Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 40. Hukuk Dairesi 2019/503 E. 2019/773 K. 23.12.2019 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO : 2019/503
KARAR NO : 2019/773
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 10/11/2017
NUMARASI : 2017/6066 D.İş
DAVANIN KONUSU: Sürekli ve Geçici İş Göremezlik Tazminatı
KARAR TARİHİ : 23/12/2019
İstanbul Anadolu 4.Asliye Ticaret Mahkemesi’nin yukarıda yazılı değişik iş karar sayılı kararı ile saklanmasına karar verilen Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyetinin 18/10/2017 gün 2017/İHK-3409 sayılı kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulmakla; re’sen dikkate alınabilecek hususlar ayrık olmak üzere istinaf talep ve gerekçeleri ile tarafların ileri sürdükleri iddia ve savunmalar esas alınmak sureti ile dosya incelendi;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ : Başvuran … vekili davalı … tarafından trafik sigortasıyla teminat altına alınan … plaka sayılı aracın 05/01/2016 tarihinde karıştığı trafik kazasında yaralanarak malul kalan müvekkili bakımından sürekli, geçici iş göremezlik, bakıcı gideri ve SGK tarafından karşılanmayan tedavi gideri talebinde bulunmuştur. Davalı vekili davanın reddini talep etmiştir.Uyuşmazlık Hakem Heyeti tarafından yapılan tahkikat neticesinde başvurunun kabulü ile sürekli, geçici iş göremezlik, bakıcı gideri ve SGK tarafından karşılanmayan tedavi giderinden oluşan toplam 129.704,00 TL maddi tazminatın davalı taraftan tahsiline dair verilen karara davalının itirazı üzerine İtiraz Hakem Heyetince itirazın reddine karar verilmiştir. Davalı vekili; maluliyet raporunun yetersiz olduğunu, maluliyet oranının yeni genel şartlar doğrultusunda özürlülük ölçütüne göre belirlenmesi gerektiğini, sağlık hizmet bedellerinin teminat dışı olduğunu, sürekli sakatlık raporu alana kadar geçen sürede tahakkuk eden geçici iş göremezlik ve geçici bakıcı ihtiyacının SGK’nın sorumluluğunda olduğunu, hesaplamanın THR-2010 ve %1,8 teknik faiz oranı üzerinden yapılması gerekirken PMF yaşam tablosunun esas alındığını, tam vekalet ücretine hükmedilmesinin de hatalı olduğunu belirterek istinaf başvurusunda bulunmuştur. Yargıtay 17 H.D.nin 2017/3610E. 2018/4373 K. sayılı kararında 1.6.2015 tarihinde yürürlüğe giren Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartlarına ilişkin hükümlerin, 6704 sayılı yasa ile KTK’da yapılan değişikliklerin yürürlüğe girdiği 26.04.2016 tarihinden itibaren değil, genel şartların yürürlüğe girdiği tarihten itibaren uygulanacağına hükmetmiş bulunmaktadır. Gerçekten de KTK’nın 90 maddesinde, tazminatın biçim ve kapsamının Borçlar Kanunun haksız fiillere ilişkin hükümleri doğrultusnda belirleneceği öngörülmüş iken; bu maddede, 6704 sayılı yasa ile değişikliğe gidilerek tazminatların bu kanun ve bu kanuna göre hazırlanan genel şartlarda öngörülen usul ve esaslara tabi olduğu düzenlenmiştir. Bu madde hükmü esasen aynı zamanda zımni bir yürürlük hükmüdür. Zira, atıf yapılan genel şartlar, işbu yasal düzenlemeden önce yürürlüğe girdiğine göre, madde hükmünün yürürlüğü, genel şartların yürürlük tarihine uzanacak şekilde, bir başka deyişle, madde hükmü, geriye etkili hüküm doğuracak biçimde düzenlenmiş olmaktadır.Bu değerlendirmeler doğrultusunda somut olay ele alındığında; kazaya sebebiyet veren araca ilişkin Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası poliçesinin tanzim tarihi 07/12/2015 olup bu tarih 01/06/2015 tarihinde yürürlüğe giren Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartlarından sonradır.Bu durumda davalının sorumluluğunun kapsamı davaya konu trafik kazasından önce yürürlüğe giren Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk (Trafik) Sigortası Genel Şartları’na göre belirlenmesi gerekiren 1/10/2008 tarih 2701 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmelik ekindeki cetveller esas alınarak PMF yaşam tablosu doğrultusunda hazırlanmış olan rapor çerçevesinde karar verilmiş olması doğru değildir. Buna yönelik istinaf itirazları yerindedir. Ancak, geçici bakıcı gideri ile SGK tarafından karşılanmayan tedavi giderlerine ilişkin istinaf itirazı yerinde değildir. Her ne kadar yeni genel şartların A.5.b. maddesinde tedavi süresine ilişkin geçici bakıcı gideri ve çalışma gücünün kısmen veya tamamen azalmasına bağlı giderler sağlık giderleri teminatı kapsamında olduğu ve bu teminatın da Sosyal Güvenlik Kurumunun sorumluluğunda oduğu, bu nedenle sigorta şirketlerinin sorumluluğunun bulunmadığı açıklanmış ise de 6111 sayılı yasa ile değişik 2918 sayılı Yasanın 98 maddesinde Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacak tedavi giderleri arasında geçici iş göremezlik ve geçici bakıcı gideri tazminatı sayılmamıştır. Bu durumda Sosyal Güvenlik Kurumunun sorumluluğu alt norm düzeyinde genel şartlar ile genişletilemiyeceğinden ötürü sözü geçen ilgili genel şart hükmünün uygulanma kabiliyeti bulunmamaktadır.O halde, tazminat hesabının 01/06/2016 tarihinde yürürlüğe giren genel şartlar doğrultusunda hazırlanması, bu meyanda olmak üzere genel şartların A.5.c/2. bendi gereğince 30.03.2013 tarihli ve 28603 sayılı resmi gazetede yayınlanan Özürlülük Ölçütü Sınıflandırılması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmelik hükümleri gereğince sakatlık oranın belirlenmesi, tespit edilen bu oran doğrultusunda TRH-2010 yaşam tablosu esas alınarak %1,8 teknik faiz uygulanmak ve kesinleşen kusur ve gelir durumu gibi sair hususlar aynen esas alınmak suretiyle sürekli işgöremezlik tazminatının hesaplanması ve sonucuna göre bir karar verilmesi amacıyla İtiraz Hakem Heyeti kararının kaldırılmasına, tahkime ilişkin yargılamanın yeniden yürütülmesi için dosyanın İtiraz Hakem Heyetine gönderilmesine karar vermek gerekmiştir.
KARAR :Yukarıda açıklanan gerekçe ile;1-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-a/6. maddesi uyarınca davalı … vekilinin istinaf başvurusunun KABULÜNE, 2-Yukarıda tarih ve numarası belirtilen İtiraz Hakem Heyeti KARARININ KALDIRILMASINA,3-Tahkim başvurusunun yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren hakem heyetine gönderilmesi amacıyla saklama kararını veren mahkemesine gönderilmesine, 4-6728 sayılı Yasa’nın 36. maddesi ile değişik 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı 1 sayılı Tarifenin A) Mahkeme Harçları başlıklı bölümünün III- Karar ve ilam harcı başlıklı alt bölümünün birinci fıkrasının (a) bendi gereğince harç alınmasına yer olmadığına, İstinaf karar harcının davalıya İADESİNE,5-İcranın geri bırakılması talebi kapsamında davalı tarafça sunulan teminat mektubunun İİK’nın 36/5 maddesi uyarınca davalıya iadesine,Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-a maddesi gereğince kesin olarak oy çokluğuyla karar verildi.23/12/2019

KARŞI OY Dava ve uyuşmazlık trafik kazasından kaynaklanan güç kaybı tazminatı istemine ilişkindir.01/06/2015 tarihli ZMSS Genel Şartları, 6704 sayılı Kanun’un yürürlük tarihi olan 26/04/2016 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Somut uyuşmazlıkta kaza tarihi 05/01/2016’dir. Bu durumda, kaza tarihinde yürürlükte bulunmayan ZMSS Genel Şartları’nın uygulanması mümkün değildir. Başka bir deyişle, davalı tarafın istinaf başvurusundaki iddia ve itirazları yerinde değildir. Bu bağlamda, Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyetinin kararı usul ve yasaya uygun olduğundan, HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerektiği kanısında olduğumdan, Sayın Çoğunluğun görüşüne katılamıyorum.