Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 40. Hukuk Dairesi 2020/1863 E. 2020/3887 K. 28.09.2020 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2020/1863
KARAR NO : 2020/3887
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 13. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 11/06/2020
NUMARASI : 2019/148 Esas
DAVANIN KONUSU: Tazminat (Ölüm Ve Cismani Zarar Sebebiyle Açılan Tazminat)
KARAR TARİHİ: 28/09/2020
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ Davacılar tarafından davalılar aleyhine açılan destekten yoksun kalma istemli davada TBK’nın 76. maddesi çerçevesinde geçici ödeme talebinde bulunulması üzerine mahkemece 11/06/2020 tarihli ara karıyla: Davacı tarafın geçici ödeme talebinin kısmen kabul kısmen reddi ile TBK’nn 76. Maddesi uyarınca takdiren 10.000,00’er TL (toplam 20.000,00 TL) geçici ödemenin davalılardan alınarak davacılar … ile …’ya ayrı ayrı ödenmesine karar verilmiş, davalılar … ve …San. ve Tic. Ltd. Şti. vekilince bu ara kararına karşı istinaf başvurusunda bulunulmuştur. Davalılar vekili istinaf dilekçesinde özetle: Geçici ödeme koşullarının oluşmadığını, davalılara SGK’dan gelir bağlandığını belirterek ara kararının kaldırılmsını istemiştir. Talep, trafik kazasından kaynaklanan ölüm nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkin davada verilen geçici ödeme (ihtiyati tedbir) isteminin kabulüne ilişkin ara kararına vaki istinaf başvurusudur.TBK’nın 76. maddesi uyarınca verilen geçici ödeme kararı HMK’nın 389. ve devamı maddeleri kapsamında ihtiyati tedbir kararı niteliğindedir. (Yargıtay 21. H.D. Başkanlığının 18/11/2013 tarih, 2013/15667 Esas, 2013/20940 Karar sayılı kararı)İstinaf yoluna başvurulabilecek kararlar HMK’nın 341. maddesinde düzenlenmiş olup maddenin 1. fıkrası “İlk derece mahkemelerinden verilen nihai kararlar ile ihtiyati tedbir, ihtiyati haciz taleplerinin reddi ve bu taleplerin kabulü hâlinde, itiraz üzerine verilecek kararlara karşı istinaf yoluna başvurulabilir” hükmünü içermektedir.Buna göre geçici hukuki koruma yolu olan geçici ödemeye (ihtiyati tedbire) yönelik kararlardan, HMK 391/3. maddesi gereğince “tedbir talebinin reddi kararlarına” ve yine 394/4. maddesi gereğince “karşı taraf dinlenilmeden verilen ihtiyati tedbir kararına yapılan itiraz üzerine verilen kararlara” karşı istinaf kanun yoluna başvurulabilir. Bu bağlamda, mahkemenin istinaf başvurusuna konu edilen geçici ödeme talebinin kabulüne ilişkin 11/06/2020 tarihli ara kararı istinafı kabil kararlardan olmayıp HMK’nın 394/1 maddesi uyarınca itiraza tâbidir.Açıklanan nedenlerle, mahkemece verilmiş istinafı kabil bir karar bulunmadığından, davalı vekilinin istinaf başvuru dilekçesinin HMK’nın 352/1-ç maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerektiği düşünülmüştür.
KARAR: Yukarıda açıklanan nedenlerle;1-Davalılar … ve …. San . ve Tic. Ltd. Şti. vekilinin istinaf başvuru dilekçesinin HMK’nın 352/1-ç maddesi uyarınca REDDİNE,2-Davalılar … ve ….San. ve Tic. Ltd. Şti. tarafından yatırılan istinaf karar harcının talep halinde adı geçen davalılara iadesine, 3-İstinaf yargılama giderlerinin ilk derece mahkemesince esastan verilecek kararda dikkate alınmasına,Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda, HMK’nın 362/1-f maddesi uyarınca KESİN olarak oy birliği ile karar verildi.28/09/2020