Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 40. Hukuk Dairesi 2020/1067 E. 2023/338 K. 28.02.2023 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2020/1067
KARAR NO: 2023/338
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 8. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 17/10/2019
NUMARASI: 2016/985 Esas – 2019/1022 Karar
DAVANIN KONUSU: Maddi ve Manevi Tazminat (Trafik Kazasından Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 28/02/2023
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Dava ve uyuşmazlık; TBK’nın 53/3. ve 56/2. maddeleri kapsamında, ölümlü trafik kazasından kaynaklanan bakiye destekten yoksun kalma tazminatı ile manevi tazminat istemlerine ilişkindir. İlk Derece Mahkemesince 17/10/2019 tarihli kararıyla; “1-Maddi tazminat davasının reddine, 2-Manevi tazminat davasının kısmen kabulüne, Davacı … için 50.000,00 TL, davacı … için 50.000,00 TL olmak üzere toplam 100.000,00 TL tazminatın kaza tarihi olan 22/12/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müşterek ve müteselsilen davalı Milli Savunma Bakanlığı ve …’ten tahsili ile davacılara ödenmesine, fazlaya ilişkin taleplerin reddine,” karar verilmiştir. Bu karara karşı, davalı … vekili ile Milli Savunma Bakanlığı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuşlardır. Davalı … vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; dava dilekçesinin taraflarına usulüne uygun tebliğ edilmeyerek cevap hakkının kısıtlandığını, tanıklarının dinlenilmemesinin hatalı olduğunu, hükmedilen manevi tazminatın fahiş olduğunu, müvekkiline, askeri aracı kullanmasının emredildiğini, aracın lastiklerindeki problemin müvekkili tarafından üstlerine defalarca söylemesine rağmen önlem alınmadığını, müvekkilinin kusurunun bulunmadığını belirtmiştir. Davalı Milli Savunma Bakanlığı vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; müvekkilinin, manevi tazminat ödeme yükümlülüğü altında bırakılmasının haksız olduğunu, manevi tazminatın tümüyle reddine karar verilmesi gerektiğini, kabul anlamına gelmemekle birlikte hükmedilen manevi tazminatın fahiş olduğunu, idarenin temerrütünün söz konusu olmadığını, manevi tazminata faiz işletilmesinin hatalı olduğunu belirtmiştir. HMK’nın 355. maddesi kapsamında istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda: Dosya kapsamından; 22/12/2013 tarihinde, davalı … Sigorta AŞ.’nin ZMS sigortacısı, davalı Milli Savunma Bakanlığı’nın maliki ve davalı …’in sürücüsü olduğu askeri aracın, davacıların yakını-desteği (davacıların kızı) …’a çarparak ölmesine neden olduğu; eldeki davada, davacılar tarafınca TBK’nın 107. maddesinde düzenlenen belirsiz alacak davası kapsamında bakiye destekten yoksun kalma tazminatı ile her bir davacı için 100.000’er TL manevi tazminat talep edildiği; ceza dosyasında kesinleşen kusur durumuna göre kazanın meydana gelmesinde davalı sürücünün %100 oranında tam kusurlu olduğu, müteveffa yayanın kusurunun bulunmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, kusura yönelik itirazlar kabul edilmemiştir. Manevi tazminatın çok olduğuna ilişkin itiraza gelince; kazanın oluş şekli, kusur durumu, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesi bir bütün olarak değerlendirildiğinde; Mahkemece, davacıların her biri için hükmedilen manevi tazminat miktarlarının, TBK’nın 56/2. maddesinde düzenlenen manevi tazminat müessesesinin amacına ve hakkaniyet ilkesine uygun ve makul olduğu kanısına varıldığından, bu yöne ilişkin itirazlar kabul edilmemiştir. Ayrıca, dava dilekçesinin, davalı … ile birlikte ikamet eden babası …’e tebliğ edildiğine, haksız fiilin gerçekleştiği anda muaccelliyet (temerrüt) oluştuğuna ve olay tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesinde herhangi bir hata olmadığına göre, bu yönlere ilişkin itirazda da isabet bulunmamaktadır. Yukarıdaki açıklamalar çerçevesinde, Dairemizce aşağıdaki şekilde karar oluşturulmuştur.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere:1-Davalı … vekili ile Milli Savunma Bakanlığı vekilinin istinaf başvurularının HMK’nın 353/1-b/1. maddesi gereğince ayrı ayrı esastan reddine,2-Harçlar Kanunu’na göre alınması gereken 6.831 TL harçtan, peşin alınan 1.707,75‬ TL harcın mahsubu ile bakiye 5.123,25‬ TL harcın davalı …’ten tahsili ile Hazine’ye irat kaydına,3-Davalı Milli Savunma Bakanlığı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 4-Davalı … ile Milli Savunma Bakanlığı’nın istinaf başvurusu nedeniyle sarf ettiği yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,5-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından vekâlet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 6-İstinaf yargılama giderleri için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi.28/02/2023