Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
43. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2021/570
KARAR NO : 2021/446
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARI
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 6. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/11/2020
NUMARASI : 2020/193 Esas – 2020/645 Kara
DAVA : Ticari Şirket (Şirkete Özel Denetçi Tayin Edilmesi)
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 02/04/2021
Taraflar arasında görülen özel denetçi atanması talebinin ilk derece mahkemesince yapılan yargılaması sonucunda, ilamda yazılı nedenlerle sübut bulmayan davanın reddine ilişkin verilen karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine Dairemize gönderilmiş olan dava dosyası incelendi.
İNCELEME VE GEREKÇE
İlk derece mahkemesi 04.11.2020 tarihli kararla, davacının özel denetçi tayininin istemi koşulları oluşmadığından reddine karar vermiştir.
Bu nihai karara karşı, davacı vekili tarafından verilen 15.12.2020 tarihli dilekçeyle istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. İl derece mahkemesince davalının istinaf başvurusu değerlendirilmiş ve HMK’nın 346. maddesi uyarınca, kararın kesin olup istinaf kanun yoluna başvurulmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle, istinaf dilekçesinin reddine dair 16.12.2020 tarihli ek karar verilmiştir.Davacı vekili bu kez ilk derece mahkemesinin bu ek kararına karşı HMK’nın 346/2. maddesinde öngörülen bir haftalık süre içinde, 11.02.2021 tarihli dilekçe ile istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, dava dosyası istinaf incelemesi için Dairemize gönderilmiştir.Davanın yasal dayanağı 6102 sayılı TTK’nın 438. vd. maddelerine dayanan özel denetim isteme hakkıdır. Söz konusu hukuk normlarına göre, genel kurulun özel denetçi atanması talebini reddi halinde pay sahipleri, koşulları varsa, ticaret mahkemesinden özel denetçi atanmasını isteyebilir. TTK’nın 439/2 maddesine göre dilekçe sahiplerinin kurucuların ve şirket organların kanuni ve esas sözleşmeyi ihlal ederek şirketi veya pay sahiplerini zararar uğrattıklarını ikna edici bir şekilde ortaya koymaları halinde özel denetçi atanır. TTK ‘nın 440/2. maddesinin son cümlesi uyarınca da mahkemenin kararı kesin olup ilk derece mahkemesinin kararına karşın kanun yoluna başvurulması mümkün değildir (Yargıtay 11.HD’nin 11/06/2014 tarihli, 2013/16879 E- 2014/11122 K sayılı kararı).
Bu hukuki açıklamaya göre, ilk derece mahkemesinin özel denetçi atanmasına dair kararı TTK’nın 440/2.maddesi uyarınca kesin olduğundan, ilk derece mahkemesinin HMK’nın 346.maddesi uyarınca istinaf dilekçesinin reddine dair verdiği 16.12.2020 tarihli ek karar hukuka uygundur. Başvurunun reddine dair ek karar usul ve yasaya uygun olduğundan, esasa dair istinaf nedenlerinin incelenmesi mümkün değildir.
Açıklanan bu gerekçelerle, HMK’nın 353(1)b-1. maddesi uyarınca dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda, davacı vekilinin 16.12.2020 tarihli ek karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM : Yukarıda açıklanan gerekçelerle;
1-Davacı vekilinin 16.12.2020 tarihli ek karara yönelik istinaf başvurusunun HMK’nın 353(1)b-1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
2-Davacı tarafından yatırılan istinaf başvuru harçlarının Hazineye irad kaydına,
3-Davacı tarafından istinaf kanun yoluna başvuru için yapılan masrafların kendi üzerinde bırakılmasına,
Dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda TTK’nın 440/2. maddesi uyarınca kesin olarak oy birliğiyle karar verildi. 02.04.2021