Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2020/2308
KARAR NO: 2021/61
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 22/01/2020
NUMARASI: 2016/412 (E) 2020/43 (K)
DAVANIN KONUSU: Tazminat (Cismani Zarar Sebebiyle Açılan Tazminat)
KARAR TARİHİ: 21/01/2021
Taraflar arasında görülen davada verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen karara karşı istinaf kanun yoluna başvurulmakla; resen dikkate alınabilecek hususlar ayrık olmak üzere istinaf talep ve gerekçeleri ile tarafların ilk derece mahkemesinde ileri sürdükleri iddia ve savunmalar esas alınmak sureti ile dosya incelendi;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle, mülkiyeti davalı …’a ait diğer davalı … şirketine sigortalı olan … plaka sayılı sürücüsü davalı …’ın sevk ve idaresindeki taksinin14/12/2015 günü davacı …’a çarparak sol gözünde görme yetisini kaybedecek şekilde ağır bir şekilde yaralanmasına sebep olduğunu belirterek tüm davalılardan maddi tazminat; sigorta şirketi haricinde kalan davalılardan ise 200.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesi talebinde bulunmuştur. Davalı … vekili, ve davalı … vekili, davanın reddini talep etmişlerdir. İlk derece mahkemesince yapılan yargılama neticesinde, davacı tarafın ücret miktarına ilişkin iddiasını ispatlayamadığı, resmi kayıtlarda asgari ücret üzerinden gelir elde ettiği, Trafik Sigortası Genel Şartları Ek-2 madde 5 uyarınca hesaplamanın asgari ücret üzerinden yapılması gerektiği karşısında maddi tazminat davasının kısmen kabulü ile 175.572,20 TL maddi tazminatın kararda belirtilen faiz başlangıç tarihlerinden itibaren tüm davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, davalılar … ve … yönünden fazlaya ilişkin 135.528,93 TL’lik, davalı … yönünden fazlaya ilişkin 114.427,80 TL’lik istemin reddine; manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 50.000,00 TL manevi tazminatın kararda belirtilen faiz başlangıç tarihinden itibaren sigorta şirket haricinde kalan davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, fazlaya ilişkin 150.000,00 TL manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiştir. Karara karşı davacı vekili özetle; tazminat hesabına esas ücretin asgari ücret olarak kabulünün doğru olmadığını, yapılan emsal ücret araştırması, kesinleşmiş mahkeme kararı ve dinlenen bordro tanığının beyanına göre müvekkilinin kaza anında aylık gerçek kazancının net 2.000,00 TL olduğunun kanıtlanmış olmasına rağmen asgari ücret üzerinden yapılan hesaplamanın hüküm altına alınmasının hatalı olduğunu, SGK kayıtlarının gerçeği yansıtmadığını, ücretin düşük olarak gösterildiğini, yaptığı görevin niteliği ve ağırlığı dikkate alındığında asgari ücretle çalışmasının mümkün olmadığını, kararın bu haliyle dahi hatalı olduğunu, zira müvekkili lehine hükmedilen vekalet ücretinden daha fazlasının davalı taraf lehine hükmedildiğini, takdir edilen manevi tazminatın ise olayın özellikleri ile bağdaşmadığını belirterek istinaf başvurusunda bulunmuştur. Dava trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir. Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere göre davaya konu trafik kazası nedeniyle davacının bir gözünde tam görme kaybına ilişkin %37,2 oranında malul kaldığı ve iyileşme süresinin 9 aya kadar uzayabileceğinin belirlendiği, kazanın gerçekleşmesinde davacının %40 oranında kusurlu olduğu, kaza tarihinde 34 yaşında olduğu, davacıyla aynı iş yerinde çalışan tanığın beyanına göre davacının kaza anında 2.000,00 TL net maaş ile çalışmakta olduğu, İSKİ’nin altyapı ve kanal işlerini yaptıkları, vasıflı işçi konumunda bulunduğu, kanal ustası olarak çalıştığı, sendikaya kıdemi ve yaptığı iş bildirilerek yazılan yazı cevabına göre sendikasız olmak kaydıyla kanal işçisi olarak çalışan işçilerin 2015 yılı itibarıyla aylık ücretlerinin net olarak 2.850,00 TL – 3.050,00 TL arasında olabileceğinin bildirildiği, hizmet döküm cetveline göre 2004 yılından bu yana sigortalı olarak çalıştığı, İstanbul BAM 31.HD. 2017/4221 E. 2018/1132 K. sayılı kararı ile kesin olarak esastan ret kararı verilen İstanbul 26. İş Mahkemesinin 2015/582 E. – 2017/52 Karar sayılı kararına (işçilik alacaklarına esas olacak ücrete ilişkin uyuşmazlık çözümlenmştir) göre 2005 yılı itibarıyla asgari ücretin çok üzerinde (3,50 katı) olacak şekilde 1.250,00 TL aylık ücret üzerinde çalıştığı görülmektedir. Bu durumda, uygulamada işverenler tarafından işçi ücretlerinin düşük gösterildiğinin bilinen bir olgu olduğu, davacı tarafından SGK’ya bildirilen gelir durumunun aksinin kanıtlanabileceği, 2004 yılından beri sigortalı olarak çalışan ve kaza tarihinde İSKİ’ye ait altyapı işlerinde kanal ustası olarak görev yapan davacının gerek kıdemi gerekse yaptığı işin mahiyeti itibarıyla asgari ücret üzerinden gelir elde etmesi hayatın olağan akşına aykırı olup az yukarıda açıklanan delillere göre davacının kaza tarihinde aylık net 2.000,00 TL aldığı kanıtlanmış olmasına rağmen asgari ücret üzerinden gelir elde ettiği kabul edilerek karar verilmiş olması doğru olmamıştır. Kabul şekli bakımından da, poliçe başlangıç tarihi yeni genel şartlar tarihinden önce olmasına rağmen TTK’nın 1425/3. maddesi uyarınca uygulanma kabiliyeti bulunmayan sözü geçen genel şartlar hükmünün gerekçe yapılmasında isabet bulunmamaktadır. Bu yöne ilişkin istinaf itirazı yerindedir. Diğer yandan, manevi tazminatın takdirinde caydırıcılık ilkesi, tarafların mali ve sosyal durumu, davacının kusur durumu, kaza tarihindeki paranın alım gücü ve hak ve nesafet ilkesine uygun bir değerlendirme yapılarak hüküm kurulmuş olmasına göre davalı vekilinin bu yöne ilişkin istinaf itirazları kabul edilmemiştir. HMK’nın 353/1-b/2. maddesinde yargılamada eksiklik bulunmamakla birlikte kanunun olaya uygulanmasında hata edilmiş olması durumunda düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verileceği düzenlenmiştir. O halde, davacı vekilinin manevi tazminata yönelik istinaf başvurusunun reddine; maddi tazminata yönelik istinaf başvurusunun kabulüne, dosyada mübrez Dairemizce de usul ve yasaya uygun görülen ve davacının 25/04/2019 tarihli değer artırım talep dilekçesine konu olan bilirkişi … tarafından tanzim edilen 08/03/2019 tarihli bilirkişi raporu doğrultusunda davacının aylık net kazancının 2.000,00 TL olduğu kabul edilerek yapılan hesaplama neticesinde tespit edilen (davalının kusuruna isabet eden) 13.803,58 TL geçici işgöremezlik tazminatı ile 297.297,56 TL sürekli işgöremezlik tazminatı olmak üzere toplam 311.101,13 TL maddi tazminatın hüküm altına alınmasına ve istinaf başvurusu reddedilen manevi tazminat davasına ilişkin kesinleşen hükmün aynen tekrar edilmesine karar vermek gerekmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile; A)1-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-b/1. maddesi hükmü uyarınca davacı vekilinin manevi tazminat davasına yönelik istinaf başvurusunun ESASTAN REDDİNE, 2-Harç peşin alınmış olduğundan başkaca harç alınmasına yer olmadığına, B)1-Davacı vekilinin maddi tazminat davasına yönelik istinaf başvurusunun KABULÜNE, 2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-b/2. maddesi hükmü uyarınca ilk derece mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, 3-İstinafa başvuran tarafça yatırılan istinaf karar harcının istek halinde iadesine, 4-Davacı tarafça yatırılan istinaf yargılama giderinin yarısına tekabül eden 107,15 TL yargılama giderinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine, 5-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, vekalet ücretine hükmedilmesine yer olmadığına, 6-İstinaf talep eden tarafından yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, C)6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-b/2 maddesi hükmü uyarınca düzelterek yeniden esas hakkında kararla; 1-Davalılar …, … ve …’ne karşı açılan maddi tazminat davasının KABULÜ ile, 13.803,58 TL geçici işgöremezlik tazminatı ile 297.297,56 TL sürekli işgöremezlik tazminatı olmak üzere toplam 311.101,13 TL maddi tazminatın, poliçe limiti olan 290.000,00 TL’lik kısmının davalı … yönünden 31.03.2016 tarihinden, diğer davalılar … ve … yönünden 14.12.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılar …, … ve …nden müştereken ve müteselsilen tahsil edilerek davacıya VERİLMESİNE, bakiye 21.101,13 TL tazminatın ise kaza tarihi olan 14.12.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte sigorta şirketi haricinde kalan davalılar … ve …’dan müştereken ve müteselsilen tahsil edilerek davacıya VERİLMESİNE, 2-Davalılar … ve …’a karşı açılan manevi tazminat talebinin KISMEN KABULÜ ile; 50.000 TL manevi tazminatın 14/12/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar … ve …’dan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya VERİLMESİNE, Maddi tazminat davası yönünden; 3-Harçlar Kanunu uyarınca alınması gereken 21.251,31 TL harcın, davacı tarafından yatırılan 717,26 TL harç ve 1.029,00 TL tamamlama harcından mahsubu ile bakiye 19.505,05 TL’nin (290000/311101) oranında olacak şekilde 18.182,08 TL’lık kısmının davalılar …, … ve …nden müştereken ve müteselsilen; bakiye 1.322,97 TL harcın ise sigorta şirketi haricinde kalan davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak HAZİNEYE GELİR KAYDINA, 4-Davacı tarafından yatırılan 717,26 TL harç ve 1.029,00 TL tamamlama harcı olmak üzere toplam 1.746,26 TL’nin (290000/311101) oranında olacak şekilde 1.627,81 TL’lık kısmının davalılar …, … ve …nden müştereken ve müteselsilen; bakiye 118,48 TL harcın ise sigorta şirketi haricinde kalan davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, 5-Davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’nin 13/1.maddesi uyarınca 30.227,07 TL vekalet ücretinin (290000/311101) oranında olacak şekilde 28.176,86 TL’lık kısmının davalılar …, … ve …nden müştereken ve müteselsilen; bakiye 2.050,21 TL kısmının ise sigorta şirketi haricinde kalan davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, Manevi tazminat davası yönünden; 6-Harçlar Kanunu uyarınca alınması gereken 3.415,50 TL harcın davalılar … ve …’dan müştereken ve müteselsilen alınarak HAZİNEYE GELİR KAYDINA, 7-Kabul olunan dava yönünden, davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’nin 10. maddesi uyarınca 7.300 TL vekalet ücretinin davalılar … ve …’dan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, 8-Ret olunan dava yönünden, davalı … kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’nin 10/2.maddesi uyarınca 7.300 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı …’a verilmesine, Maddi ve manevi tazminat davasında harç ve vekalet ücreti hariç yargılama gideri: 9-Davacı tarafından maddi ve manevi tazminat davasında ortaklaşa sarf edilen 1.513,30 TL yargılama giderinin maddi tazminat davasına tekabul eden 756,65 yargılama giderinin (290000/311101) oranında olacak şekilde 705,32 TL’lık kısmının davalılar …, … ve …nden müştereken ve müteselsilen; bakiye 51,33 TL’lik kısmının ise sigorta şirketi haricinde kalan davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine; manevi tazminat davasına tekabul eden 756,65 yargılama giderinin ise kabul ver red oranına göre (50/200) 189,16TL’lik kısmının sigorta şirketi haricinde kalan davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine;bakiye kısmın üzerinde bırakılmasına, 10-Dosyada mevcut gider avansının karar kesinleştiğinde yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, kararın tebliğinden itibaren iki haftalık süre içerisinde Yargıtay ilgili hukuk dairesine hitaben verilecek temyiz dilekçesi ile temyiz yolu açık olmak üzere, oy birliği ile karar verildi. 21/01/2021