Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2020/1223
KARAR NO: 2022/974
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İstanbul Anadolu 5. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ: 12/12/2019
NUMARASI: 2018/17 (E) – 2019/1278 (K)
DAVANIN KONUSU: Maddi tazminat
KARAR TARİHİ: 24/5/2022
Yukarıda yazılı İlk derece mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Dava, trafik kazasından kaynaklanan bedensel zarar tazminatı istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesince; davanın kabulüne, 2.746,06 TL geçici iş göremezlik, 44.614,46 TL sürekli iş göremezlik tazminatı olmak üzere toplam 47.379,56 TL maddi tazminatın davalıdan alınarak, davacıya verilmesine karar verilmiştir. Bu karara karşı istinaf kanun yoluna başvuran davalı … AŞ vekili dilekçesinde özetle; sigorta şirketine başvurulmadan açılan davanın dava şartı yokluğundan reddi gerektiğini; dava konusu kazanın oluşumunda sigortalı araç sürücüsünün kusur oranının yeterli inceleme yapılmaksızın %100 olduğu kabul edilerek hesaplama yapıldığını, bu nedenle hazırlanan rapor doğrultusunda eksik inceleme ile hüküm kurulduğunu; Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı tarafından usule ve yasaya uygun olmayan yönetmelik esas alınarak hazırlanan raporda belirtilen maluliyet oranının kabul edilemeyeceğini, Adli Tıp Kurumundan rapor alınması gerektiğini; yasal başvuru koşulları yerine getirilmediğinden temerrüdün gerçekleşmediğini, bu nedenle temerrüt tarihinden itibaren yasal faize de hükmedilemeyeceğini; olayda hatır taşıması olup olmadığının araştırılarak belirlenmesi durumunda 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun (TBK) 51’inci ve 52’nci maddeleri uyarınca hakkaniyet indirimi yapılması gerektiğini belirterek ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasını talep etmiştir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun (HMK) 355’inci maddesi uyarınca ileri sürülen istinaf nedenleri ve kamu düzenine ilişkin konularla sınırlı biçimde yapılan inceleme sonunda: Bandırma Cumhuriyet Başsavcılığının 2017/686 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karar içeriğinde, davacı …’in, dava dışı sürücü …’in yönetimindeki davalıya Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası (ZMSS) poliçesiyle sigortalı … plakalı araçta yolculuk yaptığı sırada meydana gelen tek taraflı kazada yaralandığının anlaşılması karşısında, davalıya ZMSS poliçesiyle sigortalı araç sürücüsünün kazanın oluşumunda %100 kusurlu olduğunun kabulünde isabetsizlik görülmemiş; davacının geçici sakatlık ve sürekli sakatlık oranına ilişkin raporun, kazanın meydana geldiği 11/2/2016 tarih itibarıyla uygulanması gereken Özürlülük Ölçütü, Sınıflandırılması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmelik hükümlerine göre Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı öğretim üyeleri tarafından düzenlendiğinin anlaşılması karşısında, Yargıtayın süreklilik kazanan kararlarına uygun biçimde düzenlendiği anlaşılan rapora itibar edilmesinin yerinde olduğu kabul edilmiş; davalı … şirketinden getirtilen hasar dosyası içeriğinden davacının dava açmadan önce zararın ödenmesi için davalıya başvurduğunun anlaşılması karşısında, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun (KTK) 97’nci maddesinde öngörülen sigorta şirketine başvuru koşulunun yerine getirildiği anlaşılmıştır. Diğer yandan ilk derece mahkemesinin dava dilekçesindeki talebe uygun biçimde davalının ödemekle sorumlu olduğu tazminata dava tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına karar verilmesinde de isabetsizlik görülmemiştir. Herhangi bir çıkar karşılığı olmayan hatır taşıması nedeniyle 6098 sayılı TBK’nin 51’inci maddesi uyarınca tazminattan uygun bir indirim yapılması gerek öğretide gerekse Yargıtay İçtihatlarında benimsenmiş ve yerleşmiş bulunmaktadır. Hâkim tazminattan mutlaka indirim yapmak zorunda değilse de indirim yaptığı takdirde indirim oranını objektif ölçüler içinde takdir etmek zorundadır. Bu bakımdan hatır taşıma ilişkisinin değerlendirilmesinde taşıma ya da kullanmanın kimin çıkar ve yararına olduğunun saptanması önemlidir. Yarar ekonomik olabileceği gibi, ortak toplumsal değerleri de ilgilendirebilir. Ancak taşıma ve kullanmada işletenin veya eylemlerinden sorumlu olduğu kişilerin bir çıkarı veya yararının bulunması halinde hatır taşımasından söz edilemeyecektir. Yakın aile bireylerinde olduğu gibi maddi ve manevi menfaattin bulunduğu akrabalar arasındaki ücretsiz taşıma ahlaki bir ödev niteliğinde olduğundan, belirlenen tazminat miktarından hatır taşıması indirimi yapılamaz. Somut uyuşmazlıkta ise ilkeleri yukarıda açıklandığı biçimde hatır taşımasının varlığı kanıtlanamadığı gibi, davalıya ZMSS poliçesiyle sigortalı araç sürücüsü dava dışı …’in davacı …’in eşi olduğunun anlaşılması karşısında, yakın aile bireyleri arasındaki taşımada hatır taşımasından söz edilemeyeceğinden, hükmolunan tazminattan hatır taşıması nedeniyle indirim yapılmamasında isabetsizlik bulunmamaktadır.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere: 1-Davalı … AŞ vekilinin yukarıda esas ve karar numarası yazılı ilk derece mahkemesinin hükmüne yönelik istinaf başvurusunun, HMK’nin 353/1-b/1’inci maddesi gereğince esastan reddine, 2-Harçlar Kanunu uyarınca alınması gereken 3.236,49 TL istinaf karar ve ilam harcından, peşin yatırılan 809,12 TL istinaf karar ve ilam harcı mahsup edilerek, bakiye 2.427,37 TL istinaf karar ve ilam harcının davalı … AŞ’den tahsili ile Hazineye gelir kaydına, 3-Davalı … AŞ’nin istinaf başvurusu nedeniyle sarf ettiği yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, 4-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, vekâlet ücretine hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf kanun yolu incelemesi için yatırılan gider avansından artan tutarın, HMK’nin 333’üncü maddesinin, 1’inci fıkrası uyarınca ilk derece mahkemesince kendiliğinden yatıran tarafa geri verilmesine, Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda HMK’nin 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere oy birliğiyle karar verildi. 24/5/2022