Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2020/590
KARAR NO: 2020/3838
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 15/11/2019
NUMARASI: 2015/308 Esas- 2019/1322 Karar
DAVANIN KONUSU: Maddi ve Manevi Tazminat
KARAR TARİHİ: 17/09/2020
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Dava ve uyuşmazlık, maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Dava, İstanbul Anadolu 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2013/241 Esas sayılı dosyası ile açılmış ve 27/02/2014 tarih ve 2014/152 Karar sayılı kararıyla, Mahkemenin görevsizliğine karar verilmiştir. Davalı vekili tarafından İlk Derece Mahkemesi kararının temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 17. Hukuk Dairesi’nin 10/11/2014 tarih, 2013/241 E. – 2014/152 K. sayılı ilamıyla, hükmün onanmasına karar verilmiştir. Yargıtay onama ilamından sonra dosya İstanbul Anadolu 7.Asliye Ticaret Mahkemesinin 2015/308 Esas sırasına kaydedilmiş, Mahkemece yargılamaya devam edilerek 15/11/2019 tarih 2019/1322 Karar sayılı karar ile maddi tazminat talebi yönünden davanın kabulüne karar verilmiş, davalılar tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine dosya istinaf incelemesi için Dairemize gönderilmiştir. HMK’nın geçici 3/2. maddesi “Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 Sayılı Kanunun 26/9/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur. (Ek cümle: 01/07/2016-6723 S.K./34. md) Bu kararlara ilişkin dosyalar bölge adliye mahkemelerine gönderilemez.” düzenlemesini içermektedir. Bölge adliye mahkemeleri 20/07/2016 tarihinde faaliyete geçmiştir. Bu yasal düzenleme kapsamında dosya ve istinaf talebi incelendiğinde; istinafa konu dava dosyasında Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen ilk karara karşı temyiz yoluna gidilmesi üzerine Yargıtay 17. Hukuk Dairesi tarafından inceleme yapılarak karar verildiğinden, HMK’nın 3/2. maddesi gereğince yerel mahkemece verilen nihai karar istinaf yasa yoluna tabi olmayıp HUMK’da 26/09/2004 tarih ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454. maddeleri hükümlerine göre temyiz incelemesine tabi olacaktır. Ayrıca İlk Derece Mahkemesince kararda yasa yolunun istinaf olarak gösterilmesi başvurulabilecek yasa yolunu değiştirmeyecek kararın istinaf incelemesine tabi olması sonucunu doğurmayacaktır. Bu nedenlerle HMK’nın 352. maddesi uyarınca, HUMK’un 26/09/2004 tarih ve 5236 sayılı Kanunla değiştirilmesinden önce yürürlükte bulunan 427 ilâ 454. madde hükümlerine göre usuli işlemler tamamlanarak temyiz incelemesi yapılmak üzere dosyanın Yargıtay’a gönderilmesi için dosyanın İlk Derece Mahkemesine iadesine dair aşağıdaki karar verilmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere: HMK’nın geçici 3/2. maddesi uyarınca, yukarıda esas ve karar numarası yazılı İlk Derece Mahkemesi dosyasının, temyiz incelemesi için Yargıtaya gönderilmek üzere, Mahkemesine İADESİNE, HMK’nın geçici 3/2. maddesi ve 352. maddesi uyarınca, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, oy birliği ile karar verildi.17/09/2020