Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2021/451
KARAR NO: 2021/535
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 10. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 14/10/2020
NUMARASI: 2014/1378 (E) 2020/575 (K)
DAVANIN KONUSU: Maddi ve Manevi Tazminat
KARAR TARİHİ: 08/04/2021
Taraflar arasında görülen davada verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen karara karşı istinaf kanun yoluna başvurulmakla; re’sen dikkate alınabilecek hususlar ayrık olmak üzere istinaf talep ve gerekçeleri ile tarafların ilk derece mahkemesinde ileri sürdükleri iddia ve savunmalar esas alınmak sureti ile dosya incelendi;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle, 04/10/2007 tarihinde müvekkilleri … ve …’in, davalı … tarafından düzenlenen safari turuna katıldıklarını, tur esnasında … adına kayıtlı bulunan … plakalı araç sürüsünün direksiyon hakimiyetini kaybetmesi neticesinde aracın uçuruma yuvarlandığını ve kaza sonucu müvekkillerinin ağır derecede yaralandıklarını belirterek ülkesinde maddi zararları karşılanan … için 15.000,00 TL manevi tazminat ile ülkesinde marangoz olarak çalışan … için 27.234,99 TL tutarından yoksun kalınan işçi maaşı ile 203.955,25 TL iş göremezlik zararı ve ayrıca 35.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesi talebinde bulunmuştur. Davalı … vekili davanın reddini talep etmiştir. Davalı … vekili davanın reddini talep etmiştir. İlk derece mahkemesince yapılan yargılama neticesinde 283.851,96 TL maddi tazminatın (80.000,00 TL’sinden davalı … AŞ sorumlu olmak ve bu miktar yönünden diğer davalı … Seyahat Acentası – … müştereken ve müteselsilen sorumlu olmak kaydıyla) davalı … yönünden dava tarihi olan 10/10/2012’den, davalı … Seyahat Acentesi – … yönünden ise kaza tarihi olan 04/10/2007’den itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline, fazlaya ilişkin taleplerin reddine; manevi tazminat davasında ise davacı … yönünden feragat nedeniyle konusuz kalan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, davacı … yönünden 15.000,00 TL manevi tazminatın davalı … Seyahat Acentesi – …’dan kaza tarihi olan 04/10/2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Karara karşı davalı … Seyahat Acentası – … vekili istinaf dilekçesinde özetle, davacıların kazanın meydana gelmesinde kendi kusurları da bulunduğunu, zira tüm uyarı ve ikazlara rağmen emniyet kemerlerini takmamış olduklarını, mahkemece bu hususun değerlendirilmeden karar verilmiş olmasının hatalı olduğunu, yetki itirazında olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiş olmasının doğru olmadığını, davacılardan … hakkında muayeneye gitmeden rapor düzenlendiğini, davacı … bakımından da maddi talepler yönünden davadan feragat edilmiş olmasına rağmen kendilerinden muvafakat alınmadığını, bunun usulde hata teşkil ettiğini, davacılardan hangisinin maddi tazminat talebinin kabulü yönünde karar verildiği konusunda bir açıklık bulunmadığını, maddi tazminat yönünden kısmen kabul kısmen ret kararı verilmiş olmasına rağmen vekalet ücretine hükmedilmemiş olmasının doğru olmadığını belirterek istinaf başvurusunda bulunmuştur. Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Davanın, davalılardan sigorta şirketinin genel merkezinin bulunduğu yer mahkemesinde açılmış olması nedeniyle yetki itirazı yerinde değildir (2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 110. maddesi ile genel şartların C.7 maddesinde düzenlenen yetki kuralı). Buna ilişkin istinaf itirazında isabet yoktur. Davacılardan …’in dava dilekçesinde, ülkesinde maddi zararları karşılandığından bahisle sadece manevi tazminat talebinde bulunduğu, maddi tazminat talebinin bulunmadığı, manevi tazminat talebinden de ülkesinden Türkiye’ye gelerek muayeneye gidememesi nedeniyle feragat ettiği, feragatin davalı tarafın kabulüne bağlı olmayıp kesin hüküm sonuçlarını doğuracağı göz önüne alındığında bu yönlere ilişkin istinaf itirazının yerinde olmadığı sonucuna varılmıştır. Diğer yandan dosya kapsamında bulunan kaza tespit tutanağında davacıların kaza esnasında emniyet kemeri takmadıklarına dair herhangi bir tespit bulunmamakta olup davalı tarafından başkaca bir delille de buna ilişkin bir ispat vasıtası ortaya konulamamıştır. Kaldı ki kazanın gerçekleştiği safari turun organizasyonunun davalı tarafından gerçekleştirilmesi nedeniyle, davacıların emniyet kemerlerinin takılı olmasını temin ederek güvenliklerini sağlamak yükümlülüğü bizatihi davalı organizasyon yetkililerine ait olup bu yükümlülüğün ihmalinden kaynaklı zararın davacılara yüklenmesi hukuken mümkün değildir. Ayrıca, muayeneye gitmeyen taraf davacılardan … olup diğer davacı hakkında Adli Tıp Kurumu tarafından düzenlenen maluliyet raporunun, dayanağı olan muayene raporlarında herhangi bir eksiklik bulunmamaktadır. Buna yönelik istinaf itirazında da isabet yoktur. Yine, davacı … vekili, 28/02/2020 tarihli ıslah dilekçesiyle 283.851,96 TL maddi tazminat talebinde bulunduğu, mahkemece de taleple bağlı kalınarak bu bedelin hüküm altına alındığı, reddedilen bir kısım bulunmadığı halde mahkemece kısmen kabul kararı verilmiş olması doğru olmamış ise de; davalı vekilinin reddedilen kısım yönünden vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ilişkin istinaf itirazı da yerinde değildir. Ancak maddi tazminata ilişkin olarak talepten daha azına karar verilmemiş olmasına rağmen maddi tazminatın “kısmen kabulüne” karar verildiğinin belirtilmesi, birden çok davacı olmasına rağmen maddi tazminatın bunlardan hangisine ödeneceğinin açıkça belirtilmemiş olması, manevi tazminata sadece gerçek kişi aleyhine hükmedilmesine rağmen vekalet ücretinin her iki davalıdan tahsiline karar verilmesi ve aleyhe hükmedilen vekalet ücretinin hangi davalıya verileceğinin açıklanmaması doğru olmamıştır. Son olarak, manevi tazminattan feragate ilişkin verilen karar nedeniyle vekalet ücreti bakımından istinaf başvurusunda bulunulmadığından, HMK 355. maddesi uyarınca bu husus değerlendirme dışı bırakılmıştır. HMK 353/1-b/2 maddesinde yargılamada eksiklik bulunmamakla beraber kanunun olaya uygulanmasında hata edilip de yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı takdirde düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verileceği öngörülmüştür. O halde davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüyle ilk derece mahkemesi kararı kaldırılmak suretiyle düzeltilerek yeniden esas hakkında aşağıdaki şekilde hüküm kurmak gerekmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile; A-1-Davalı … Seyahat Acentesi – … vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-b/2. maddesi hükmü uyarınca kabulüne, 2-İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, 3-Davalı tarafından yatırılan istinaf karar harcının iadesine, 4-Davalı tarafça yatırılan 97,40 TL istinaf başvuru harcından ibaret yargılama giderinin, davacılardan alınarak davalı … Seyahat Acentesi – …’a verilmesine, 5-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, vekalet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 6-İstinaf talep eden tarafından yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, B)6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-b/2 maddesi hükmü uyarınca düzelterek yeniden esas hakkında kararla; Maddi tazminat talebi yönünden; 1-Davacı … vekilinin maddi tazminat talebinin kabulü ile, 283.851,96 TL maddi tazminatın (80.000 TL’den davalı … AŞ sorumlu olmak ve bu miktar yönünden diğer davalı … Seyahat Acentası – … müştereken ve müteselsilen sorumlu olmak kaydıyla) davalı … yönünden dava tarihi olan 10/10/2012’den, davalı … Seyahat Acentesi – … yönünden ise kaza tarihi olan 04/10/2007’den itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsil edilerek adı geçen davacıya ödenmesine, 2-Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT gereğince takdir olunan 28.319,64 TL vekalet ücretinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, Manevi tazminat talebi yönünden; 3-Davacı …’in davasından feragat etmesi nedeniyle, konusuz kalan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, 4-Davacı …’in manevi tazminat davasının kısmen kabulü ile 15.000 TL manevi tazminatın davalı … Seyahat Acentesi – …’dan kaza tarihi olan 04/10/2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine, 5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT gereğince takdir olunan 3.400 TL vekalet ücretinin davalı … Seyahat Acentesi – … alınarak davacı …’e verilmesine, 6-Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT gereğince takdir olunan 3.400 TL vekalet ücretinin davacı …’dan alınarak kendisini vekil ile temsil ettiren davalı … Seyahat Acentası – …’a verilmesine, Harç ve yargılama giderleri yönünden; 7-Harçlar tarifesi gereğince alınması gereken 20.414,57 TL karar ve ilam harcından peşin olarak alınan 1.788,89TL (835,15TL dava açılırken + 953,74TL tamamlama harcı ile)nin mahsubu ile bakiye 18.625,68TLnin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak Hazine’ye irat kaydına (Davalı … AŞ’nin sorumluluğunun 5.464,80TL ile sınırlı olmak üzere tahsilde tekerrür olmamak şartı ile), 8-Davacı tarafından yapılan 800 TL bilirkişi ücreti, 2.716,60TL posta masrafı olmak üzere toplam 3.516 TLnin davanın kabul ve red oranına göre (0,93) hesaplanan 3.269,88 TL’nin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacı tarafa verilmesine, bakiye kısmın kendi üzerinde bırakılmasına, 9-Davacılar tarafından bu dava nedeniyle yatırılan 1.788,89 TL harcın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacılara verilmesine, 10-Davalılar tarafından yapılan yargılama gideri bulunmadığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına, 11-Davacılar tarafından yatırılan ve kullanılmayan gider avansının karar kesinleştiğinde ve talep halinde iadesine, Dair, davacıların ikame ettiği manevi tazminat davası yönünden kabul ve reddedilen miktar nazara alınarak HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca kesin; davacı …’in ikame ettiği maddi tazminat davası bakımından kararın tebliğinden itibaren iki haftalık süre içerisinde Yargıtay ilgili hukuk dairesine hitaben verilecek temyiz dilekçesi ile temyiz yolu açık olmak üzere, oy birliği ile karar verildi. 08/04/2021