Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 44. Hukuk Dairesi 2022/1779 E. 2022/1860 K. 29.12.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
44. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F M A H K E M E S İ K A R A R I
DOSYA NO: 2022/1779
KARAR NO: 2022/1860
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İstanbul 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi
TARİHİ: 23/03/2022
NUMARASI: 2021/234 E. – 2022/53 K.
DAVANIN KONUSU: Fikir Ve Sanat Sanat Eseri Sahipliğinden Kaynaklanan Haklara Tecavüzün Ref’i, Önlenmesi Ve Tazmini
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 29/12/2022
Yukarıda yazılı ilk derece mahkemesi kararına karşı, istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine yapılan inceleme sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Davacının üzerinde hak sahibi olduğu eser niteliğindeki haklara ve tasarıma tecavüzün tespiti, önlenmesi, durdurulması şimdilik 1000 TL maddi, 50.000 TL manevi tazminatın davalılardan tahsili, tedbir kararı verilmesi, yargılama ve vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesini talep etmiştir.Davalılar vekili cevap dilekçesinde özetle; Davacı ve davalı arasında 1.10.2017 tarihinde sözleşme imzalandığını ve sözleşme ile açık bir şekilde Balıkesir mahkemelerinin yetkili olacağının belirlendiğini, usuli itirazları dikkate alınarak yetkisizlik kararı verilmesini aksi halde davanın esas yönünden de reddine karar verilmesini talep etmiştir. İlk Derece Mahkemesince; “Tarafların tacir olduğu, 01.10.2017 tarihli sözleşmenin IV-e maddesi ile yetkili mahkemeyi belirledikleri, sözleşme altındaki imzalar ve kaşe incelendiğinde her iki tarafın vergi mükellefi olduğu, sözleşmeyi tacir sıfatıyla imzaladıkları ve sözleşme ile açıkça yetkili mahkemenin Balıkesir Mahkemeleri olduğunu belirledikleri, davanın sözleşmede belirlenen Balıkesir Mahkemesinde açılması gerektiği gerekçesiyle, davalı tarafın yetki itirazının kabulüne, harç ve yargılama giderlerinin yetkili mahkemece nazara alınmasına,” karar verilmiştir. Davalılar vekili istinaf dilekçesinde özetle; İlk Derece Mahkemesi kararında yargılama giderleri ve vekâlet ücretine hükmedilmediğini beyan ederek, Mahkemece verilen kararın kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir. İnceleme, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun(HMK) 355. maddesi hükmü uyarınca istinaf dilekçelerinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır. Dava, davacının eser niteliğindeki haklarına ve tasarıma tecavüzün tespiti, önlenmesi, durdurulması ile maddi ve manevi tazminatın davalılardan tahsili talebine ilişkin olup, davalı yanın yetki itirazı üzerine, Mahkemece yukarıda açıklanan gerekçeyle yetkisizlik kararı verilmiş, bu karar davalı yanca, yargılama giderleri ve vekâlet ücretine hükmedilmediği gerekçesiyle istinaf edilmiştir. Yargılama giderlerinden sorumluluk, davanın sonunda gündeme gelir, mahkeme kural olarak esasa ilişkin nihai kararla birlikte yargılama giderleri hakkında karar verir. Ancak, usule ilişkin nihai bir kararla birlikte dava sona eriyor, dosyanın başka bir mahkemeye gönderilmesi gerekmiyor ise, bu durumda da mahkeme yargılama giderlerine hükmetmelidir. Bu bağlamda, usule ilişkin nihai karar ile dava sona ermiyor, aksine devam ediyor ise dava henüz sonuçlanmadığı için yargılama giderlerine ilişkin bir karar verilmesine gerek yoktur. (“Pekcanıtez, Hakan”, “Atalay, Oğuz”, “Özekes, Muhammed”, HMK hükümlerine göre, Medeni Usul Hukuku, 11.Bası, Ankara 2011, s. 700) Nitekim HMK’nın 331/2. maddesi de az yukarıda ifade edilen esasları öngörmektedir. Buna göre, somut olayda İlk Derece Mahkemesince verilen yetkisizlik kararı, usule ilişkin nihai bir karar olmayıp, davaya yetkisizlik kararı verilen mahkemede devam edilmesi hâlinde, yargılama giderlerine o mahkemece hükmedileceği kanaatine varılmakla, istinaf sebeblerinin yerinde olmadığı, Mahkemece verilen kararın isabetli olduğu anlaşılmıştır. Dosyadaki belgelere, duruşma sürecini yansıtan tutanaklar ve gerekçe içeriğine göre, ilk derece mahkemesi kararında davanın esasıyla ilgili tarafların gösterdiği hükme etki edecek tüm delillerin toplandığı, kanunun olaya uygulanmasında ve gerekçede hata edilmediği, ihtilafın doğru olarak tanımlandığı, kararın usul ve yasaya uygun olduğu anlaşıldığından davalılar vekilinin yerinde bulunmayan istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b/1. maddesi gereğince esastan reddine karar verilmesi gerektiği kanaat ve sonucuna varılarak aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;1- Usûl ve yasaya uygun İstanbul 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nin 23/03/2022 tarih ve 2021/234 E., 2022/53 K. sayılı kararına karşı davalılar vekili tarafından yapılan istinaf talebinin 6100 Sayılı HMK’nın 353/1-b/1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE, 2- 492 Sayılı Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 80,70 TL maktu istinaf karar ve ilam harcından peşin yatırılan 161,40 TL harçtan mahsubu ile fazla alınan 80,70 TL harcın karar kesinleştiğinde ve talebi halinde davalılara iadesine, 3- Davalılar tarafından istinaf aşamasında yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,4- İncelemenin duruşmasız olarak yapılması sebebiyle taraflar yararına vekalet ücreti tayinine yer olmadığına,5- Taraflarca yatırılan gider avansından harcanmayan kısmın karar kesinleştiğinde iadesine,6- Karar tebliği, harç tahsil müzekkeresi düzenlenmesi, harç ve avans iadesi işlemlerinin İlk derece Mahkemesince yerine getirilmesine, 6100 Sayılı HMK’nın 353/1-b/1. maddesi gereğince, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda ve 6100 Sayılı HMK’nın 362/1-g. maddesi gereğince kesin olmak üzere oy birliğiyle karar verildi. 29/12/2022