Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 40. Hukuk Dairesi 2020/438 E. 2023/30 K. 12.01.2023 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
Dosya No: 2020/438
Karar No: 2023/30
İncelenen Kararın
Mahkemesi: İstanbul Anadolu 8. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi: 21/11/2019
Numarası: 2017/883 E- 2019/1171 K-
Davanın Konusu: Maddi Tazminat
Karar Tarihi: 12/01/2023
Yukarıda yazılı İlk derece mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; 08/07/2017 tarihinde, davalıya ZMSS poliçesi ile sigortalı, dava dışı …’ın sevk ve idaresindeki … plakalı araçla seyir halinde iken direksiyon hakimiyetini kaybetmesi sonucu meydana gelen kazada araçta yolcu konumunda bulunan davacının yaralandığını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, şimdilik daimi ve geçici iş göremezlik tazminatı olmak üzere toplam 1.000 TL maddi tazminatın temerrüt tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş, davacı vekili 01/11/2019 tarihli ıslah dilekçesi ile 500 TL sürekli iş göremezlik tazminatı, 3.656,18 TL geçici iş göremezlik tazminatı ve 3.555 TL bakıcı gideri tazminatının kaza tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının geçici iş göremezlik tazminatı talebinin teminat dışı olduğunu, SGK tarafından davacıya bağlanan gelirlerin tespitini, faizin en erken dava tarihinden başlatılmasını, davanın reddini talep etmiştir. İlk derece mahkemesince; davanın kısmen kabulüne, 3.656,18 TL geçici iş göremezlik zararının, 3.555 TL bakıcı gideri zararının davalıdan 06/08/2017 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte alınarak davacıya verilmesine, sürekli işgöremezlik talebinin reddine karar verilmiştir. Karara karşı davalı vekili, davacının kalıcı bir sakatlığı olmadığı tespit edildiğinden davanın reddi gerekirken hukuka aykırı karar verildiğini, davacının geçici iş göremezlik ve bakıcı gideri tazminatı talebi tedavi gideri kapsamında olup teminat dışı olduğunu ayrıca 6111 sayılı yasa uyarınca davalının herhangi bir sorumluluğu bulunmadığını belirterek istinaf başvurusunda bulunmuştur. HMK’nın 355. maddesi kapsamında istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda: Dava, trafik kazasından kaynaklanan bedensel zarar nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Dosya kapsamından, 08/07/2017 tarihinde, davalıya ZMSS poliçesi ile sigortalı … plakalı aracın karıştığı tek taraflı kaza sonucu araç içinde yolcu olarak bulunan davacının yaralandığı anlaşılmış, ilk derece mahkemesince Ankara Üniversitesi Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığından alınan 05/02/2019 tarihli raporda, davacının yaralanması neticesinde özür oranının 0 (sıfır) ve 4 ay süre ile iş göremez olduğu belirtilmiş, doktor bilirkişiden alınan raporda davacının 2 ay süre ile bakıcı desteğine ihtiyacı olduğu tespit edilmiştir.1-Sürekli işgöremezlik tazminatına ilişkin istinaf itirazının değerlendirilmesi; İlk derece mahkemesince sürekli işgöremezlik tazminatı talebinin reddine karar verilmiş olup buna ilişkin istinaf itirazında hukuki yarar bulunmamaktadır. 2-Geçici iş göremezlik tazminatı ve bakıcı giderinden sorumlu olmadığına ilişkin istinaf itirazının değerlendirilmesi; Kazanın meydana geldiği ve ZMSS poliçesinin düzenlendiği tarihte yürürlükte bulunan Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartlarının A.5.b. maddesinde tedavi süresine ilişkin geçici bakıcı gideri ve çalışma gücünün kısmen veya tamamen azalmasına bağlı giderlerin sağlık giderleri teminatı kapsamında olduğu ve sağlık giderleri teminatının Sosyal Güvenlik Kurumunun sorumluluğunda olup ilgili teminat dolayısıyla sigorta şirketinin ve Güvence Hesabının sorumluluğunun 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 98 inci maddesi hükmü gereğince sona erdiği düzenlenmiş ise de 6111 sayılı kanun ile değişik 2918 sayılı kanunun 98. maddesinde Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacak tedavi giderleri arasında geçici işgöremezlik ve geçici bakıcı gideri tazminatı sayılmamıştır. Bu durumda Sosyal Güvenlik Kurumunun sorumluluğu alt norm düzeyindeki genel şartlar ile genişletilemiyeceğinden sözü geçen ilgili genel şart hükmünün uygulanma kabiliyeti bulunmamakta ve sigorta şirketlerinin geçici iş göremezlik ve geçici bakıcı gideri yönünden sorumluluğu devam etmektedir.Davalı vekilinin bu yöne ilişkin istinaf itirazı yerinde görülmemiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;1-Davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nin 353/1-b/1. maddesi gereğince esastan reddine,2-Harçlar Kanununa göre alınması gereken 492,59 TL karar ve ilam harcından peşin alınan 124 TL harcın mahsubu ile bakiye 368,59‬ TL karar ve ilam harcının davalıdan tahsili ile Hazineye gelir kaydına,3-Davalının istinaf başvurusu nedeniyle sarfettiği yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,4-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, vekâlet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf yargılama giderleri için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nin 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi.12/01/2023