Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2019/4213
KARAR NO: 2022/238
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 9. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 28/05/2019
NUMARASI: 2014/134 (E) 2019/801 (K)
DAVANIN KONUSU: Maddi ve manevi tazminat
KARAR TARİHİ: 15/02/2022
Yukarıda yazılı İlk derece mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesince; davanın kısmen kabulüne, 44.082,58 TL sürekli iş göremezlik tazminatının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsil edilerek davacıya verilmesine, tedavi giderlerine ilişkin maddi tazminat davasının reddine, manevi tazminat davasının kısmen kabulü ile 10.000,00 TL manevi tazminatın … ve …’tan müştereken ve müteselsilen tahsil edilerek, davacıya verilmesine karar verilmiştir. Bu karara karşı istinaf kanun yoluna başvuran davalı … Sigorta AŞ vekili dilekçesinde özetle; davacının talep edebileceği tazminat miktarı hesaplanırken sigortalı araç sürücüsünün %100 oranında kusurlu olduğu varsayılarak hesaplama yapıldığını, incelenen tanık anlatımlarına göre olayın meydana geliş biçimine dair çelişkiler bulunduğunu, bu nedenle olay yerine gidilerek çarpmanın meydana geldiği yer ile trafik ışıklarının olduğu yer arasında mesafe saptanarak bu doğrultuda kusur oranının saptanması gerekirken dosya üzerinden inceleme yapılarak kusurun belirlenmesinin usule aykırı olduğunu belirterek ilk derece mahkemesi hükmünün kaldırılmasını talep etmiştir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun (HMK) 355’nci maddesi uyarınca ileri sürülen istinaf nedenleri ve kamu düzenine ilişkin konularla sınırlı biçimde yapılan inceleme sonunda: İlk derece mahkemesince 2/2/2016 tarihli oturumda davacı tanıkları … ve …, 25/10/2016 tarihli oturumda davalı tanığı …, 28/2/2017 tarihli oturumda ise davacı tanığı …’ın oluşa ilişkin anlatımları saptanmış, aralarında İstanbul Teknik Üniversitesi Makina Fakültesi Öğretim Üyesinin de bulunduğu bilirkişiler kurulu raporunda, olaya ilişkin İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen soruşturma belgeleri ile dosyaya toplanan kanıtlar değerlendirilerek davalı sürücü …’ın olayın meydana gelmesinde %100 oranında asli ve tam kusurlu olduğunu beyan etmişlerdir. Mahkemenin hükmüne esas aldığı bilirkişiler kurulu tarafından düzenlenen ve 3/1/2019 günü teslim edilen raporda davalı sürücü …’ın yönetimindeki araç ile davacı yayanın kaza sırasındaki konumları ve davacı ile adı geçen davalı sürücünün davranışları irdelenerek, davalı sürücünün olayın meydana gelmesindeki kusur oranının yasal dayanaklarıyla birlikte, eylemler ile sonuç arasındaki nedensellik bağını ortaya koyacak biçimde, dosya kapsamından anlaşılan oluşa, bilimsel ölçütlere, usul ve kanuna uygun olarak saptandığının anlaşılması karşısında, HMK’nin 279’uncu maddesine uygun düzenlenen ve dosya kapsamına uygun somut olgu ve ölçütlere dayanan, yeterli gerekçeyi de taşıyan kusura ilişkin raporun hükme esas alınmasında hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşımıştır.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere: 1-Davalı … Sigorta AŞ yukarıda esas ve karar numarası yazılı ilk derece mahkemesinin hükmüne yönelik istinaf başvurusunun, HMK’nin 353/1-b/1’inci maddesi gereğince esastan reddine, 2-Harçlar Kanunu uyarınca alınması gereken 3.011,28 TL karar ve ilam harcından, peşin yatırılan 923,60 TL karar ve ilam harcının mahsup edilerek, bakiye 2.087,68‬ TL karar ve ilam harcının davalı … Sigorta AŞ’den tahsili ile Hazineye gelir kaydına, 3-Davalı … Sigorta AŞ’nin istinaf başvurusu nedeniyle sarf ettiği yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, 4-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, vekâlet ücretine hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf yargılama gideri için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa geri verilmesine,Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda HMK’nin 362/1-a maddesi gereğince kesin oy birliğiyle karar verildi.15/2/2022