Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 40. Hukuk Dairesi 2021/21 E. 2023/557 K. 28.03.2023 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2021/21
KARAR NO: 2023/557
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İstanbul Anadolu 3. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ: 08/05/2018
NUMARASI: 2016/1087 (E) – 2018/409 (K)
DAVANIN KONUSU: Menfi Tespit
KARAR TARİHİ: 28/03/2023
Taraflar arasında görülen davada verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen karara karşı istinaf kanun yoluna başvurulmakla dosya incelendi;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili, müvekkili hakkında başlatılan İstanbul Anadolu … İcra Müdürlüğü … Esas sayılı dosyasına konu alacağın dayanağı olarak bildirilen trafik kazasından kaynaklı herhangi bir borçlarının olmadığını belirterek menfi tespit isteminde bulunmuştur. Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir. İlk derece mahkemesince yapılan yargılama neticesinde; “benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda, davacı tarafın maliki bulunduğu … plaka sayılı aracın karıştığı çok taraflı trafik kazasında sözü geçen aracın firar eden sürücüsünün %100 oranında tam kusurlu olduğu ve icra takibine konu alacaktan dolayı rücu imkanının olduğu” gerekçesiyle davacının davasının kısmen kabulüne, İstanbul Anadolu … İcra Müdürlüğü’nün … Esas sayılı dosyasında miktar olarak belirtilen rakamın 11.558,74 TL’lik kısmının borçlu olduğunun tespitine, 11.558,74 TL’lik kısmının reddine, kalan kısmın kabulüne, inkar tazminatı taleplerinin reddine karar verilmiştir. Karara karşı davacı vekili; kısmen ret kararının hukuka aykırı olduğunu, davanın tümüyle kabul edilmesi gerektiğini, icra takibine dayanak yapılan olayın müvekkiliyle bir ilgisinin bulunmadığını, davalının sigorta şirketine başvurmadan doğrudan doğruya müvekkiline başvurmasının da sigorta şirketleri arasında geçerli anlaşmalara aykırı olduğunu belirterek istinaf başvurusunda bulunmuştur. Dava, trafik kazasından kaynaklanan menfi tespit istemine ilişkindir. 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 85/1. maddesinde, “bir motorlu aracın işletilmesi bir kimsenin ölümüne veya yararlanmasına yahut bir şeyin zarara uğramasına sebep olursa, araç işletenin bu zarardan sorumlu olacağı”, aynı yasanın 85/son maddesinde ise, “işleten ve araç işleticisi teşebbüsün sahibi, aracın sürücüsünün veya aracın kullanılmasına katılan yardımcı kişilerin kusurundan kendi kusuru gibi sorumlu olacağı” hükümlerine yer verilmiştir.Aynı Kanun’un 3. maddesinde, işletenin, sicilde araç maliki olarak gözüken kişiden başka bir kişinin aracı kendi hesabına ve tehlikesi kendisine ait olmak üzere işlettiği ve araç üzerinde fiili tasarrufu bulunduğu ispat edilmedikçe araç malikinin işleten sayılacağı öngörülmüştür.Aksi ispat edilene kadar geçerli olan kaza tespit tutanağında firari aracın plakası … olarak yazılmış, davacı tarafından bunun aksi ispat edilmemiştir. İlk derece mahkemesince dosyaya kazandırılan ve Dairemizce de usul ve yasaya uygun görülen 27/03/2018 tarihli bilirkişi raporunda ise 30/12/2015 tarihinde meydana gelen çok taraflı trafik kazasında, davacının maliki olduğu … plaka sayılı aracın firari sürücüsünün kazanın gerçekleşmesinde tam kusurlu olduğu mütalaa edildiğine göre, yukarıda açıklanan yasal düzenleme gereğince aracın maliki olduğundan, işleten olarak kabul edilmesi gereken davacı, davalıya kaskolu … plaka sayılı araçta oluşan hasardan sorumlu olup bu yöne ilişkin istinaf itirazlarında isabet bulunmamaktadır. Halefiyet hakkına dayalı olarak takip yapan davalı sigorta şirketi, Karayolları Trafik Kanunu’nun 88. ve müteselsil sorumluluğa ilişkin TBK’nın 61. ve 163. maddeleri uyarınca zarardan sorumluluğu bulunan müteselsil borçlulardan dilediği birinden talepte bulunabilecektir. Buna göre, davacının bu yöne ilişkin istinaf itirazında da isabet yoktur. Ancak; Mahkemece, taleple bağlı kalınarak menfi tespite konu miktar belirlenerek karar verilmesi gerekirken, borçlu olunan tutar hüküm altına alınmış; davacının “icra takibine konu 11.558,74 TL’lik kısımdan borçlu olduğunun tespitine” denildikten sonra “11.558,74 TL’lik kısmının reddine, 11.558,74 TL’lik kısmının reddine, kalan kısmın kabulüne,” şeklindeki ifadelerle hükmün infazında tereddüt oluşturulmuş, bu husus resen nazara alınması gereken bir hukuka aykırılık olarak kabul edilerek davacının istinaf başvurusunun kabulüne karar verilmiştir. Açıklanan nedenlerle, HMK 353/1-b/2. maddesi uyarınca istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak, 11.558,75 TL asıl alacak, 444,68 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 12.003,43 TL alacak üzerinden yapılıp kesinleşen icra takibinde davacının işlemiş faiz tutarıyla sınırlı olarak borçlu olmadığının tespitine, fazlaya ilişkin istemin reddine ve istinafa konu edilmeyen kesinleşen sair yönler aynen tekrar edilerek aşağıdaki şekilde karar vermek gerekmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;1-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, Hukuk Muhakemeleri Kanunu”nun 353/1-b/2. maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına,Buna göre; 2-Davanın kısmen kabulü ile; davacının, İstanbul Anadolu … İcra Müdürlüğünün … Esas sayılı dosyasına konu 12.003,43 TL toplam alacağın 444,71 TL’lik kısmından borçlu olmadığının tespitine, fazlaya (11.558,71 TL’ye) ilişkin menfi tespit isteminin reddine, 3-İnkar ve kötüniyet tazminatı taleplerinin reddine, 4-Alınması gerekli 35,90 TL harçtan, davacı tarafından peşin olarak yatırılan 204,99 TL peşin harcın mahsubu ile bakiye 169,09 TL’nin talep halinde davacıya iadesine, 5-a) Davacı tarafından dava açılırken yatırılan 35,90 TL başvurma harcı ile 35,90 TL peşin harcın toplamı olan 71,80 TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, b)Davacı tarafından sarf edilen toplam 1.631,50 TL yargılama giderinin kabul-ret oranına (%3,70 kabul %96,30 ret) göre takdiren 60,36 TL’sinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, kalan tutarın davacı üzerinde bırakılmasına, 6-Davalı tarafça yapılan yargılama gideri olmadığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına, 7-Kullanılmayan gider avansının karar kesinleştikten sonra talep halinde yatırana iadesine, 8-Avukatlık asgari ücret tarifesine göre davacı vekili için takdir olunan 444,71 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, 9-Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre reddedilen miktar üzerinden davalı vekili için takdir olunan 2.180 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,İstinaf yargılama giderleri bakımından: 10-İstinafa başvuran davacı tarafından yatırılan istinaf karar harcının istek halinde iadesine, 11-Davacı tarafça yatırılan 98,10 TL istinaf başvuru harcının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, 12-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, vekalet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına,13-İstinaf talep eden tarafından yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1-a maddesi gereğince dava değeri (12.003,43 TL) itibarıyla, her iki taraf yönünden kesin olarak oy birliğiyle karar verildi. 28/03/2023