Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
45. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2020/1094
KARAR NO: 2023/235
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: BAKIRKÖY 6. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
ESAS NO: 2018/667 Esas
KARAR NO: 2019/434
KARAR TARİHİ: 29/04/2019
DAVA: Alacak (Hizmet Sözleşmesinden Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 15/02/2023
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353. maddesi uyarınca dosya incelendi,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
DAVA Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacı şirket ile davalı Ankara Hipodromların güvenliğinin sağlanması amacı ile 05.02.2015 tarihinde başlangıç tarihi 01.04.2015, bitiş tarihi 31.03.2018 olan ilave güvenlik hizmet alım sözleşmesi imzalandığını, sözleşme gereği haftalık 45 saatlik çalışmaya karşılık 25 güvenlik görevlisi için davalının, davacı şirkete 61.300,00 TL /Ay + KDV ödeme yapacağını, Nisan 2016 tarihine kadar davalı talimatları ile serbest zaman uygulamasına gittiğini ancak Nisan 2016 ile Mayıs 2017 tarihleri arasında personellere toplamda fazla mesai ödemesi olan 46.567,15 TL’in ödenmediği belirtilerek bu bedelin davalıdan kanuni faiziyle tahsiline karar verilmesi talep edilmiştir.
CEVAP Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının fazla mesai ödemesi yapmasının sözleşme dışı olduğunu, imzalanan sözleşmenin 3. maddesine ait Genel Şartlar başlıklı 3-5, 3-8, 3-22 maddelerinin bu durumu gösterdiğini, taraflar arasındaki tek delilin sözleşmeye göre davalı şirketin defter ve belgeleri olduğunu, davanın kötü niyetle ikame edildiği belirterek davanın reddini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI Mahkemece ”… Davacı güvenlik hizmet sözleşmesine dayanan fazla mesai ödenmesinden kaynaklı alacağın tahsilini talep etmiş davalı ise sözleşme gereği işçilerin fazla mesai ücretlerinden davalının sorumlu olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Taraflar arasında imzalanan 05.05.2015 tarihli Güvenlik Hizmeti alım sözleşmesinin Genel Şartlar başlıklı 3.maddesinin 3-5, 3-8, 3-22 bentlerinde çalışan personele yapılacak fazla mesailerin ödemesini davacının yapacağının düzenlendiği, dava konusu fazla mesai alacak kaleminin normal ücret dışında davacı tarafından ayrıca talep edilmesinin sözleşme hükümlerine uygun olmayacağı dolayısıyla davacının fazla mesai ücret alacağı talep etme hakkının bulunmadığı kanaati mahkememizde hasıl olmuştur. Tüm bu nedenlerle; Davanın reddine karar” dair karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ Davacı vekili yasal süresi içinde sunmuş olduğu istinaf dilekçesinde özetle; davalıya fazla mesai ücretlerinin ödenmesi taleple yazı gönderildiği ancak cevabi yazıda mesai artışlarının Ankara hipodromu protokol yarışları ve 2015 -2016 yılında yaşanan terör sebebiyle gerçekleştiğini belirtmekle fazla mesai yaptırma gerekçelerinin dile getirildiğini, taraflar arasındaki sözleşmede öngörülmeyen sebeplerden dolayı fazla mesai yaptırılması halinde, fazla mesai ücretlerinin davacı tarafından ödeneceğine dair bir taahhüdün yer almadığı, fazla mesai yapılacak durumların varlığında sözleşmenin 3.28 maddesi gereğince davalı tarafın işçi aldırması gerekirken fazla mesai yolunun tercih ettiği ve bu da davalı firmanın kötü niyetli olduğunun göstergesi olduğu, sözleşmenin 3.8 ve 3.22 maddelerinde de ödemelerin davacı firma tarafından yapılacağı konusunda bir açıklık bulunmadığı, davalının ticari defterlerini sunmadığı sözleşmenin 13. maddesi uyarınca delil sözleşmesi yapıldığı ve HMK’nin 193. maddesi gereğince de defterlerin ibrazından kaçınılması sonucunda delil sözleşmesine aykırı davranıldığı ve bu haliyle ibraz edilmeyen defter ve kayıtlarla artık davanın ispatlandığı belirtilmiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRMESİ VE GEREKÇE HMK’nin 355. ve 357. maddeleri gereğince istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle bağlı olarak ve kamu düzenine aykırılık hususlarını da gözetilerek yapılan inceleme neticesinde; Dava, dava dışı işçilere ödenen fazla mesai ücretlerinin tazmini istemine ilişkindir. Taraflar arasında 05.02.2015 tarihinde düzenlenen … İşletmesi Ankara Hipodromu İlave Güvenlik Hizmeti Alımı Sözleşmesi”nin incelenmesinde, davacının ”firma” davalının ise ”…” olarak anıldığı, iş bu sözleşmenin … İktisadi İşletmesi Ankara Hipodrom Müdürlüğü’nde özel güvenlik ve koruma hizmetlerinin 5188 sayılı Özel Güvenlik Hizmetlerine Dair Kanun ve diğer kanun ve yönetmeliklerde belirtilen çerçevede 01.04.2015 -31.03.2018 tarihleri arasında yarış sezonunda mevcut güvenlik birimine ek olarak 25 silahsız güvenlik personeli çalıştırılması işinin firma tarafından ifa edilmesine ilişkin hükümleri ihtiva eden bir sözleşme olduğu belirtilmiştir.Yukarıda belirtilen sözleşmenin uyuşmazlığa konu maddenin incelenmesinde ise;Madde 3.5: yarış saatlerinde değişiklik olması ve/veya yarış saatlerinin uzaması halinde personel mesaiye bu süre dahilinde devam edecektir. Aksi takdirde işbu şartnamede yer alan cezai müeyyideler uygulanacaktır. Fazla mesai yapılması halinde, fazla mesai yapan personelin firma tarafından 4857 sayılı iş kanununun 41. (kırkbirinci) maddesi uyarınca ödeme yapılacak olup, oluşan mesai nedeniyle personele ödenecek mesai ücretleri …’dan talep edilmeyecektir. Madde 3.8.: ”saatleri ve vardiya sistemi TJK ve firma arasında 4857 sayılı kanuna uygun olacak şekilde düzenlenecektir. Çalışacak olan personel 4857 sayılı İş Kanunu hükümlerine uygun olarak haftada 45 (kırkbeş) saat çalıştırılacaktır. Fazla mesai yapılması halinde, fazla mesai yapan personelin firma tarafından 4857 sayılı İş Kanunu’nun 41. (kırkbirinci) maddesi uyarınca ödeme yapılacaktır. Resmi ve Dini bayram günleri çalıştırılacak personele firma tarafından 4857 sayılı iş kanunu’nun 47. (kırkyedinci) maddesi uyarınca belirlenecek ücret ödenecektir. Madde 3.22: firma istihdam ettiği güvenlik memuruna brüt ücret olarak, brüt asgari ücretin en az %10 ( yüzde on) fazlasını ödeyecektir. Firma sözleşme süresi içerisinde asgari ücrette artış olması halinde artış oranı kadar zam talep edebilecek, ayrıca ek zam talep etmeyecektir. Firmanın çalıştıracağı güvenlik personelinin 4857 sayılı iş kanununda kaynaklanan tüm yasal hakları (ücret ,fazla mesai, yıllık izin v.b. İşçilik alacakları) ve tazminatları (kıdem, ihbar, işe iade, maddi ve manevi tazminatlar) firma tarafından karşılanacaktı” hükümleri yer almaktadır. Davacı tarafça sunulan özel güvenlik görevlilerinin ücret bordroları, fazla mesai ödeme tablosu dosyaya sunulmuştur. Mali müşavir …, İZÜ Hukuk Fak. Öğr. Grv … ve sektör uzmanı … tarafından düzenlenen raporda özetle: Davacının 2016 ve 2017 yıllarına ait ticari defterlerinin birbirini doğruladığı, açılış ve kapanış tasdiklerinin zamanında yapıldığı, davalının inceleme günü ticari defterlerinin sunmadığı, yasal defter ve bodro kayıtlarına göre dava tarihi itibariyle 2016 yılında davalı adresinde çalıştırdığı personeller için davacının, 35.498,26 TL , 2017 yılında 3.470,47 TL olmak üzere toplamda 38.968,73 TL fazla mesai ödemesi yaptığı ancak fazla mesai alacakları için davalıya fatura etmediği, aynı zamanda taraflar arasında düzenlenen sözleşmenin 3.5, 3.8. ve 3.22 maddeleri uyarınca fazla mesailerinin ödenmesinden davacının sorumlu olduğu belirtilmiştir.Mahkemece yapılan yargılama sonucunda davanın reddine dair karar verilmiş olup davacı vekilince istinaf yasa yoluna başvurulmuştur.Somut uyuşmazlıkta, öncelikle taraflar arasında düzenlenen sözleşme hükümlerinin nazara alınması gerekmektedir. Yukarıda belirtmiş olduğu üzere sözleşmenin genel şartlar kısmında yer alan 3.5, 3.8. ve 3.22 maddeleri fazla mesai yapan personelin yapılacak ödeme ile ilgilidir. Anılan madde hükümleri incelendiğinde, fazla mesai ücretlerinden davacının sorumlu olduğu açıktır. Davacı tarafça kurulan istinaf dilekçesinde, davalının yeni güvenlik görevlileri aldırmayıp fazla mesaiye kalan personelin ücretlerinin davacı tarafından ödenmesinin sağlaması kötü niyetli davranış olduğu iddia edilmiştir. Bilindiği üzere, 4721 sayılı TMK’nin 2. maddesinde “Herkes, haklarını kullanırken ve borçlarını yerine getirirken dürüstlük kurallarına uymak zorundadır. Bir hakkın açıkça kötüye kullanılmasını hukuk düzeni korumaz.” hükmü ile hak ve borçların kullanımı ve ifasında da dürüstlük kurallarına uyulması gerektiği belirtilmiştir. Davalının, tüm dosya kapsamındaki bilgiler ve taraflar arasında düzenlenen sözleşme maddeleri nazara alındığında TMK 2. maddesine aykırılık teşkil eden bir harekette bulunduğu iddiası da ispatlanamamıştır. HMK m. 359/3 uyarınca; dosya kapsamındaki yazı, belge ve bilgilere, İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesinde dayanılan delillerle, delillerin tartışılması sonucu maddi olay ve hukuki değerlendirmede usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, HMK m. 355/1 gereği incelemenin istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılıp, re’sen gözetilmesi gereken, kamu düzenine herhangi bir aykırılığın da bulunmadığı anlaşılmakla; kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğunun anlaşılmasına göre; davacı vekilinin istinaf itirazları yerinde görülmediğinden HMK m. 353/1,b.1 gereğince istinaf başvurusunun esastan reddine dair karar verilerek aşağıdaki şekilde hüküm tesis edilmiştir.
H Ü K Ü M: Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere; 1-Davacının istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK’nin 353/1-b1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE, 2-Harçlar Kanunu gereğince davacıdan alınan 121,30 TL’nin başvuru harcının hazineye GELİR KAYDINA,3-Karar tarihi itibariyle Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 179,90 TL’nin istinaf karar harcından, davacı tarafından yatırılan 44,40 TL’nin harcın mahsubu ile bakiye 135,50 TL’nin istinaf eden davacıdan tahsili ile hazineye GELİR KAYDINA, 4-İstinaf yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına, 5-Yatırılan gider avansından kalan kısmın davacıya ilk derece mahkemesince iadesine,6-İstinaf yargılaması sırasında duruşma açılmadığından vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,7-Kararın ilk derece mahkemesince taraflara tebliğine, Dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesi gereğince kesin olmak üzere oybirliği ile karar verildi. 15.02.2023