Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
43. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2020/2155
KARAR NO: 2021/1437
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: KOCAELİ 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 19/02/2018
NUMARASI: 2015/1341 Esas – 2018/84 Karar
DAVA: İtirazın İptali
İSTİNAF KARAR TARİHİ: 25/11/2021
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükme karşı süresi içinde davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine dosya içerisindeki tüm belgeler okunup, incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ
DAVA: Davacı vekili, müvekkilinin maliki olduğu … ve … plakalı araçlarıyla davalı kooperatife bağlı olarak dava dışı “…” firmasına personel taşımaacılık hizmeti verdiğini, servis ücretlerinin ödenmemesi üzerine, 20.10.2014 tarihinde davalı koopreratiften ayrılma dilekçesi sunduğunu ancak çalışmasının bilfiil 25.10.2014 tarihine kadar sürdüğünü, en son düzenlenen faturanın da 31.10.2014 tarihli olduğunu, tanzim edien fatura bedellerinden yakıt ücretinin tenzili sonucunda kalan tutarın tahsili için davalı aleyhine girişilen icra takibinin itiraz sonucu durduğunu ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamına ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP: Davalı vekili, davacının alacağına dayanak sunmuş olduğu faturalardan 31.08.2014 ve 30.09.2014 tarihli olmak üzere toplam 5 adet fatura bedelinin ödendiğini, 30.09.2014 ve 31.10.2014 tarihli toplam 4 adet faturaların ise kabul edilmediğini belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİNİN KARARININ ÖZETİ İlk derece mahkemesince yapılan yargılama doğrultusunda, davalının ticari defterlerinde bir kısım faturaların kayıtlı olmadığı, davacının istifa dilekçe tarihi 21.10.2014 tarihine kadar davalıya taşıma hizmeti verdiğinin kabulü gerektiğinden, bu faturalardan dolayı alacaklı olduğu, davalının ödemeleri ve mazot bedelinin tenzili sonucunda, takip tarihi itibari ile davacının davalıdan 11.951,45 TL alacaklı olduğu, takip öncesi temerrüd oluşmadığından işlemiş faizin yerinde olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davalının itirazının 11.951,45 TL asıl alacak üzerinden iptali ile asıl alacağa takipten itibaren yasal faiz işletilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine ve icra inkar tazminatına karar verilmiştir. Bu karara karşı davalı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
İSTİNAF SEBEPLERİ: Davalı vekilinin istinaf dilekçesinde özetle; davacının ticari defterleri incelenmeden ve vergi dairesinde dava konusu faturaların beyan edilip edilmediği araştırılmadan karar verildiğini belirterek ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılmasını istemiştir.
GEREKÇE: Dava, faturalardan kaynaklı alacağın tahsili için başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir. Davacı, davalıya servis taşıma hizmeti verdiğini, karşılığında düzenlenen faturalardan dolayı alacaklı olduğunu iddia etmiş, davalı ise, bir kısım fatura bedellerinin ödendiğini, alacağa dayanak bir kısım faturaların kabul edilmediğini belirterek davanın reddini savunmuştur. İlk derece mahkemesince, yukarıda açıklanan gerekçe doğrultusunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, bu karara karşı davalı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur. İstinaf incelemesi HMK’nın 355. maddesi uyarınca, istinaf başvuru nedenleri ve kamu düzenine aykırılık yönüyle sınırlı olarak yapılmıştır. Somut olayda, davacının bağlı olduğu davalı kooperatife maliki olduğu araçlarıyla Şubat 2014 tarihinden itibaren servis taşıma hizmeti verdiği, 2014 Ekim ayı içinde istifa etmek suretiyle akdi ilişkiyi sonlandırdığı, 20.10.2014 tarihli istifa dilekçesinin davalı kooperatif temsilcisi tarafından imzalanmış olduğu, davacının akdi ilişkide ödenmediğini ileri sürdüğü toplam 9 adet faturadan dolayı alacak talebinde bulunduğu, davalı tarafça bu faturalardan 31.08.2014 tarihli 4.556,20 TL; 31.08.2014 tarihli 2.616 TL; 30.09.2014 tarihli 1.220,20 TL; 30.09.2014 tarihli 2080,00 TL ve 30.09.2014 tarihli 247,80 TL bedelli faturaların ödendiğini, kalan 30.09.2014 tarihli 330,40 TL; 30.09.2014 tarihli 4.839,60 TL; 31.10.2014 tarihli 2.943,00 TL ve 31.10.2014 tarihli 520,00 TL bedelli faturaların ise kabul edilmediği dosya kapsamından sabittir. Dosyada alınan bilirkişi raporlarından, ödeme savunmasına konu edilen faturalardan dolayı davalının ticari defterlerinde bakiye ödenmeyen kısmın 3.782,23 TL olduğu tespit edilmiştir. Davalı tarafça kabul edilmeyen faturalar yönünden ispat yükü davacıda olup, fatura içeriği hizmeti verdiğini ispatla yükümlüdür. Bu durumda, davalının itiraz etmediği ve ödeme savunmasında bulunduğu faturaların Ağustos-Eylül dönemine ilişkin olduğu ve davacının 20.10.2014 tarihli istifa dilekçesinin davalı tarafça imzalanmış olduğu gözetildiğinde, davacının dava konusu faturalar içeriği hizmeti sağladığının kabulü gerekir. Sonuç olarak, bu faturalardan ilişkili olduğu döneme ait yakıt bedelinin tenzili sonucunda, kalan 8.169,22 TL alacağın bulunduğu, 3.782,23 TL bakiyesi ödenmeyen diğer faturalar ile birlikte toplamda davacının takip tarihi itibari ile davalıdan 11.951,45 TL alacaklı olduğu anlaşılmakla, ilk derece mahkemesinin kararı ve gerekçesi yerindedir.Açıklanan bu nedenlerle istinaf başvurusunun reddine karar verilmesi görüşündeyim.
KARAR: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 1-Davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353(1)b-1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, 2-Davalı tarafından başvuru sırasında peşin olarak yatırılan 155,90 TL harcın, alınması gerekli olan 816,40TL harçtan mahsubu ile eksik 660,50 TL istinaf karar harcının davalıdan alınarak hazineye irat kaydına, 3-Davalı tarafından istinaf aşamasında yapılan yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına, Dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda, HMK’nın 362(1)a. maddesi uyarınca kesin olarak oy birliğiyle karar verildi. 25/11/2021