Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 40. Hukuk Dairesi 2020/273 E. 2022/540 K. 28.03.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2020/273
KARAR NO: 2022/540
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 05/11/2019
NUMARASI: 2018/673 (E) – 2019/1264 (K)
DAVANIN KONUSU: Maddi tazminat
KARAR TARİHİ: 28/03/2022
Yukarıda yazılı İlk derece mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalı … Sigorta AŞ’ye Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası (ZMSS) poliçesiyle sigortalı … plakalı aracın davacı …’ya çarparak yaralanmasına neden olduğunu belirterek, belirsiz alacak davası niteliğinde 500,00 TL bakıcı ve tedavi gideri, 500,00 TL geçici iş göremezlik tazminatı, 500,00 TL kalıcı iş göremezlik tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş; 9/5/2019 günü sunduğu dilekçeyle talep edilen sürekli iş göremezlik tazminatını 19.186,92 TL’ye, talep edilen geçici iş göremezlik tazminatını ise 22.410,09 TL’ye yükseltmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; toplanmasını istediği kanıtları bildirerek davanın reddini savunmuştur. İlk derece mahkemesince, davanın kısmen kabulüne, 19.254,61 TL’nin davalıdan tahsil edilerek davacı adına velileri … ve …’ya verilmesine karar verilmiştir. Bu karara karşı istinaf kanun yoluna başvuran davacı vekili dilekçesinde özetle; Adli Tıp Kurumu raporuna göre 6 ay geçici iyileşme süresi saptanan davacının hem geçici iş göremezlik tazminatı hemde geçici iş göremezlik döneminde bakıcı gideri talep etme hakkı varken reddine karar verilmesinin hukuka ve Kanuna aykırı olduğunu, küçük çocukların efor kaybı olarak geçici iş göremezlik tazminatı isteyebileceğini, kazaya neden olan otobüsün ticari olmasından ötürü avans faizine hükmedilmesi gerekirken, yasal faize hükmedilmesinin hukuka aykırı olduğunu belirterek ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasını talep etmiştir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun (HMK) 355’inci maddesi kapsamında ileri sürülen istinaf nedenleri ve kamu düzenine ilişkin konularla sınırlı yapılan inceleme sonunda: Dava, trafik kazasından kaynaklanan bedensel zarar tazminatı istemine ilişkindir. Davacı vekilinin geçici iş göremezlik (efor kaybı) tazminatı isteminin reddine ilişkin karara yönelik istinaf başvurusunun incelenmesinde; HMK’nin 341/2’nci maddesine göre miktar veya değeri üçbin Türk Lirasını geçmeyen malvarlığı davalarına ilişkin kararlar kesindir. Aynı kanunun 341/4’üncü maddesi uyarınca alacağın tamamının dava edilmiş olması durumunda, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü üç bin Türk Lirasını geçmeyen taraf, istinaf yoluna başvuramaz. Ayrıca anılan Kanunun ek 1’inci maddesinin 1’inci fıkrasında; “200’üncü, 201’inci, 341’inci, 362’nci ve 369’uncu maddelerdeki parasal sınırlar her takvim yılı başından geçerli olmak üzere önceki yılda uygulanan parasal sınırların; o yıl için 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298’inci maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanır. Bu şekilde belirlenen sınırların on Türk lirasını aşmayan kısımları dikkate alınmaz.” hükmünün yanı sıra, aynı maddenin 2’nci fıkrasında; “200’üncü ve 201’inci maddelerdeki parasal sınırların uygulanmasında hukuki işlemin yapıldığı, 341’inci, 362’nci ve 369’uncu maddelerdeki parasal sınırların uygulanmasında hükmün verildiği tarihteki miktar esas alınır.” biçiminde düzenlemeler bulunmaktadır. İlk derece mahkemesinin hükmünü verdiği 2019 yılı için HMK’nin 341/2’nci maddesinde öngörülen istinaf başvuru sınırı, aynı Kanunun ek 1/1-2’nci maddesi uyarınca her takvim yılı başından geçerli olmak üzere yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle hesaplandığında 4.400,00 TL olacaktır. İstinaf kanun yoluna başvurusuna konu davada; davacı vekili geçici iş göremezlik (efor kaybı) zararına ilişkin talep sonucunu 3.223,17 TL’ye yükseltmiş, ilk derece mahkemesince geçici iş göremezlik (efor kaybı) zararı tazminatı isteminin reddine karar verilmiştir. Bu durumda, istinaf kanun yolu başvurusuna konu geçici iş göremezlik (efor kayı) tazminatı isteminin reddine hükmün, 2019 yılı için öngörülen kesinlik sınırının altında kaldığının anlaşılması ve HMK’nin 341/2’nci maddesi karşısında istinaf başvurusuna konu hükmün incelenmesine yasal olanak bulunmadığından, davacı vekilinin istinaf dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir. Davacı vekilinin diğer hükümlere yönelik istinaf başvurusunun incelenmesine gelince; Marmara Üniversitesi İstanbul Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı/Kliniği öğretim üyeleri tarafından düzenlenen raporda; davacı …’nın 8/1/2014 günü geçirdiği trafik kazası nedeniyle oluşan sağ femur şaft kırığı arızasının, Maluliyet Tespit İşlemleri Yönetmeliğine göre %2,1 oranında meslekte kazanma gücü kayıp oranına neden olacağı, tıbbi iyileşme (geçiçi iş göremezlik) süresinin olay tarihinden itibaren 6 ay olduğu, Muayene Tespit İşlemleri Yönetmeliğinin 12’nci maddesi kapsamında başka birinin sürekli bakımına muhtaç olma hallerinden herhangi birine sahip olmadığından geçici veya sürekli bakıma muhtaç olmadığı bildirilmiş, hesap bilirkişisi tarafından davacının geçici iş göremezlik (efor kaybı) zararının 3.223,17 TL, sürekli iş göremezlik (efor kaybı) zararının ise 19.186,92 TL, ek raporda ise sürekli sakatlık (efor kaybı) zararının 19.254,61 TL olduğu belirtilmiştir. Yukarıda açıklanan Marmara Üniversitesi İstanbul Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı/Kliniği öğretim üyeleri tarafından hazırlanan rapor içeriğinde, geçici veya sürekli bakıma muhtaç olmadığı belirtilen davacı … lehine bakıcı gideri tazminatına hükmedilmemesinde isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; Poliçe içeriğinden ve Bayrampaşa İlçe Emniyet Müdürlüğünden getirtilen kayıtlardan kazaya karışan … plakalı aracın otobüs olduğunun anlaşılması karşısında, dava dilekçesinde ticari faiz talebinde bulunan davacı lehine ticari faize hükmedilmesi gerekirken, yasal faize hükmolunması yerinde olmamıştır.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere: A-Davacı vekilinin ilk derece mahkemesinin geçici iş göremezlik (efor kaybı) tazminatı isteminin reddine ilişkin kararına yönelik istinaf dilekçesinin HMK’nin 352/1-b maddesi gereğince reddine, B-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, yukarıda esas ve karar numarası belirtilen ilk derece mahkemesinin kararının, HMK’nin 353/1-b/2’nci maddesi gereğince düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilmek üzere kaldırılmasına, Buna göre: 1-Davanın kısmen kabulüne, 19.254,61 TL sürekli iş göremezlik (efor kaybı) tazminatının, 16/10/2017 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsil edilerek davacı …’ya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, 2-Harçlar Kanunu uyarınca alınması gereken 1.315,28 TL nispi karar ve ilam harcından, 35,90 TL peşin alınan karar ve ilam harcı ile 72,00 TL ıslah harcı olmak üzere toplam 107,90 TL karar ve ilam harcının mahsubu ile bakiye 1.207,38‬ TL nispi karar ve ilam harcının davalıdan tahsil edilerek, hazineye gelir kaydına, 3-İlk derece mahkemesinin karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi (AAÜT) uyarınca kabulüne karar verilen maddi tazminat miktarına göre belirlenen 2.725,00 TL maktu vekâlet ücretinin davalıdan tahsil edilerek, davacıya verilmesine, 4-İlk derece mahkemesinin karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi (AAÜT) uyarınca reddine karar verilen maddi tazminat miktarına göre belirlenen 2.725,00 TL maktu vekâlet ücretinin davacıdan tahsil edilerek, davalıya verilmesine, 5-Hükmolunan harçtan mahsubuna karar verilen ve davacı tarafından karşılanan 35,90 TL peşin karar ve ilam harcı ile 72,00 TL ıslah harcı olmak üzere toplam 107,90 TL karar ve ilam harcının davalıdan tahsil edilerek, davacıya verilmesine, 5-İstinaf nedeni olarak ileri sürülmediğinden, ilk derece mahkemesinin yargılama giderine ilişkin kararı yinelenerek, davacı tarafından sarf edilen 35,90 TL başvurma harcı, 1.849,700 TL bilirkişi ücreti ve tebligat gideri olmak üzere toplam 1.885,60 TL yargılama giderinden, davanın kabul ve ret oranına göre hesaplanan 1.620,10 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, 6-Harcanmayan gider avansının HMK’nin 333/1’inci maddesi uyarınca ilk derece mahkemesince kendiliğinden yatıran tarafa geri verilmesine,
C-İSTİNAF İNCELEMESİ BAKIMINDAN; 1-Davacı tarafından peşin olarak yatırılan istinaf karar harcının, istem halinde ilk derece mahkemesi tarafından geri verilmesine, 2-İstinaf aşamasında davacı tarafından sarf edilen posta gideri 47,90 TL, istinaf başvuru harcı 121,30 TL olmak üzere toplam 169,20 TL yargılama giderinin, davalıdan tahsil edilerek davacıya verilmesine, 3-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, vekâlet ücretine hükmedilmesine yer olmadığına, 4-İstinaf kanun yolu incelemesi için yatırılan gider avansından artan tutarın, HMK’nin 333’üncü maddesinin, 1’inci fıkrası uyarınca ilk derece mahkemesince kendiliğinden yatıran tarafa geri verilmesine, Dair dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu, geçici ve sürekli iş göremezlik tazminatları yönünden HMK’nin 362/1-a maddesi uyarınca kesin; bakıcı gideri tazminatı talebi yönünden ise HMK’nin 361’inci maddesi uyarınca gerekçeli kararın tebliği tarihinden itibaren iki haftalık süre içerisinde, dairemize ya da bulunulan yer bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine veya ilk derece mahkemesine verilecek dilekçeyle Yargıtayda temyiz kanun yolu açık olmak üzere oy birliğiyle karar verildi. 28/03/2022