Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
44. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
DOSYA NO: 2020/112 Esas
KARAR NO : 2020/295 Karar
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL(KAPATILAN) 4.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ: 20/12/2016
NUMARASI : 2015/177 E. – 2016/147 K.
DAVANIN KONUSU: Tazminat (Fikir Ve Sanat Eserleri Sahipliğinden Kaynaklanan)
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 13/11/2020
Yukarıda yazılı ilk derece mahkemesi kararına karşı, istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine yapılan inceleme sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesi ile; müvekkili şirketlerden Müzikotek’in müzik eserlerinin yayımcılığını yaptığını, … ait tüm eserlerin de Türkiye’deki tek mali hak sahibi olduğunu, diğer müvekkilinin ise … seslendirdiği … adlı eserin yapım şirketi olup yapım haklarına sahip olduğunu, davalı firmalardan …Film, televizyon kanallarına proğram yapan bir firma olduğunu ve … ile … isimli televizyon kanallarında prodüksiyonunu yapmış olduğu … isimli proğramın yayınlandığını, iş bu adı geçen televizyon proğramında davacı tarafın hiçbir izin almadan ve telip bedeli ödemeden müvekkili firmanın yayımcısı olduğu eserleri kullandığını, davalı … bu kullanımlardan dolayı ihtarname çekildiğini, davalı tarafça kullanımın kabul edilmesine rağmen herhangi bir bedel ödenmediğini belirterek, müvekkili … mali haklarını korumakta olduğu eserlerin davalılar tarafından izinsiz kullanımı neticesinde fazlaya ilişkin her türlü hakları saklı kalmak kaydı ile şimdilik “…” isimli eserin söz ve beste eser sahipliği nedeniyle 5.000,00-TL ile KDV ve stopaj bedelini, “…” isimli eserin söz ve beste eser sahipliği nedeniyle 5.000,00-TL ile KDV ve stopaj bedelinin tahsiline, müvekkili “… haklarını korumakta olduğu “…” isimli eserin yapım ve yorumcu haklarından dolayı 5.000,00-TL ile KDV ve stopaj bedelinin tahsiline, bu bedellerin 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’nun 68.maddesi uyarınca bahsi geçen haksız kullanım bedelinin tutarın 3 katı tutarında tazminatın, eserlerin ticari temerrüt faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı … A. Ş. vekili 08/10/2015 havale tarihli cevap dilekçesi ile; müvekkili şirketin …’ de yayınlanmak üzere “…” adlı program hazırlamakta olduğunu, söz konusu programın bir müzik programı olmayıp, bir moda yarışma programı olduğunu, program seyri sırasında bir takım müzik eserleri kullanılmakta olduğunu ve bu eserlere ait telif ücretlerinin de ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Davalı … A.Ş. Vekili cevap dilekçesi ile; davacılardan Müzikotek’in haklarına sahip olduğu “…” adlı eserin … değil …’de yayınlandığını, ancak dava dilekçesinin netice ve talep kısmında böyle bir ayırım yapılmayarak davalılardan tahsili talebinde bulunulduğunu, bu nedenle “…” adlı eser ile ilgili talebin müvekkili bakımından usulen reddi gerektiğini, müvekkili … kanalıyla meslek birlikleri arasında söz konusu eserlerin kullanımı konusunda anlaşma bulunup, telif haklarının da ilgili meslek birliklerine ödendiğini, bu nedenle davacıların dava ehliyetlerinin bulunmadığını belirterek, “…” adlı eser bakımından usulden, diğer eser bakımından esastan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece; temin edilen 03/05/2016 tarihli bilirkişi heyeti raporu ve 01/08/2016 tarihli bilirkişi heyeti ek raporu da dikkate alınarak, davaya konu televizyon proğramlarının davalı …San. Tic. A.Ş. tarafından hazırlanan programlar olduğu, müzik ve diğer izin gerektiren program parçalarının telif sözleşmelerini yapmanın asıl olarak yapımcı kuruluşun sorumluluğunda olduğu, ancak yayıncı televizyon kanalı …A.Ş. (…)’nin eserin izinsiz kullanılması eylemini gerçekleştirdiği, davacının her iki davalıya da dava açabileceği, FSEK 68.maddesindeki “Eseri, icrayı, fonogramı veya yapımları hak sahiplerinden bu Kanuna uygun yazılı izni almadan, işleyen, çoğaltan, çoğaltılmış nüshaları yayan, temsil eden veya hertürlü işaret, ses veya görüntü nakline yarayan araçlarla umuma iletenlerden, izni alınmamış hak sahipleri sözleşme yapılmış olması halinde isteyebileceği bedelin veya bu Kanun hükümleri uyarınca tespit edilecek rayiç bedelin en çok üç kat fazlasını isteyebilir” hükmü nazara alınarak, “…” adlı müzik eserinin TV8’de yayınlanan “…” adlı proğramın 6.bölümünde yayınlanması nedeniyle rayiç bedelin takdiren 3 katı hesabı ile 900.TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalılardan tahsiline, “…” adlı müzik eserinin ise … televizyon kanalında yayınlanan aynı proğramın 80.bölümünde kullanılması nedeniyle rayiç bedelin takdiren 3 katı hesabı ile 900.TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalı … A.Ş.den tahsiline, …A.Ş. (…)’de dava konusu eser yayınlanmadığından bu davalı açısından talebin reddine karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle; “Davanın KISMEN KABUL KISMEN REDDİ ile ,1-Davacının “…” müzik eseri için FSEK 68.maddesi uyarınca bilirkişilerce tespit edilen rayiç bedelin takdiren 3 katı hesabı ile 900.TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalılardan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebinin reddine, 2-Davacının “… ” müzik eseri için FSEK 68.maddesi uyarınca bilirkişilerce tespit edilen rayiç bedelin takdiren 3 katı hesabı ile 900.TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalı … San. Tic. A.Ş.den alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebinin reddine, …A.Ş. (…) açısından bu talebin reddine,” karar verilmiş, karara karşı davacılar vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur. Davacılar vekilinin istinaf sebepleri; bilirkişi raporunun hukuka aykırı olduğu, rapora karşı yaptıkları itirazların dikkate alınmadığı, müzik parçalarının kullanım bedeline ilişkin müzekkere yazılan … isimli şirketlerin ortakları ve adreslerinin aynı olduğu, yazılan müzekkerelere de benzer cevaplar verdikleri, bu şirketlerin farklı şirketler gibi değerlendirilerek bildirdikleri bedellerin dikkate alınmasının doğru olmadığı, müzik parçası kullanım bedellerinin bildirilen fiyatlardan çok daha yüksek olduğu, müzik şirketlerince kullanım bedeli olarak bildirilen bedellerin kendileriyle özel anlaşmalar yapan firmalara mı uygulandığı, yoksa talepte bulunan herkes için aynı fiyatların mı verildiği hususunda araştırma yapılmadan karar verildiği, verilen kararın hatalı olduğu hususlarına ilişkindir. Dava, “…” adlı müzik eserinin …’de yayınlanan … adlı proğramın 6.Bölümünde, “…” adlı müzik eserinin ise … televizyon kanalında yayınlanan aynı proğramın 80.bölümünde kullanıldığı iddiası ile davacının FSEK 68/1 maddesi gereğince 3 kat hesabıyla toplam 45.000,00-TL telif tazminatının davalılardan tahsili talebine ilişkin bulunmaktadır. Dosyanın incelenmesinden FSEK 68. Maddesi gereğince tazminat hesaplamasına esas olmak üzere bir kısım müzik şirketlerine gündüz kuşağında yayınlanan … kullanılan şarkılar için ödenen emsal bedellerin bildirilmesi için müzekkere yazıldığı, müzekkere yazılan şirketler tarafından emsal bedellere ilişkin olarak cevap verildiği, bilirkişi heyeti tarafından düzenlenen 03/05/2016 tarihli raporda, bildirilen emsal bedeller dikkate alınarak talep edilebilecek tazminat miktarının belirlendiği, davacılar vekilince süresi içinde bilirkişi heyeti raporuna itiraz edilerek, müzik parçası kullanım bedellerinin bildirilen fiyatlardan çok daha yüksek olduğu, müzik şirketlerince kullanım bedeli olarak bildirilen bedellerin kendileriyle özel anlaşmalar yapan firmalara mı uygulandığı, yoksa talepte bulunan herkes için aynı fiyatların mı verildiği hususunda araştırma yapılarak yeniden rapor alınması talebinde bulunulduğu, Mahkemece yeni bir araştırma yapılmadan, dosyanın aynı bilirkişi heyetine tevdi edildiği, bilirkişi heyeti tarafından düzenlenen 01/08/2016 tarihli ek raporda, müzekkere yazılan şirketlere belirttikleri fiyatın kendileriyle özel anlaşmalar yapanlara mı uygulandığının sorulması hususunda takdirin Mahkemeye ait olduğu, dosya kapsamındaki mevcut delillere göre yapılan değerlendirme sonucu rapor düzenledikleri belirtilerek ek rapor düzenlendiği anlaşılmaktadır. Davacılar vekilince müzik parçası kullanım bedeli olarak bildirilen miktarların düşük olduğu, müzik şirketlerince kullanım bedeli olarak bildirilen bedellerin kendileriyle özel anlaşmalar yapan firmalara mı uygulandığı, yoksa talepte bulunan herkes için aynı fiyatların mı verildiği hususunda araştırma yapılarak yeniden rapor alınması talebinde bulunulmasına rağmen bu hususta araştırma ve inceleme yapılmadan karar verilmesi hatalı bulunmaktadır. Bu nedenle HMK 353/1-a/6 maddesi gereğince, Mahkemece verilen kararın kaldırılmasına, müzik parçalarının kullanım bedeline ilişkin olarak bilirkişi raporlarına yapılan itirazlar dikkate alınmak suretiyle bu hususta gerekli araştırma yapılmak suretiyle dosyaya rapor sunan bilirkişi heyetinden yeniden ek rapor alınarak inceleme ve değerlendirme yapılıp sonucuna göre karar verilmesi amacıyla dosyanın Mahkemesine geri gönderilmesine karar verilmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;1-Davacılar vekilinin istinaf talebinin KABULÜ ile, İstanbul(kapatılan) 4. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nin 20/12/2016 tarih ve 2015/177 E. – 2016/147 K.sayılı kararının KALDIRILMASINA,2- Dosyanın, yukarıda gösterilen biçimde işlem yapılmak üzere Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 3- Davacılar tarafından yatırılan 31,40-TL nispi istinaf karar ve ilam harcının istek halinde davacı tarafa İADESİNE,4- Davacı tarafça yapılan istinaf yargılama giderlerinin ilk derece mahkemesince verilecek nihai kararda dikkate alınmasına,5- İstinaf yargılaması sırasında dosya üzerinden karar verilmiş olmakla vekâlet ücreti takdirine yer olmadığına,Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda 6100 Sayılı HMK’nın 353/1-a/6. maddesi gereğince kesin olmak üzere oybirliği ile karar verildi.13/11/2020