Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
43. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2021/1988
KARAR NO: 2021/1607
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 16. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
EK KARAR TARİHİ: 09/06/2021
NUMARASI: 2018/1204 Esas – 2019/1182 Karar
DAVA: Banka Dışındaki Diğer Kredi Kuruluşlarına İlişkin Düzenlemelerden Kaynaklanan (İtirazın İptali)
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 23/12/2021
Taraflar arasında görülen dava neticesinde ilk derece mahkemesince verilen hükmün davalı vekilince istinaf edilmesi üzerine düzenlenen rapor ve dosya kapsamı incelenip gereği görüşülüp düşünüldü;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalıya genel Kredi Sözleşmesi kapsamında kullandırılan ancak geri ödenmeyen kredi tutarının tahsili istemiyle başlatılan icra takibine vaki itirazın iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı, davaya cevap vermemiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın 822.800,00 TL yönünden kabulüne karar verilmiştir. Bu kararın davalı tarafça istinaf edilmesi üzerine, davalıya muhtıra tebliğ edilerek 14.051,36 TL istinaf karar harcı, 148,50 TL istinaf başvuru harcı ve 150,00 TL gider avansının 1 haftalık kesin süre içerisinde ödenmesi, aksi halde istinaf isteminden vazgeçmiş sayılacağı ihtar edilmiştir. Muhtıra 07/04/2020 tarihinde tebliğ edilmiş olmasına rağmen, davalı taraf Covid tedbirleri kapsamında sürelerin uzatıldığı 30/06/2020 tarihine kadar ödenmesi ihtar edilen harç ve giderleri yatırmaması nedeniyle Mahkemenin 08/07/2020 tarihli ek kararı ile davalının istinaf talebinden vazgeçmiş sayılmasına karar verilmiştir.Davalı taraf bu kez, istinaf harç ve giderlerini yatırdığından bahisle ek kararı istinaf etmiştir. Ancak davalı tarafça sunulan dilekçe ekindeki dekontlara göre 07/07/2020 tarihinde harç ve giderler yatırılmış olmakla birlikte istinaf karar harcı maktu olarak yatırılmıştır. Mahkeme ek kararın istinafından sonra harç muhtırası düzenlemiş ise de dava dosyasını mevcut haliyle istinaf incelemesine göndermiştir. Dava dosyası Dairemize tevzi edildikten sonra davalı 03/02/2021 tarihinde adli yardım talep etmiş, ancak Dairemizce talep yerinde görülmeyerek reddedilmiş, sonrasında bu karara yapılan itiraz da İstanbul BAM 44. HD tarafından 04/03/2021 tarihinde kesin olarak reddedilmiştir. Bu aşamadan sonra dava dosyası istinaf nispi karar harcının ikmali için Mahkemesine geri çevrilmiş ve Mahkemece davalıya bu yönde muhtıra tebliğ edilmiştir. Muhtıra 12/04/2021 tarihinde tebliğ edilmiş olmasına rağmen, davalı tarafın ödenmesi ihtar edilen harç ve giderleri yatırmaması nedeniyle Mahkemenin 09/06/2021 tarihli ek kararı ile davalının istinaf talebinden vazgeçmiş sayılmasına 2. kez karar verilmiştir. Davalı bu kez Mahkemenin 09/06/2021 tarihli istinaf başvurusunun değerlendirilmesine ilişkin ek kararını adli yardım talepli olarak istinaf etmiştir. Ancak Mahkemenin esasa dair verdiği 19/12/2019 tarihli karar davalı tarafça istinaf edildikten sonra, kendisine tebliğ edilen ve HMK’nın 344. Maddesinde düzenlenen hususlar usulüne uygun olarak şerh edilmiş bulunan muhtıraya rağmen süresi içerisinde eksik harç ve giderleri yatırmadığı gibi bu süre içerisinde adli yardım talebinde bulunmadığı da nazara alındığında Mahkemenin 08/07/2020 tarihli istinaf başvurusunun değerlendirilmesine ilişkin ek kararında herhangi bir usulsüzlük bulunmamaktadır. Dolayısıyla bu ek karar ile davalının istinaf talebinden vazgeçmiş sayılmasına karar verilmekle, Mahkemenin esas hakkındaki kararı davalı yönünden kesinleşmiş bulunmaktadır. Bu nedenle Mahkemenin 08/07/2020 tarihli istinaf başvurusunun değerlendirilmesine ilişkin ek kararına karşı yapılan istinaf başvurusu yerinde değildir. Hal böyle olunca Mahkemenin 09/06/2021 tarihli ek kararı ile 2. kez verilen davalının istinaf talebinden vazgeçmiş sayılmasına dair karar esasen yok hükmünde olup bu karara karşı istinaf yoluna başvurulamaz. HMK’nın 355. Maddesi uyarınca kamu düzenine aykırılık ve istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılan istinaf incelemesi sonunda; ilk derece mahkemesi kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu anlaşıldığından davacının Mahkemenin 08/07/2020 tarihli istinaf başvurusunun değerlendirilmesine ilişkin ek kararına karşı yaptığı istinaf başvurusunun reddine, Mahkemenin 09/06/2021 tarihli istinaf başvurusunun değerlendirilmesine ilişkin ek karara karşı yapılan istinaf başvurusu hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar vermek gerekmiştir.
KARAR: Yukarıda ayrıntısı ile açıklanan nedenlerle; 1-Davalının ilk derece Mahkemesinin 08/07/2020 tarihli “istinaf başvurusunun değerlendirilmesine” ilişkin ek kararına karşı yapmış olduğu istinaf başvurusunun HMK’nın 353(1)b-1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, ilk derece Mahkemesinin 09/06/2021 tarihli “istinaf başvurusunun değerlendirilmesine” ilişkin ek kararına karşı yapmış olduğu istinaf başvurusu hakkında KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 2-İstinaf başvurusunun değerlendirilmesine ilişkin ek karara ilişkin olarak davalı tarafından istinaf karar harcı yatırılmış olduğundan başkaca harç alınmasına yer olmadığına, 3-Davalı tarafından istinaf aşamasında yapılan yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına, Dair, dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda, HMK’nın 362(1)a maddesi uyarınca kesin olarak oy birliğiyle karar verildi. 23/12/2021