Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 40. Hukuk Dairesi 2019/591 E. 2019/803 K. 24.12.2019 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I
DOSYA NO: 2019/591
KARAR NO : 2019/803
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 5. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 21/11/2017
NUMARASI : 2017/6342 Esas – 2017/6387 Karar
DAVANIN KONUSU: Sürekli ve Geçici İş Göremezlik Tazminatı
KARAR TARİHİ: 24/12/2019
İstanbul Anadolu 3.Asliye Ticaret Mahkemesinin yukarıda yazılı değişik iş karar sayılı kararı ile saklanmasına karar verilen Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyeti’nin 25/09/2017 gün 2017/İHK-3667 sayılı kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulmakla; re’sen dikkate alınabilecek hususlar ayrık olmak üzere istinaf talep ve gerekçeleri ile tarafların ileri sürdükleri iddia ve savunmalar esas alınmak sureti ile dosya incelendi;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :Başvuran … vekili dilekçesinde özetle; 18/06/2016 tarihinde davalı sigorta şirketi tarafından trafik sigortasıyla teminat altına alınan … plaka sayılı araçta yolcu olarak bulunan müvekkilinin yararlanarak malul kaldığını belirterek geçici ve sürekli iş göremezlik tazminatı talebinde bulunmuştur. Davalı vekili davanın reddini talep etmiştir. Uyuşmazlık Hakem Heyeti tarafından; 168.106,46 TL geçici ve sürekli iş göremezlik tazminatının davalı taraftan tahsiline dair verilen karara vaki itiraz üzerine THR-2010 yaşam tablosu ve %1,8 teknik faiz uygulanarak yapılan hesaplamadan sonra tespit edilen 168.106,46 TL tazminattan %20 oranında hatır indirimi yapıldıktan sonra kalan bakiye 134.485,16 TL tazminatın davalı taraftan tahsiline karar verilmiştir. Karara karşı davalı vekili tarafından maluliyet oranının Özürlülük Ölçütü Sınıflandırılması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmeliğe göre tespit edilmesi gerektiğini, yeni genel şartlar gereği bakıcı giderinin de sağlık gideri teminatından çıkarıldığını belirterek istinaf başvurusunda bulunmuştur. Dava ve başvuru trafik kazasından kaynaklanan sürekli ve geçici iş göremezlik tazminatı istemine ilişkindir. Bakıcı gideri başvuruya konu edilmediğinden buna ilişkin istinaf itirazı yerinde değildir. Taraflar arasında poliçenin varlığı, geçerliliği, kazanın oluşumuna, kusur durumuna, hesaplamaya ve yöntemine ilişkin ihtilaf bulunmamaktadır. Uyuşmazlık, hükme esas alınan maluliyet raporunun usul ve yasaya uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır. Yargıtay 17 HD’nin 2017/3610E. 2018/4373 K. sayılı kararında 01.06.2015 tarihinde yürürlüğe giren Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartlarına ilişkin hükümlerin, 6704 sayılı yasa ile KTK’da yapılan değişikliklerin yürürlüğe girdiği 26.04.2016 tarihinden itibaren değil, genel şartların yürürlüğe girdiği tarihten itibaren uygulanacağına hükmetmiş bulunmaktadır. Gerçekten de KTK’nın 90 maddesinde, tazminatın biçim ve kapsamının Borçlar Kanunu’nun haksız fiillere ilişkin hükümleri doğrultusnda belirleneceği öngörülmüş iken; bu maddede, 6704 sayılı yasa ile değişikliğe gidilerek tazminatların bu kanun ve bu kanuna göre hazırlanan genel şartlarda öngörülen usul ve esaslara tabi olduğu düzenlenmiştir. Bu madde hükmü esasen aynı zamanda zımni bir yürürlük hükmüdür. Zira, atıf yapılan genel şartlar, işbu yasal düzenlemeden önce yürürlüğe girdiğine göre, madde hükmünün yürürlüğü, genel şartların yürürlük tarihine uzanacak şekilde, bir başka deyişle, madde hükmü, geriye etkili hüküm doğuracak biçimde düzenlenmiş olmaktadır.Bu değerlendirmeler doğrultusunda somut olay ele alındığında; kazaya sebebiyet veren araca ilişkin Zorunlu Mali Sorumluluk Sigorta poliçesinin tanzim tarihi 10/05/2016 olup, bu tarih 01/06/2015 tarihinde yürürlüğe giren Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartlarından sonradır.Bu durumda davalının sorumluluğunun kapsamı davaya konu trafik kazasından önce yürürlüğe giren Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk (Trafik) Sigortası Genel Şartları’na göre belirlenmesi gerekiren Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemine İlişkin Yönetmelik hükümleri doğrultusunda hazırlanmış olan rapor çerçevesinde karar verilmiş olması doğru olmayıp, buna yönelik istinaf itirazı yerindedir. O halde genel şartların A.5.c/2. bendi gereğince 30.03.2013 tarihli ve 28603 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Özürlülük Ölçütü Sınıflandırılması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmelik hükümleri gereğince sakatlık oranının belirlenmesi, tespit edilen bu oran doğrultusunda bilirkişiden ek rapor alınarak sonucuna göre bir karar verilmesi amacıyla İtiraz Hakem Heyeti kararının kaldırılmasına karar vermek gerekmiştir.
KARAR :Yukarıda açıklanan gerekçe ile;1-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-a/6. maddesi uyarınca davalı sigorta şirketi vekilinin istinaf kanun yoluna başvuru talebinin KABULÜNE,2-Yukarıda tarih ve numarası belirtilen İtiraz Hakem Heyeti kararının KALDIRILMASINA,3-Tahkim başvurusunun yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren hakem heyetine gönderilmesi amacıyla saklama kararını veren mahkemesine gönderilmesine, 4-6728 sayılı Yasa’nın 36. maddesi ile değişik 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı 1 sayılı Tarifenin A) Mahkeme Harçları başlıklı bölümünün III- Karar ve ilam harcı başlıklı alt bölümünün birinci fıkrasının (a) bendi gereğince harç alınmasına yer olmadığına, harç alınmış ise iadesine,5-İstinaf aşamasında duruşma açılmadığından vekalet ücreti tayinine yer olmadığına,6-Davalı tarafça icranın geri bırakılması talebi kapsamında sunulan teminat mektubunun İİK’nın 36/5. maddesi uyarınca davalıya iadesine, Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-a maddesi gereğince kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.24/12/2019