Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 40. Hukuk Dairesi 2020/1760 E. 2022/1920 K. 01.11.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2020/1760
KARAR NO: 2022/1920
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 14. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 24/12/2019
NUMARASI: 2015/105 Esas – 2019/1318 Karar
DAVANIN KONUSU: Maddi Tazminat(Trafik Kazasından Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 01/11/2022
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Dava ve uyuşmazlık; TBK’nın 54. maddesi kapsamında, yaralamalı trafik kazasından kaynaklanan bakiye sürekli güç kaybı tazminatı istemine ilişkindir. İlk Derece Mahkemesince; davacıya yapılan ödemeyle davacının geçici ve sürekli iş göremezlik maddi zararları fazlasıyla karşılandığından davalı sigorta sorumluluğunun kalmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Bu karara karşı, davacı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Davacı vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; dava dilekçesinde, geçici iş göremezlik tazminatını da kapsayacak şekilde talepte bulunulduğunu, Mahkemece, geçici iş göremezlik tazminatının talep edilmediği gerekçesiyle reddine karar verilmesinin haksız ve hukuka aykırı olduğunu, 4.936,11 TL’lik geçici iş göremezlik tazminatının kabul edilmesi gerektiğini, kararın bu nedenle usul ve yasaya aykırı olduğunu belirtmiştir. HMK’nın 355. maddesi kapsamında istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda: İlk Derece Mahkemesince karara dayanak yapılan 11/11/2019 tarihli bilirkişi raporunda; davalı araç sürücüsünün %100 kusuru, davacının %3.3 kalıcı maluliyeti ve 6 aylık iyileşme süresi dikkate alınarak yapılan hesaplama sonucunda, davacının ödeme tarihindeki verilere göre, geçici iş göremezlik maddi zararının 4.936,11 TL, geçici ve sürekli iş göremezlik maddi zararlarının toplamının 11.018,09 TL olduğu; davalı Sigorta Şirketi tarafından, davacıya dava öncesinde 17.873 TL ödeme yapıldığı, bu miktarın güncellenmiş tutarının 25.691,09 TL olduğu, dolayısıyla davacıya fazla ödeme yapıldığından, davacının geçici-kalıcı güç kaybı tazminatının bulunmadığı mütalaa edilmiştir. Bilirkişi raporunun incelemesinde; raporun, HMK’nın 279. maddesinde aranılan koşullara uygun olarak düzenlendiği, dosya kapsamına uygun, denetime ve hüküm kurmaya elverişli ve yeterli olduğu kanısına varılmıştır. Bu nedenle, davacı vekilinin istinaf başvurusundaki itirazlar kabule şayan görülmemiştir. Yukarıdaki açıklamalar çerçevesinde, Dairemizce aşağıdaki şekilde karar oluşturulmuştur.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere:1-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi gereğince esastan reddine,2-Harçlar Kanunu’na göre alınması gereken 80,70 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 54,40 TL karar ve ilam harcının mahsup edilerek bakiye 26,30 TL karar ve ilam harcının davacıdan tahsili ile Hazine’ye verilmesine,3-Davacının istinaf başvurusu nedeniyle sarf ettiği yargılama giderinin kendisi üzerinde bırakılmasına,4-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından vekâlet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf yargılama giderleri için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi.01/11/2022