Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2022/2021
KARAR NO: 2023/914
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İstanbul 14. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ: 22/03/2022
NUMARASI: 2015/203 (E) – 2022/202 (K)
DAVANIN KONUSU: Tazminat
KARAR TARİHİ: 26/05/2023
Taraflar arasında görülen davada verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen karara karşı istinaf kanun yoluna başvurulmakla dosya incelendi;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili, müvekkilinin yolcu olarak bulunduğu trafik sigortası olmayan … plaka sayılı otobüsün, 07/01/2015 tarihinde yapmış olduğu trafik kazasında, müvekkilinin yaralanarak işgücü kaybına uğradığını belirterek şimdilik 3.000 TL daimi sakatlık tazminatının hüküm altına alınmasına karar verilmesi talebinde bulunmuştur.Davalı vekili davanın reddini talep etmiştir. İlk derece mahkemesince yapılan yargılamada, davanın kanıtlanamadığı gibi alınan raporda davacının sürekli maluliyet tayinine mahal olmadan tamamen iyileştiği, dolayısıyla sürekli iş göremezlik maddi zarar şartlarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Karara karşı davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle, maluliyetin bulunmadığına dair düzenlenen raporun kabulünün mümkün olmadığını, Uludağ Üniversitesince düzenlenen 24/09/2020 tarihli raporda, engellilik halinin bulunduğunun tespit edildiği ve raporlar arasındaki çelişki giderilmeden karar verildiğini, ATK Genel Kurulundan rapor alınmadan sonuca gidilmesinin doğru olmadığını, kararın eksik incelemeye dayalı olarak verildiğini belirterek istinaf başvurusunda bulunmuştur. Dava, 07/01/2015 tarihinde gerçekleşen trafik kazasından kaynaklı sürekli iş göremezlik tazminatı istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesince dosyaya kazandırılan Uludağ Üniversitesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı Başkanlığında görevli adli tıp uzmanları tarafından düzenlenen 15/12/2016 tarihli raporda, kaza tarihinde geçerli olan 27021 sayılı Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliğine göre değerlendirme yapılarak maluliyet tayinine mahal olmadığına dair görüş bildirildiği, daha sonradan ATK’dan rapor alındığı, ön rapordaki eksiklikler ikmal edilmek suretiyle düzenlenen 11/06/2022 tarihli raporda, sözü geçen 15/12/2016 tarihli rapor da değerlendirilerek maluliyet tayinine mahal bulunmadığına ilişkin aynı yönde mütalaada bulunulduğu (meslekte kazanma gücü kayıp oranının, kaza tarihinde yürürlükte olan bir diğer yönetmelik olan maluliyet tespit işlemleri yönetmeliğine dayalı olarak belirlenmesinin teknik açıdan mümkün olmadığı mütalaasıyla, bu yönetmeliğe dayalı rapor düzenlenmesi talepleri ATK tarafından yerine getirilememektedir); her ne kadar davacı tarafından sunulan 24/09/2020 tarihli raporda %13 oranında maluliyet bildirilmiş ise de, bu raporun, kaza tarihinde geçerli olmayan engellilik Erişkinler İçin Engellilik Değerlendirmesi Hakkındaki Yönetmeliğe dayalı olarak düzenlendiği, dolayısıyla hükme esas alınan bilirkişi raporlarıyla çelişki oluşturacak nitelikte olmadığı, mahkemece, maluliyet tayinine mahal bulunmadığına dair raporlara dayalı olarak karar verilmesinde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı görülmektedir. Bu durumda yapılan yargılamaya, toplanan delillere, dosya içeriğine, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru olduğuna göre; yerinde olmayan istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermek gerekmiştir.
KARAR: Yukarıda açıklanan gerekçe ile;1-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-b/1. maddesi uyarınca davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine,2-Alınması gereken 179,90 TL istinaf karar harcından peşin alınan 80,70 TL harcın mahsubundan sonra bakiye 99,20 TL istinaf karar harcının istinafa başvuran davacı taraftan tahsil edilerek Hazineye irat kaydına, 3-İstinafa başvuran tarafça yapılan istinaf yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına, 4-Artan gider ve delil avansının karar kesinleştiğinde ilgilisine iadesine,5-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, vekalet ücreti tayinine yer olmadığına,Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, kararın tebliğinden itibaren iki haftalık süre içerisinde Yargıtay ilgili hukuk dairesine hitaben verilecek temyiz dilekçesi ile temyiz yolu açık olmak üzere, oy birliğiyle karar verildi. 26/05/2023