Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 40. Hukuk Dairesi 2019/54 E. 2019/44 K. 03.10.2019 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2019/54
KARAR NO : 2019/44
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 18. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 03/05/2017
NUMARASI : 2015/260 2017/392
DAVANIN KONUSU: Destekten Yoksun Kalma Tazminatı (Trafik Kazasından Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 03/10/2019
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; 24/10/2012 tarihinde, ZMSS poliçesi bulunmayan …. plakalı servis aracının sürücü … sevk ve idaresinde iken müvekkilinin çocuğu … çarparak ölümüne neden olduğunu iddia ederek fazlaya ilişkin haklarının saklı tutulması koşulu ile 1.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının olay tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacıya 26/02/2015 tarihinde 13.877,00 TL maluliyet tazminatı ödemesi yapıldığını ve ibraname alındığını, bilirkişi incelemesinde bu ödemenin dikkate alınması gerektiğini, müvekkilinin sorumluluğunun ZMSS poliçe limiti ve araç sürücüsünün kusur oranı ile sınırlı olduğunu, ancak ödeme tarihinden itibaren yasal faiz işletilebileceğini iddia ederek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.İlk Derece Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucunda: “Davanın kabulü ile ve 34.195,38 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine” karar verilmiştir.Bu karara karşı davalı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.Davalı vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; kazanın oluşumunda araç sürücüsünün %75 oranında kusurlu olduğunu, geriye kalan %25 oranındaki kusurun kazaya sebep olan okul servis aracının denetimden sorumlu kuruluşlarda olduğunu, buna rağmen Mahkemece %100 kusur oranı dikkate alınarak tazminata hükmedildiğini, müvekkilinin %75 kusur oranına tekabül eden tazminattan sorumlu olduğunu, kararın bu yönden usul ve yasaya aykırı olduğunu belirtmiştir.HMK’nın 355. maddesi kapsamında istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda: Dava, 5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 14.maddesi kapsamında kalan ve TBK’nın 53/3. Maddesinden kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.Dosya kapsamından, ZMSS poliçesi bulunmayan … plakalı okul servis aracının sürücü … sevk ve idaresinde iken, 24/12/2014 tarihinde davacının çocuğu 04/10/2007 doğumlu … neden olduğu, meydana gelen olayda vefat eden çocuk … kusurunun bulunmadığı, araç sürücüsü … ın %75 oranında kusurlu olduğu, okul servis aracının denetimden sorumlu olan kuruluşların %25 oranında kusurlu olduğu, tazminat hesaplamasının %100 kusur oranı üzerinden yapıldığı ve Mahkemece de bu kusur oranına tekabül eden ve bilirkişi raporuna göre tespit edilen tazminat miktarına hükmedildiği anlaşılmıştır.TBK’nun 61.maddesine göre birden çok kişi birlikte bir zarara sebebiyet verdikleri veya aynı zarardan çeşitli sebeplerden dolayı sorumlu oldukları takdirde haklarında müteselsil sorumluğa ilişkin hükümler uygulanır. Yine TBK’ nın 163.maddesine göre de alacaklı, borcun tamamının veya bir kısmının ifasını, dilerse borçluların hepsinden dilerse yalnız birinden isteyebilir. Borçluların sorumluğu borcun tamamı ödeninceye kadar devam eder. Somut uyuşmazlıkta, davacı taraf zararın tamamını, sorumlulardan birisi olan davalı taraftan talep etmiştir. Mahkemece de TBK’nın yukarıda belirtilen maddeleri dikkate alınarak davalı taraf zararın tamamından sorumlu tutulmuştur. Dolayısıyla İlk Derece Mahkemesi kararı usul ve yasaya uygundur. Başka bir deyişle davalı vekilinin istinaf, idda ve itirazı yerinde değildir. Bu bağlamda HMK.353/1-b/1. maddesi gereğince davalı vekilinin istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;1-Davalı vekilinin yukarıda esas ve karar numarası belirtilen İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,2-Harçlar Yasası’na göre alınması gereken 2.335,88 TL harçtan, davalı tarafından peşin yatırılan 435,54 TL harcın mahsubu ile 1.900,34 TL’ nin davalıdan alınmasına,3-Davalının istinaf başvurusu nedeniyle yaptığı yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına, artan gider avansının iadesine,4-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, vekalet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda HMK’nın 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere oy birliği ile karar verildi.03/10/2019