Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
44. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F M A H K E M E S İ K A R A R I
DOSYA NO: 2021/477 Esas
KARAR NO: 2021/523
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 1. Fikrî Ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 09/03/2021 (Ara Karar)
NUMARASI : 2021/12 E.
DAVANIN KONUSU: Endüstriyel Tasarım (Tecavüzün Tespiti İstemli)
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 29/04/2021
Yukarıda yazılı ilk derece mahkemesi kararına karşı, istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine yapılan inceleme sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:Tedbir talep eden davacı vekili dava dilekçesinde; Müvekkili şirkete ait … sayılı tescilli çoklu tasarımlar ve tasarımlarla oluşturulan mağaza konsepti taklit edilerek yaratılan tasarım ve eserden doğan haklara tecavüz ve haksız rekabet nedeniyle davalı tarafından gerçekleştirilen ihlal konusu her türlü kullanımın durdurulması, ihlal konusu mağaza görsellerinin kataloglarından, web sitesinden ve yayınlandığı diğer birtakım dergi ve sair yerlerden kaldırılması, mevcut tüm yayınların toplatılması ve el konulması yönünde ihtiyati tedbir kararı verilmesini talep etmiştir. Davacı tarafından davalı aleyhine İstanbul Anadolu 2.Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesinin 2020/112 Değişik iş sayılı dosyasında delil tespiti isteminde bulunulduğu, Mahkeme tarafından dosya kapsamında endüstriyel tasarım uzmanı bilirkişiden alınan 04.11.2020 tarihli raporda; tespit isteyen tarafa ait mağaza konsepti ve … numaralı tescilli tasarım ile aleyhine tespit istenene ait mağaza konsepti arasında bilgilenmiş kullanıcı üzerinde yarattığı genel izlenimde belirgin farklılıklar bulunmadığı, bu sebeple benzer olarak algılandıkları yönünde görüş bildirildiği görülmüştür.İlk Derece Mahkemesince; İstanbul Anadolu 2.Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesinin 2020/112 D.İş sayılı dosyasında alınan bilirkişi raporunda davacıya ait … numaralı endüstriyel tasarıma konu mağaza konseptinin davalı tarafından mağazalarında benzer şekilde kullanıldığına dair görüş belirtilmişse de, incelemenin tescilli tasarım ile davalıya ait mağaza konseptinin karşılaştırılması suretiyle değil, her iki tarafın mağaza konseptlerinin karşılaştırılması suretiyle yapıldığının anlaşıldığı, konseptler arasında benzerliklerin yanı sıra bazı farklılıkların da mevcut olduğunun tespit edildiği, tespit edilen benzerliklerin tasarımcının seçenek özgürlüğünün sınırları incelenmeksizin değerlendirildiği, bu yöndeki kapsamlı değerlendirmelerin yargılama aşamasında yapılabileceği ve yargılamayı gerektirdiği, bu nedenle davalının kullanmakta olduğu tespit edilen mağaza konseptini kullanmasının yasaklanmasına dair ihtiyati tedbir kararı verilemeyeceği, ancak alınan bilirkişi raporu ile her iki tarafın mağaza konseptinin benzer olduğunun tespit edilmiş olması nedeniyle, her iki tarafın da menfaatinin korunabilmesi için SMK’nun 159/2-c maddesi uyarınca, yargılama süresince davalının kullanımları nedeniyle davacının uğraması muhtemel zararlarına karşılık 50.000,00 TL teminat ödemesine karar verilmesinin hakkaniyete uygun olduğu, bu anlamda HMK’nun 390/son maddesi uyarınca yaklaşık ispat koşulunun gerçekleştiği gerekçesiyle ihtiyati tedbir talebinin kısmen kabulüne, kısmen reddine,SMK’nun 159/2-c maddesi gereğince davalı … A.Ş tarafından kararın tebliğinden itibaren 1 hafta içerisinde takdiren 50.000,00 TL ( ellibin Türk Lirası) nakdi teminat yatırılmasına veya muteber bir bankaya ait kesin ve süresiz teminat mektubu ibraz edilmesine,Kesin süre içinde teminatın depo edilmemesi halinde ihtiyati tedbirin ağırlaştırılacağının davalı tarafa ihtarına karar verilmiştir.Tedbir talebinin kısmen kabulüne yönelik kısmına ilişkin davalı tarafça yapılan itirazın, Mahkemece 09.03.2021 tarihli duruşmada reddedilmesi üzerine, davalı vekili tarafından itirazın reddine ilişkin karara karşı istinaf yoluna başvurulmuştur.Tedbir talebinin kısmen reddine yönelik kısmına ilişkin olarak ise davacı vekili tarafından doğrudan istinaf yoluna başvurulmuştur.Davalı vekili istinaf dilekçesinde; Müvekkili şirket mağazalarında kullanılan iç mekân tasarımları bakımından ihtiyati tedbir kararı verilmesinde herhangi bir hukuki yarar bulunmadığını, sunulan bilirkişi raporunun ihtiyati tedbir kararı vermeye yeterli olmadığını, tedbire itirazın reddine ilişkin kararın tarafların menfaatini korumadığını, HMK’nun 389. maddesi, hakkın elde edilmesinin zorlaşacağı gerekçesiyle bu şekilde bir ihtiyati tedbir kararı alınabileceğini hükmettiğini, buna göre dava sonucu beklenirse davacının elde edeceği hakkı davalıdan temin etmesinin, davalının ekonomik durumu ve hareketleri göz önünde bulundurulduğunda zor olması gerektiğini, somut olaya bakıldığında dava sonucunda müvekkili aleyhine tazminata hükmedilse dahi müvekkilinin ekonomik koşulları düşünüldüğünde davacının elde edeceği tazminatı müvekkilinin ödeyebilecek ekonomik durumda olduğunu, dolayısıyla hakkın elde edilmesinin güç veya imkânsız olması gibi bir durumun söz konusu olmadığını, bu anlamda tedbir koşullarının oluşmadığını,Hüküm kurmaya elverişsiz bilirkişi raporunda, tasarımcının seçenek özgürlüğü kapsamında herhangi bir değerlendirme yapılmadığını, davacının iç mekan kullanımının, tasarım için aranan yenilik ve ayırt edicilik şartlarını sağlamadığını, davacının tasarım olarak tescil ettirdiği iç mekan kullanımının Türkiye’de ve dünyada yaygın olarak kullanıldığını, Müvekkilinin mağaza düzeni ile davacı yana ait “…” tescil numaralı tasarımı arasında herhangi bir benzerlik veya iltibas bulunmayıp, müvekkilinin mağaza iç mekan kullanımının yeterli ayırt ediciliği sağladığını,Tasarımlar arası iltibas değerlendirmesinde ortalama tüketici baz alınarak değerlendirme yapılması gerektiğini, bu değerlendirmenin davacının davasına dayanak olarak gösterdiği bilirkişi raporunda dikkate alınmadığını, bilirkişi raporunun ihtiyati tedbir kararı vermek için yeterli olmadığını, ihtiyati tedbir vermek için yeterli olmayan bilirkişi raporuyla müvekkilinin ihtiyati tedbir kapsamında 50.000,00 TL depo etmesi yönündeki kararın hatalı olduğunu, müvekkilinin benzer olmayan konsepti hakkında verilecek ihtiyati tedbir kararının onun ekonomik ve itibari saygınlığını zedeleyeceğini beyan ederek, Mahkemece verilen ihtiyati tedbir kararının, kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.Davacı vekili istinaf dilekçesinde; Davalı tarafından müvekkilinin tescilli tasarımları ile ayırt edilemeyecek derecede benzer şekilde iç mekan yerleşimi ve ciddi şekilde mağaza konsepti benzerliği yaratıldığını, tarafımızca tecavüz ve haksız rekabetin men’i, ortadan kaldırılması ve müvekkilinin mağduriyetinin bertaraf edilebilmesi için açılan işbu davaya dayanak teşkil etmek üzere Anadolu 2. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi’nin 2020/112 D. İş sayılı dosyasından delil tespiti yaptırılıp 04.11.2020 tarihli bilirkişi raporunun alındığını,Rapor dikkate alındığında, taraflara ait mağaza konsept ve tasarımları arasındaki ayırt edilemeyecek derecedeki benzerliğin tartışmasız olduğunu, davalının mağaza konsept ve kullanımları ile müvekkilinin tescilli tasarım ve mağaza konseptinin ayırt edilebilmesi imkanı bulunmadığını, Müvekkilinin mağaza konsept ve tasarımları ile davalının mağaza konsept ve kullanımları arasında yapılan kıyaslamada, mağazaların dizaynı, kullanılan malzeme ve renklerinin ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğu gözetildiğinde, tasarımcının tasarlama açısından belirli bir standartla bağlı olmaması ve bu tarz bir mağazanın çok farklı şekillerde de tasarlanma ihtimalinin bulunması gibi kriterler dikkate alındığında, Müvekkil Şirket’in SMK çerçevesinde yasal koruma altında olan tasarım hakkının ve FSEK çerçevesinde koruma altında olan eser üzerindeki hakkının ihlale uğratıldığının açıkça anlaşıldığın, … mağazalarındaki kullanımların, davacının 2019/08074 sayılı çoklu tasarımlarına ve bu tasarımlarla oluşturulan mağaza konseptine tecavüz ve haksız rekabet teşkil ettiğini, TPMK nezdinde müvekkil, şirket adına .. sayı ile tescilli “İç Mekan Yerleşimi” çoklu tasarımlarının ve söz konusu tasarımlar kullanılarak oluşturulan mağaza konseptinin, davalı tarafından aynen veya benzer şekildeki kullanımının, müvekkil şirket’in tasarım tescilinden ve eserden doğan haklarını ihlal ettiğini, bunun yanında müşterileri nezdinde karışıklığa sebep olmak suretiyle haksız rekabet yarattığını, Açıklanan nedenlerle ihtiyati tedbir kararı verilmesi gerektiğini,Yerel Mahkeme’nin kısmen kabul kararı kapsamında davalı tarafından yatırılacak olan 50.000,00 TL’lik teminatın müvekkilinin tasarım ve mağaza konseptinin ihlaller sebebiyle sıradan hale gelmesinden kaynaklı davacı şirket zararlarını gideremeyeceğini beyan ederek, ihtiyati tedbir talebinin kısmen reddin ilişkin kararının kaldırılmasını, 6769 sayılı SMK’nın 159, 6102 sayılı TTK’nın 61, 5846 sayılı FSEK’in 77 ve 6100 sayılı HMK’nın 389-406 madde hükümleri uyarınca, müvekkil şirkete ait 2019/08074 sayılı tescilli çoklu tasarımlar ve tasarımlarla oluşturulan mağaza konseptinin taklit edilerek yaratılan tasarım ve eserden doğan haklara tecavüz ve haksız rekabet nedeniyle, davalı tarafından gerçekleştirilen ihlal konusu her türlü kullanımın durdurulmasına karar verilmesini talep etmiştir. İnceleme, 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun(HMK) 355. maddesi hükmü uyarınca istinaf dilekçelerinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.Dosyadaki belgelere, duruşma sürecini yansıtan tutanaklar ve gerekçe içeriğine göre; taraflara ait mağaza konseptleri arasında delil tespitine ilişkin bilirkişi raporu ile tespit edilen benzerliklerin, tasarımcının seçenek özgürlüğünün sınırları ve tescilli tasarım incelenmeksizin, yalnızca her iki tarafın mağaza konseptlerinin karşılaştırılması suretiyle tespit edildiği, belirtilen hususların yargılamayı gerektirdiği, ancak tarafların menfaatinin korunabilmesi için SMK’nun 159/2-c maddesi uyarınca, yargılama süresince davalının kullanımları nedeniyle davacının uğraması muhtemel zararlarına karşılık 50.000,00 TL teminat ödemesine yönelik ilk derece mahkemesi kararında ve gerekçede hata edilmediği, kararın usul ve yasaya uygun olduğu anlaşıldığından taraf vekillerinin yerinde bulunmayan istinaf başvurusunun 6100 Sayılı HMK’nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere; 1- Usûl ve yasaya uygun İstanbul Anadolu 1. Fikrî Ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nin 2021/12 Esas, 09/03/2021 tarihli ara kararına karşı davacı ve davalı vekilleri tarafından yapılan istinaf talebinin 6100 Sayılı HMK’nın 353/1-b/1. maddesi gereğince ayrı ayrı ESASTAN REDDİNE, 2- Taraflardan alınması gereken 59,30 TL istinaf karar harcı peşin yatırıldığından yeniden harç alınmasına YER OLMADIĞINA,3- Taraflarca istinaf aşamasında yapılan yargılama giderlerinin üzerilerinde BIRAKILMASINA,4- İncelemenin duruşmasız olarak yapılması sebebiyle taraflar yararına vekalet ücreti takdirine YER OLMADIĞINA,5- Taraflarca yatırılan gider avansından harcanmayan kısmın karar kesinleştiğinde İADESİNE,6- Karar tebliği, harç tahsil müzekkeresi düzenlenmesi, harç ve avans iadesi işlemlerinin İlk derece Mahkemesince yerine GETİRİLMESİNE, 6100 Sayılı HMK’nın 353/1-b/1. maddesi hükmü gereğince dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda ve 6100 Sayılı HMK’nın 362/1-f ve 394/(5). maddeleri gereğince, kesin olmak üzere oy birliğiyle karar verildi. 29/04/2021