Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2019/3485
KARAR NO: 2021/1489
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 9. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 10/10/2018
NUMARASI: 2015/990 Esas – 2018/709 Karar
DAVANIN KONUSU: Güç Kaybı Tazminatı (Trafik Kazasından Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 19/10/2021
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Dava ve uyuşmazlık; TBK’nın 54. Maddesi kapsamında yaralamalı trafik kazasından kaynaklanan sürekli güç kaybı tazminatı istemine ilişkindir. İlk Derece Mahkemesince; “Davacı vekili 28.11.2017 tarihli dilekçe ile davasını ıslah etmiş ve toplam 57.487,25 TL’nin tahsilini istemiştir. Mahkememizce toplanan delillerin değerlendirilmesi sonunda; davalı … şirketi tarafından ZMMS poliçesi düzenlenen aracın davacı …’e çarpması sonucunda adı geçen davacının %10.3 oranında genel beden gücünden kayıp oranına uğradığı ve bu oranın kalıcı olduğu, yine kazanın meydana gelmesinde dava dışı sürücünün %75 oranında, davacı …’in %25 oranında kusurlu olduğu ve davacının nihai ve gerçek zararının 57.487,25 TL olup bu tutarın poliçede belirlenen teminatın altında kaldığı görülmekle, kusur durumunun ve yapılan hesaplamaların olayın oluşuna, dosya kapsamına uygun olduğu anlaşıldığından davacının davasının kabulüne,” karar verilmiştir. Bu karara karşı, davalı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Davalı vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; müvekkili şirket tarafından 17/10/2017 tarihinde SGK’ya 4.097,74 TL tazminat ödendiğini, bu miktarın hesaplanan tazminattan indirildiğini, ancak geriye kalan 1.017,68 TL faizinin indirilmediğini, toplamda 5.151,42 TL’nin indirilmesi gerektiğini; müvekkili şirket aleyhine Osmaniye İş Mahkemesinin 2014/398 Esas sayılı dosyasında SGK tarafından rücuen tazminat davasının açıldığını ve bu davanın bekletici mesele yapılması gerektiğini belirtmiştir. HMK’nın 355. maddesi kapsamında istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda: İlk Derece Mahkemesince, karara dayanak yapılan 08/11/2017 tarihli bilirkişi raporunun yapılan incelemesinde; SGK tarafından davacıya ödendiği bildirilen ve … AŞ.’ye rücu edilen 4.097,74 TL’lik geçici iş göremezlik ödemesinin hesaplanan tazminattan indirildiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, davacının bu yöne ilişkin iddia ve itirazı yerinde görülmemiştir. Ayrıca, davalı tarafın bekletici mesele yapılması gerektiğini iddia ettiği Osmaniye İş Mahkemesinin 2017/398 Esas – 2018/720 Karar sayılı dosyasında SGK tarafından davalılar … AŞ. ve … aleyhine açılan davanın geçici iş göremezlik tazminatına, işbu davanın konusunun ise, sürekli iş göremezlik tazminatına ilişkin olduğuna göre, davalı vekilinin bu yöne ilişkin istinaf iddia ve itirazında da isabet bulunmamaktadır.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere: 1-Davalı vekilinin istinaf başvurularının HMK’nın 353/1-b/1. maddesi gereğince esastan reddine, 2-Harçlar Kanunu’na göre alınması gereken 3.926,95 TL harçtan, peşin alınan 981,75 TL harcın mahsubu ile bakiye 2.945,20 TL harcın davalıdan tahsili ile Hazine’ye irat kaydına, 3-Davalının istinaf başvurusu nedeniyle sarfettiği yargılama giderinin kendisi üzerinde bırakılmasına, 4-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından vekâlet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf yargılama giderleri için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nin 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi.19/10/2021