Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 44. Hukuk Dairesi 2020/2098 E. 2020/79 K. 24.09.2020 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
44. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F MAHKEMESİ K A R A R I
DOSYA NO: 2020/2098
KARAR NO: 2020/79
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 18. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 24/01/2020
NUMARASI: 2020/66 E. 2020/50 K.
DAVANIN KONUSU: İstirdat (Ticari Satıma Konu Malın İadesi)
İSTİNAF KARAR TARİHİ : 24/09/2020
Yukarıda yazılı ilk derece mahkemesi kararına karşı, istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine yapılan ön inceleme sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Dava, 6361 sayılı Finansal Kiralama, Faktoring ve Finansman Şirketleri Kanunu 18. vd. maddelerine dayalı açılmış olup, finansal kiralama konusu malın davalı kiracıdan alınarak davacı kiralayana verilmesi ve gayrimenkul hakkında tapuda yer alan finansal kiralama şerhinin kaldırılması istemine ilişkindir. Finansal Kiralama Sözleşmesine konu malların “İzmir ili Çeşme ilçesi … Mahallesinde bulunan …, …, … pafta … ada … parsel … parsel nolu taşınmaz” olduğu, davada finansal kiralama şerhinin terkininin talep edildiği, anlaşılmıştır. 6100 sayılı HMK’nın 12. maddesinde, taşınmaz üzerindeki ayni hakka ilişkin veya ayni hak sahipliğinde değişikliğe yol açabilecek davalar ile taşınmazın zilyetliğine yahut alıkoymaya ilişkin davalarda taşınmazın bulunduğu yer mahkemesinin kesin yetkili olduğunun belirtildiği, davanın , 6361 Sayılı Finansal Kiralama Faktoring ve Finansman Şirketleri Kanunu’nun hükümlerine dayalı olarak açıldığı, finansal kiralama konusu taşınmazların davalı kiracıdan alınarak davacı kiralayana verilmesinin talep edildiği, davanın davacı üzerinde bulunan, mülkiyet hakkının kullanılması niteliğinde olduğu, bununla ilgili taleplerin gayrimenkullerin bulunduğu yer mahkemesinde görülmesi gerektiği ( benzer bir davada Yargıtay 19.Hukuk Dairesi’nin 21/03/2017 tarihli 2016/9510 Esas-2017/2268 Karar sayılı kararında da talebin ayni hakkın kullanılması niteliğinde bulunduğu ve HMK 12. Maddesi gereğince taşınmazın bulunduğu yer mahkemesinin kesin yetkili olduğu belirtilmiştir) ilk derece mahkemesinin kararının usule uygun olduğu kanaatiyle, davalı vekilinin istinaf talebinin esastan reddine karar verilmesi gerektiği kanaatindeyim.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere; 1-6100 sayılı HMK.’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince asıl davada davalının yerinde görülmeyen istinaf isteminin ESASTAN REDDİNE, 2- 492 Sayılı Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 54,40 TL karar harcı peşin alındığından yeniden mahsubuna yer olmadığına, 3- Davalı tarafından yapılan yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, 4- İstinaf incelemesi dosya üzerinden duruşmasız yapıldığından vekalet ücreti tayinine yer olmadığına, HMK. m.353/1-b/1 hükmü uyarınca, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda ve HMK.m.362/1-f gereğince kesin olmak üzere, oy birliğiyle karar verildi. 24/09/2020