Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2019/447
KARAR NO: 2020/234
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 16. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 04/07/2017
NUMARASI: 2015/578 Esas- 2017/617 Karar
DAVANIN KONUSU: Tazminat (Cismani Zarar Sebebiyle Açılan)
KARAR TARİHİ: 10/02/2020
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ; Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; 31/10/2014 tarihinde … plaka sayılı araç sürücüsünün aracını durdurarak inmek için kapıyı açtığı sırada müvekkilinin bisiklet ile seyir halinde iken, duran aracı sollamak istediği sırada kapıya çarpıp düştüğünü, yere düşen müvekkiline seyir halindeki … plaka sayılı motorsiklet sürücüsünün çarptığını, müvekkilinin ağır yaralandığını ve sakat kaldığını beyanla kalıcı iş gücü kaybı nedeniyle şimdilik 100 TL ve mutat işgalinden geri kalması ve çalışamayarak gelir kaybına uğraması nedeniyle de 100 TL olmak üzere toplam 200 TL maddi tazminatın davalıdan tahsili ile müvekkiline ödenmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; kazaya sebebiyet veren aracın motosiklet mi yoksa bisiklet mi olduğunun tespitinin gerektiğini, müvekkilinin geçici iş göremezlik tazminatından sorumlu olmadığını, kabul anlamına gelmemek kaydıyla, davacının bisiklet kullanımına yasak olan bir yolda bilerek bisiklet kullanması sebebiyle kusurun müterafık olduğunu beyanla davanın reddini talep etmiştir. İlk Derece Mahkemesi; davanın kısmen kabulü ile 1.695,40 TL geçici maluliyet tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar vermiştir. Davalı Güvence Hesabı İstinaf dilekçesinde; müvekkili kurumun geçici iş göremezlik tazminatından sorumlu olmadığını beyanla, İlk Derece Mahkemesinin kararının kaldırılması gerektiğini beyan etmişti. HMK’nın 355. maddesi kapsamında istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda: HMK’nın 341/2. maddesine göre miktar veya değeri 3.000 Türk Lirasını geçmeyen malvarlığı davalarına ilişkin kararlar kesindir. HMK’nın 341/4.fıkrasına göre ise alacağın tamamının dava edilmiş olması durumunda, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü  3.000 Türk Lirasını geçmeyen taraf istinaf yoluna başvuramaz. Ayrıca HMK’nın ek 1. maddesinin 1. fıkrasında;” HMK’nın 341. maddesindeki parasal sınırın her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların, o yıl için 04/01/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığı’nca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanır. Bu şekilde belirlenen sınırların on Türk lirasını aşmayan kısımları dikkate alınmaz.” hükmünün yanı sıra, aynı maddenin 2. fıkrasında; “HMK’nın 341. maddesindeki parasal sınırların uygulanmasında hükmün verildiği tarihteki miktarın esas alınacağı” düzenlenmiş bulunmaktadır. Yeniden değerleme oranındaki artış sonucu Yerel Mahkeme hükmünün verildiği 2017 yılı için HMK’nın 341/2. maddesindeki kesinlik sınırı 3.110,00 TL olacaktır. Bu halde davanın kabul edilen kısımının kararın verildiği tarih itibarı ile 2017 yılı için öngörülen kesinlik sınırının altında kalması nedeniyle, davalı vekilinin İlk Derece Mahkemesince verilen karar için; HMK’nın 341/4.maddesi gereğince istinaf hakkı yoktur. Yerel Mahkemece, karara karşı kanun yolunun açık olduğunun belirtilmesi de sonuca etkili değildir. Bu nedenle davalı vekilinin istinaf dilekçesinin 352/1-b maddeleri gereğince reddine karar verilmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere: 1-Davalı vekilinin yukarıda esas ve karar numarası yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf dilekçesinin HMK’nın 352/1-b maddesi uyarınca REDDİNE, 2-Davalıdan peşin alınan istinaf karar harcının mahkemesince iadesine, 3-Davalının istinaf başvurusu nedeniyle yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, 4-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, vekalet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf yargılama giderleri için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi.10/02/2020