Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2021/1078
KARAR NO: 2021/1967
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 9. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 24/12/2020
NUMARASI: 2020/697 (E) 2020/880
DAVANIN KONUSU: Ödeme Emrinin İptali
KARAR TARİHİ: 22/12/2021
Yukarıda yazılı İlk derece mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Dava, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 98/2. maddesi uyarınca, Şişli Sosyal Güvenlik Merkezi tarafından … Sigorta AŞ yönetim kurulu üyesi sıfatıyla davacıya gönderilen 23/02/2017 tarihli ödeme emrinin iptali talebine ilişkindir. İlk derece mahkemesince; “Görevsizlik kararı üzerine dosya mahkememize gönderilmiş ise de; yasal 2 haftalık talep süresi geçtikten sonra dosyanın görevli Mahkemeye gönderilmesi talep edildiğinden ve buna göre HMK’nın 20/1. maddesi gereğince İstanbul 36. İş Mahkemesince davanın açılmamış sayılmasına karar verilmesi gerektiğinden dosyanın gerekli karar verilmek üzere İstanbul 36. İş Mahkemesine gönderilmesine, esas kaydının bu nedenle kapatılmasına” karar verilmiştir. Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle; görevsizlik onama kararının 18/08/2020 tarihinde tarafına tebliğ edildiğini ve bu tarihin coronanın en yoğun zamanına ve adliyelerin kapalı olduğu bir döneme denk geldiğini, adli tatilin bittiği ilk gün adliyeye gittiğini ve mahkeme kalemi ile görüşmesinde corona önlemleri nedeniyle dosyayı kendilerinin göndereceğini bildirdiklerini, 03/09/2020 tarihinde kendisinin ve akabinde de ailesinin coronaya yakalandığını, hastanede yatarak ağır bir süreç geçirdiklerini, bu süreçte dosyayla ilgilenemediğini ve işlemsiz kaldığını, hastalığın geçmesinin ardından 14/12/2020 tarihinde dosyaya baktığında Asliye Ticaret Mahkemesine gönderilmemiş olduğunu farkettiğini, mahkeme kalemi ile coronanın en ağır zamanında yaşanan yanlış anlamaya dayalı diyalogdan ve mücbir sebepten dolayı böyle olduğunu, aksi halde aynı konumdaki 7 kişinin davası kabul yolunda iken bu müvekkilinin kendisinin ağır hastalığı yüzünden, haksız bir biçimde istenen milyonlarca liralık bir alacağın icrası ile karşı karşıya kalacağını, şekli bir sebebe dayalı olarak böyle bir mağduriyetin yaşatılmasının yasal dayanaktan yoksun olacağını, yaşadığı durumun HMK 95. maddesinde öngörülen bir durum olduğunu belirterek ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasını talep etmiştir. HMK’nın 355. maddesi kapsamında istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda: Somut olayda, İstanbul 36. İş Mahkemesi’nin 2017/279 Esas 2019/40 Karar sayılı kararı ile dava konusu uyuşmazlığı çözmekle görevli mahkemenin İstanbul Asliye Ticaret Mahkemeleri olduğu gerekçesi ile mahkemenin görevsizliğine, karar kesinleştiğinde ve talep halinde dosyanın görevli İstanbul Nöbetçi Asliye Ticaret Mahkemesine gönderilmesine, taraflardan birinin süresi içinde kanun yoluna başvurmaması nedeniyle kesinleşmiş ise kararın kesinleştiği tarihten; kanun yoluna başvurulmuşsa bu başvurunun reddi kararının tebliğ tarihinden itibaren 2 hafta içinde başvurarak dosyanın görevli ve yetkili mahkemeye gönderilmesi talep edilmemişse davanın açılmamış sayılmasına karar verileceğine karar verilmiş, davalı vekili tarafından görevsizlik kararı istinaf edilmiş olup İstanbul BAM 34. Hukuk Dairesi’nin 11/12/2019 Tarih ve 2019/902 Esas 2019/2329 Karar sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.Bu karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olup Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 11/06/2020 tarih 2020/1878 Esas 2020/2241 Karar sayılı kararı ile kararın temyizi kabil nitelikte olmaması nedeniyle davalı kurum vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir. Yargıtay ilamı davacıya 18/08/2020 tarihinde tebliğ edilmiş ve davacı tarafça 14/12/2020 tarihinde dosyanın görevli mahkemeye gönderilmesi için dilekçe ibraz edildiği ve İstanbul 36. İş Mahkemesince dosyanın görevli mahkemeye gönderildiği anlaşılmıştır. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 20’nci maddesi uyarınca görevsizlik veya yetkisizlik kararı verilmesi hâlinde, taraflardan birinin, bu karar verildiği anda kesin ise tebliğ tarihinden, süresi içinde kanun yoluna başvurulmayarak kesinleşmiş ise kararın kesinleştiği tarihten; kanun yoluna başvurulmuşsa bu başvurunun reddi kararının tebliğ tarihinden itibaren 2 hafta içinde kararı veren mahkemeye başvurarak, dava dosyasının görevli ya da yetkili mahkemeye gönderilmesini talep etmesi gerekir. Aksi takdirde dava açılmamış sayılır ve görevsizlik ve yetkisizlik kararı veren mahkemece bu konuda resen karar verilir. Yukarıda açıklanan ilkelere göre, davalı kurum vekilinin temyiz dilekçesinin reddine ilişkin Yargıtay ilamının 18/08/2020 tarihinde davacı vekiline tebliğ edilmesine karşın davacı tarafından yasanın aradığı 2 haftalık süre geçtikten çok sonra 14/12/2020 tarihinde dosyanın görevli mahkemeye gönderilmesinin talep edildiği anlaşılmıştır. Mahkemece HMK’nın 20/1. maddesi gereğince İstanbul 36. İş Mahkemesince davanın açılmamış sayılmasına karar verilmesi gerektiğinden dosyanın gerekli karar verilmek üzere İstanbul 36. İş Mahkemesine gönderilmesine, esas kaydının bu nedenle kapatılmasına karar verilmesi usul ve yasaya uygun olduğundan davacı vekilinin istinaf başvurusu yerinde görülmemiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere: 1-Davacı vekilinin yukarıda esas ve karar numarası yazılı ilk derece mahkemesi kararına karşı yapılan istinaf başvurusunun HMK’nin 353/1-b/1. maddesi gereğince esastan reddine, 2-Harçlar Yasası’na göre alınması gereken harç peşin alındığından, ayrıca harç alınmasına yer olmadığına, 3-Davacının istinaf başvurusu nedeniyle sarfettiği yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, 4-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, vekâlet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf yargılama giderleri için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nin 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi.22/12/2021