Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
43. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2020/2262
KARAR NO: 2021/22
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 16/10/2020 (Ara Karar)
NUMARASI: 2020/110 Esas
TALEP: Teminatın Değiştirilmesi Kararına İtiraz
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 14/01/2021
Taraflar arasında görülen dava neticesinde ilk derece mahkemesince verilen hükmün davacı vekilince istinaf edilmesi üzerine düzenlenen rapor ve dosya kapsamı incelenmiş olup,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Talep, menfi tespit istemli olarak açılan dava sırasında kabulüne karar verilen ihtiyati tedbir nedeniyle takdir edilen teminat oranının artırılmasına ilişkin kararın itirazen kaldırılması istemidir. Mahkemece 12/03/2020 tarihli ön incelemeye hazırlık tutanağı ile ihtiyati tedbir talebin %15 teminat karşılığında kabulüne karar verilmiş, davalının itirazı üzerine ise 17/07/2020 tarihli ara karar ile itirazın teminat yönünden kabulü ile teminat miktarı %30’a çıkarılmıştır. Bu kez teminatın arttırılmasına ilişkin karara davacı tarafça itiraz edilmiş ve Mahkemece 16/10/2020 tarihli ara karar ile itirazın reddine karar verilmiştir. 6100 sayılı HMK’nın 341/1. maddesine, ilk derece mahkemelerinden verilen nihai kararlar ile ihtiyati tedbir, ihtiyati haciz taleplerinin reddi ve bu taleplerin kabulü hâlinde, itiraz üzerine verilecek kararlara karşı istinaf yoluna başvurulabilineceği şeklindeki açık düzenleme karşısında, ara kararların istisnalar hariç olmak üzere istinafı mümkün değildir. Her ne kadar İlk derece Mahkemesinin teminatın arttırılmasına ilişkin kararına yapılan itirazın reddine dair kararına karşı istinaf yoluna başvurulmuş ise de; Mahkemenin istinafa konu kararı, durum ve koşullarda değişiklik olması hâlinde hakime teminatın azaltılması, artırılması, değiştirilmesi ya da kaldırılması imkanı veren HMK’nın 87/2. maddesi uyarınca HMK’nın 392/1. Maddesine göre hükmolunan teminatın arttırılmasına ilişkin ara karar niteliğinde olup, teminat miktarının değiştirilmesine ilişkin ara kararın istinaf edilebileceğine ilişkin Kanunda herhangi bir düzenleme bulunmadığından bu karara karşı istinaf kanun yoluna başvurulamaz. Bu nedenle davacının istinaf dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda ayrıntılı olarak açıklandığı üzere; 1-İhtiyati tedbir isteyen davacı vekilinin istinaf dilekçesinin HMK’nın 341/1 ve 346/1. maddesi uyarınca REDDİNE, 2-İstinaf yoluna başvuru sırasında alınan 54,40 TL istinaf karar harcı ile 148,60 TL istinaf başvuru harcının istemi halinde İhtiyati tedbir isteyen davacıya iadesine, 3-İstinaf yoluna başvuran davacı tarafından yapılan masrafların kendi üzerinde bırakılmasına, Dair, dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda HMK’nın 362(1)-f maddesi uyarınca kesin olarak oy birliğiyle karar verildi. 14.01.2021