflasın açıldığı tarihe kadar işleyen faizler ve takip masrafları da asıl alacağa eklenerek masaya yazılır. İİK’nun 206/4 maddesi ise; “Teminatlı olup da rehinle karşılanmamış olan veya teminatsız bulunan alacaklar masa mallarının satış tutarından, aşağıdaki sıra ile verilmek üzere kaydolunur: Birinci sıra:
A) İşçilerin, iş ilişkisine dayanan ve iflâsın açılmasından önceki bir yıl içinde tahakkuk etmiş ihbar ve kıdem tazminatları dahil alacakları ile iflâs nedeniyle iş ilişkisinin sona ermesi üzerine hak etmiş oldukları ihbar ve kıdem tazminatları,…” şeklinde düzenlenmiştir. Davacı tarafından izin ücretlerinin tahsili istemiyle açılan dava neticesinde İstanbul 12. İş Mahkemesinin 01/07/2015 tarihli 2012/241 E. 2015/474 K sayılı ilamı ile “davanın kısmen kabulü ile, 8.387,31 TL net izin ücretinin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müflis davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine” ayrıca “davacı tarafından yapılan 639,70 TL yargılama giderinin kabul ve red oranına göre takdiren %51’ine isabet eden 325,92 TL ile avukatlık asgari ücret tarifesi gereği 1.500,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” karar verilmiş, UYAP sisteminde yapılan incelemede kararın Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 16/01/2019 tarihli 2015/32069 E. 2019/1339 K. sayılı ilamı ile onandığı tespit edilmiştir. Mahkemece alınan 20/09/2017 tarihli kök raporda; davacının talebine konu 8.387,31 TL izin ücretinin iş mahkemesi dava tarihi olan 19/01/2012 tarihinden, iflas tarihi olan 14/04/2014 tarihine kadar 1.994,94 TL faiz alacağı hesap edilerek izin alacağının 8.387,31 TL + 1.994,94 TL = 10.382,25 TL olduğu belirtilmiş, sonuç olarak iflas tarihi itibariyle; 10.382,25 TL (izin alacağı ve faizi) + 326,25 TL (yargılama gideri) + 1.500,00 TL (vekalet ücreti) = 12.208,50 TL alacak hesaplandığı anlaşılmıştır. Kök rapora karşı davacı vekili tarafından iş mahkemesi karar tarihi olan 01/07/2015 tarihine kadar faiz hesaplanması gerektiği, ayrıca vekalet ücreti ve yargılama giderleri yönünden faiz hesabı yapılmadığı gerekçesiyle itiraz edilmiş, davalı vekili tarafından kök rapora itiraz sunulmamıştır. Mahkemece itirazların değerlendirilmesi için alınan 15/12/2017 tarihli ek raporda; iş mahkemesi dosyasının karar tarihi olan 01/07/2015 tarihine kadar hesaplama yapılarak, izin alacağı 8.387,31 TL + 3.468,46 TL (faiz) = 11.855,77 TL, yargılama gideri 326,25 TL + 134,78 TL (faiz) = 460,07 TL, vekalet ücreti 1.500,00 TL + 620,31 TL (faiz) = 2.120,31 TL olmak üzere toplam 11.855,77 TL + 460,07 TL + 2.120,31 TL =14.436,15 TL alacak hesaplanmıştır. Mahkemece 20/09/2017 tarihli kök rapor yani iflas tarihine kadar yapılan hesaplama uyarınca karar verilmiş olup, davalı vekilinin 15/12/2017 tarihli ek rapor uyarınca iş mahkemesi karar tarihi dikkate alınarak yapılan hesaplamaya göre karar verildiğine yönelik itirazları yerinde değildir. 6100 sayılı HMK’nun 297.maddesinde hükmün hangi hususları içermesi gerektiği ayrıntılı olarak düzenlenmiştir. Mahkemenin gerekçeli kararında, iş bu dosyaya sunulan dava dilekçesinin değil iş mahkemesi dosyasındaki dava dilekçesinin özetlendiği, yine davalı tarafça cevap dilekçesi sunulmamasına rağmen iş mahkemesi dosyasındaki cevap dilekçesinin özetlendiği anlaşılmış ayrıca davacı tarafından yatırılan harç miktarı 29,20 olmasına rağmen gerekçeli kararın hüküm kısmının 2 no.lu bendinde “2-Alınması gereken 35,90 TL harçtan peşin alınan 833,96 TL harcın mahsubu ile bakiye 798,06 TL harcın karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya iadesine” şeklinde karar verilmiştir. Anılan hususlar yasal düzenlemeye aykırı olduğundan 6100 sayılı HMK 355.madde kapsamında resen incelenmiştir. Ancak bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, anılan hususlar Dairemiz kararında düzeltilerek, davalı vekilinin istinaf talebi re’sen incelenen nedenlerle kabulü ile 6100 sayılı HMK’nın 353/1.b.2 bendi uyarınca aşağıdaki şekilde yeniden hüküm tesis edilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklandığı üzere; 1-Davalı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK’nun 355. maddesi gereğince KABULÜ ile; İstanbul 8. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2016/709 Esas, 2018/213 Karar sayılı ve 22/03/2018 tarihli kararının KALDIRILMASINA ve HMK’nun 353/1.b.2 maddesi uyarınca YENİDEN HÜKÜM TESİSİNE, 2-Davanın KISMEN KABULÜ ile; toplam 12.208,50 TL alacağın, davalı Müflis şirket iflas masasına KAYIT VE KABULÜNE,fazlaya ilişkin istemin REDDİNE, 3-İlk derece mahkemesi yönünden: a-Harçlar Kanunu uyarınca alınması gereken 80,70 TL karar harcından, davacı tarafından yatırılan 29,20 TL harcın mahsubu ile bakiye 51,50 TL harcın davalıdan tahsili ile Hazineye gelir kaydına, b-Davacının yaptığı 34,25 TL ilk masraf, 750,00 TL bilirkişi ücreti, 143,25 TL posta gideri olmak üzere toplam 927,50 TL’den davanın kabul/red oranına göre 744,03 TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, kalan kısmın davacı üzerinde bırakılmasına, c-Davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden, karar tarihi Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince hesaplanan 2.180,00 TL ücreti vekaletin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, ç-Davalı iflas idaresi kendisini vekille temsil ettirdiğinden, karar tarihi Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince hesaplanan 2.180,00 TL ücreti vekaletin davacıdan tahsili ile davalıya verilmesine, d-Davalı tarafından yapılan 12,90 TL yargılama giderinin kabul ve red oranına göre 2,55 TL’sinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine, kalan kısmın davalı üzerinde bırakılmasına, e-Taraflarca yatırılan gider avansının kullanılmayan kısmın taraflara iadesine, 4-İstinaf incelemesi yönünden: a-Davalı tarafça yatırılan 121,30 TL istinaf kanun yoluna başvurma harcının Hazineye gelir kaydına, b-Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 80,70 TL istinaf karar harcından, davalı tarafından yatırılan 44,40 TL harcın mahsubu ile bakiye 36,30 TL’nin davacıdan tahsili ile Hazineye gelir kaydına, c-Davalı tarafın yapılan 165,70 TL harç ve 31,50 posta masrafı olmak üzere toplam 197,20 TL yargılama giderinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, ç-Yatırılan gider avansından kalan kısmın davalıya ilk derece mahkemesince iadesine, d-İstinaf yargılaması sırasında duruşma açılmadığından vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, e-Kararın ilk derece mahkemesince taraflara tebliğine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1.a maddesi gereğince kesin olmak üzere oybirliği ile karar verildi.13/04/2022