Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO : 2019/4102
KARAR NO : 2022/346
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 5. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 16/05/2019
NUMARASI : 2016/722 (E) 2019/614 (K)
DAVANIN KONUSU : Tazminat (Ölüm Ve Cismani Zarar Sebebiyle Açılan Tazminat)
KARAR TARİHİ : 01/03/2022
KARAR YAZIM TARİHİ : 01/03/2022
Taraflar arasında görülen davada verilen ve yukarıda t arih numarası gösterilen karara karşı istinaf kanun yoluna başvurulmakla; re’sen dikkate alınabilecek hususlar ayrık olmak üzere istinaf talep ve gerekçeleri ile tarafların ilk derece mahkemesinde ileri sürdükleri iddia ve savunmalar esas alınmak sureti ile dosya incelendi;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacılar vekili, davacıların oğlu…’a ait olay sırasında dava dışı araç sürücüsü tarafından kullanılan… plaka nolu BMW X5 marka araçla seyir halinde iken 24/06/2014 tarihinde kaza yaptıklarını, kazada davacıların oğlu… ile arkadaşları …ve …’ın vefat ettiğini belirterek toplam 10.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesi talebinde bulunmuştur.
Davalı vekili, rizikonun teminat kapsamında kalmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince yapılan yargılama neticesinde, davanın kabulü ile davacı … için 162.735,00 TL, davacı … için 105.265,00 TL olmak üzere toplam 268.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalı sigorta şirketinden tahsiline karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekili, sigortalı araç işleteninin kazada vefat etmesinden kaynaklı destekten yoksun kalma zararının teminat kapsamında bulunmadığını, kabul şekli bakımından da hesaplamaya esas alınan ücretin doğru bir şekilde tespit edilmediğini, desteğin sahibi olduğu işletmedeki kişisel katkısı belirlenerek bu miktar üzerinden zarar hesabının yapılması gerektiğini, bununla birlikte faiz başlangıç tarihinin dava tarihinden itibaren belirlenmesinin de hatalı olduğunu belirterek istinaf başvurusunda bulunmuştur. Dava,….plaka sayılı araç sürücüsünün kusurlu bir şekilde gerçekleştirdiği trafik kazası neticesinde araçta yolcu olarak bulunan ve araç işleteni olan desteğin vefat etmesi nedeniyle aracın sigortasından talep edilen destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.Trafik sigortasına ilişkin yeni genel şartların yürürlük tarihinden önce gerçekleşen (24/06/2014) kaza tarihindeki Yargıtay içtihadları ile ortaya konulan ilke ve kurallar ile 2981 sayılı Yasa hükümleri ve önceki genel şartlar gereği değerlendirme yapılması gerekmektedir.Destek zararı, ölenin mirasçılarının (yakınlarının) zarara neden olanlardan talep ettikleri bir tazminattır. İşletenin yakınlarının uğradıkları destek zararının trafik sigortacısının sorumluluğu kapsamı dışında kaldığı konusunda açık bir yasal düzenleme bulunmadığı gibi poliçe genel şartlarında da böyle bir kısıtlamanın olmadığı anlaşılmaktadır. O halde, işletenin ölümü nedeni ile onun desteğinden mahrum kalan ve bu şekilde zarar gören 3. kişi konumundaki davacıların trafik sigortacısından destekten yoksun kalma tazminatı talep edebilecekleri ilke olarak kabul edilmelidir. Nitekim davalı tarafın dayandığı karardan sonra verilen Hukuk Genel Kurulunun 14/03/2019 gün ve 2017/17-1089 E, 2019/294 K sayılı ilamı da aynı yöndedir. Bu yöne ilişkin istinaf başvurusunda isabet bulunmamaktadır. Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere göre desteğin ölmeden önce şirket ortaklığı nedeniyle gelir elde ettiği ileri sürülmüş ise de buna ilişkin yeterli bir araştırmanın bulunmadığı, ancak davacı tarafından ibraz edilen gelir vergisi beyannamelerine göre desteğin vefat etmeden önce gerçek kişi tacir olarak 2010 ve 2011 yılında ortalama 570.000,00 TL, daha sonrasında … İletişim unvanıyla 2012-2013 yılında ortalama 600.000,00 TL; yine aynı işletme faaliyeti kapsamında 2013 yılında takriben 598.000,00 TL, kazanın gerçekleştiği 2014 yılında ise mükellefiyet silininceye kadar 362.000,00 TL mal satışı gerçekleştirdiği, yıllık net kar tutarlarının aylık aylığa bölündüğünde asgari ücretten düşük kaldığı, davacı tanık beyanlarına göre davacının aylık 20.000,00 ila 30.000,00 TL arasında aylık gelirinin bulunduğu, bilirkişi tarafından da yıllık cirosunun aylık bazda %20’sine gelen bir tutarda gelir elde edebileceği kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de bu hesaplama yöntemi Yargıtay ilke kararlarına uygun olmamıştır. Bu yöne ilişkin istinaf itirazı yerindedir. O halde, desteğin çalıştığı işte bedensel ve yönetsel alandaki becerisinin özellikle gelir beyannamelerine konu olan ve unvanı … İletişim olan işletmeye katkısı, bu işletmede desteğin yerine başkasının çalıştırılması halinde, ona ödenmesi gereken ücret ve eklentileri ile dikkate alınarak tazminat hesabına esas gelirin, (talep halinde ortağı bulunduğu diğer şirketlerin işletme faaliyetleri bakımından da aynı şekilde araştırma yapılmak suretiyle) TÜİK kazanç hesabına ilişkin verileri de dikkate alınarak, net biçimde belirlendikten sonra önceki rapordaki sair veriler (işlemiş ve işleyecek dönem vs aynen esas alınarak) üzerinden alınacak aktüer hesap raporu ile sonucuna göre bir karar verilmesi amacıyla gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetli olmamıştır.
KARAR :Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1-Davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne,
2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-a/6. maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına,
3-Davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilmesine,
4-Peşin yatırılan istinaf karar ve ilam harcının istinaf kanun yoluna başvurana iadesine,
5-İstinaf yargılama giderlerinin ilk derece mahkemesince yeniden verilecek kararda dikkate alınmasına,
Dair, 6100 sayılı HMK’nun 7251/39 md. ile değişik 362/1-g maddesi gereğince her iki taraf yönünden kesin olmak üzere dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda oybirliğiyle karar verildi. 01/03/2022