Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2020/1977
KARAR NO: 2022/1316
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İstanbul Anadolu 5. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ: 22/10/2019
NUMARASI: 2014/2218 Esas – 2019/1136 Karar
DAVANIN KONUSU: Maddi ve Manevi Tazminat
KARAR TARİHİ: 06/07/2022
Yukarıda yazılı İlk derece mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; 06/12/2007 tarihinde, davalı İETT Genel Müdürlüğünün maliki olduğu, davalı …’ın sevk ve idaresindeki belediye otobüsünün yolun karşısına geçmekte olan yaya müvekkiline çarpması sonucu müvekkilinin yaralandığını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere, şimdilik güç kaybı tazminatı olarak 5.000,00 TL, tedavi gideri olarak 1.500,00 TL, ilaç giderine ilişkin 1.500,00 TL, evde pansuman bakım giderleri için 2.000,00 TL olmak üzere toplam 10.000,00 TL’nin davalı işleten ve sürücü yönünden olay tarihinden, davalı sigorta şirketi yönünden ise dava tarihinden itibaren işletilecek faizi ile birlikte davalılardan ortaklaşa ve zincirleme, 25.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalı işleten ve sürücüden tahsilini talep etmiştir. Davalı … vekili cevap dilekçesinde davanın reddini talep etmiştir. Davalı Sigorta şirketi vekili cevap dilekçesinde davanın reddini talep etmiştir. Davalı İETT Genel Müdürlüğü vekili cevap dilekçesinde özetle; davanın zamanaşımına uğradığını, davalı sürücünün kusurunun bulunmadığını, talep edilen manevi tazminatın fahiş olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir. İhbar olunan SGK Başkanlığı vekili; ihbar talebinin ve davanın reddini talep etmiştir. İlk derece mahkemesince; maddi tazminat talebine ilişkin davanın feragat nedeni ile reddine, davacının manevi tazminat talebine ilişkin davasının kısmen kabulü ile 4.000,00 TL manevi tazminatın 06/12/2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar … ve İETT Genel Müdürlüğünden müteselsilen tahsil edilerek davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir. Karara karşı davalı İETT İşletmeleri Genel Müdürlüğü vekili, dava zamanaşımına uğradığından reddi gerektiğini, kazanın araçtaki bir bozukluktan dolayı meydana gelmediğinden otobüs sürücüsüne de herhangi bir kusur izafe edilmesinin mümkün olmadığını, davalı sürücünün ekonomik durumu dikkate alınmadan hükmedilen tazminat miktarının fahiş olduğunu belirterek istinaf başvurusunda bulunmuştur. HMK’nın 355. maddesi kapsamında istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda: Dava, trafik kazasından kaynaklanan bedensel zarar nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. 1-Zamanaşımına yönelik istinaf başvurusunun değerlendirilmesi; 2918 sayılı KTK’nın 109/1. maddesinde “Motorlu araç kazalarından doğan maddi zararların tazminine ilişkin talepler, zarar görenin zararı ve tazminat yükümlüsünü öğrendiği tarihten başlayarak 2 yıl ve her halde, kaza gününden başlayarak 10 yıl içinde zamanaşımına uğrar.” düzenlemesi, yine aynı Kanun’un 109/2. maddesinde ise, “dava, cezayı gerektiren bir fiilden doğar ve Ceza Kanunu bu fiil için daha uzun bir zamanaşımı süresi öngörmüş ise bu süre maddi tazminat talepleri için de geçerlidir.” düzenlemesi yer almaktadır. Somut olayda; davalı sigorta şirketinin trafik sigortacısı, davalı İETT Genel Müdürlüğünün maliki olduğu, davalı …’ın sevk ve idaresindeki … plakalı aracın 06/12/2007 tarihinde, davacı yayaya çarpması sonucu gerçekleşen trafik kazasında davacının yaralandığı anlaşılmıştır.Davaya konu trafik kazası 06/12/2007 tarihinde meydana geldiğinden davacının yaralanması nedeniyle ceza dava zamanaşımı süresi 5237 Sayılı TCK’nın 89 ve 66 maddelerine göre 8 yıldır. Kazanın meydana geldiği 06/12/2007 tarihinden, davanın açıldığı 14/01/2014 tarihine kadar geçen sürede 8 yıllık ceza dava zamanaşımının dolmadığı anlaşılmakla, davalı İETT İşletmeleri Genel Müdürlüğü vekilinin bu yöne ilişkin istinaf itirazı yerinde görülmemiştir. 2-Kusura yönelik istinaf başvurusunun değerlendirilmesi; Mahkemece hükme esas alınan 14/03/2016 tarihli bilirkişi raporunda olayda davacının asli ve %75 oranında kusurlu, davalı sürücü …’ın ise tali ve %25 oranında kusurlu olduğu tespit edilmiştir. Bilirkişi raporunun yapılan incelemesinde; raporun, HMK’nın 279. maddesinde aranılan koşullara uygun olarak düzenlendiği, kaza tespit tutanağı ve dosya kapsamına uygun, denetim ve hüküm kurmaya elverişli ve yeterli olduğu anlaşılmakla davalı İETT İşletmeleri Genel Müdürlüğü vekilinin bu yöne ilişkin istinaf itirazı da yerinde görülmemiştir. 3-Hükmolunan manevi tazminata yönelik istinaf başvurusunun değerlendirilmesi; TBK’nın 56/1.maddesinde Hâkimin olayın özelliklerini göz önünde tutarak, zarar görene uygun bir miktar paranın manevi tazminat olarak ödenmesine karar verebileceği hüküm altına alınmıştır.Aynı kanunun 51.maddesinde yer alan “Hakim, tazminatın kapsamını ve ödenme biçimini durumun gereğini ve özellikle kusurun ağırlığını göz önüne alarak belirler.” Somut olay değerlendirildiğinde; kazanın oluş şekli, kaza tarihi, maluliyet raporu, kusur durumu, tarafların sosyal ve ekonomik durumları gözetildiğinde davacı lehine hükmedilen manevi tazminat miktarının, manevi tazminat müessesesinin amacına ve hakkaniyet ilkesine uygun olduğu kanısına varılmıştır. Açıklanan nedenlerle, davalı İETT İşletmeleri Genel Müdürlüğü vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere: 1-Davalı İETT İşletmeleri Genel Müdürlüğü vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nin 353/1-b/1. maddesi gereğince esastan reddine, 2-Harçlar Kanununa göre alınması gereken 273,24 TL karar ve ilam harcından peşin alınan 68,43 TL karar ve ilam harcının mahsubu ile bakiye 204,81 TL karar ve ilam harcının davalı İETT İşletmeleri Genel Müdürlüğü’nden tahsili ile hazineye gelir kaydına,3-Davalı İETT İşletmeleri Genel Müdürlüğü’nün istinaf başvurusu nedeniyle sarfettiği yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, 4-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, vekâlet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf yargılama giderleri için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nin 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi. 06/07/2022