Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 40. Hukuk Dairesi 2019/3423 E. 2021/1943 K. 15.12.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2019/3423
KARAR NO: 2021/1943
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 19/06/2018
NUMARASI: 2014/203 Esas – 2018/658 Karar
DAVANIN KONUSU: Maddi ve Manevi Tazminat (Trafik Kazasından Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 15/12/2021
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Dava ve uyuşmazlık; 818 sayılı BK’nın 45. ve 47 (6098 sayılı TBK’nın 53/3. ve 56/2). maddeleri kapsamında ölümlü trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir. İlk Derece Mahkemesince; “Davacılar tarafından açılan maddi tazminat davasının feragat nedeni ile reddine, davacılar tarafından açılan manevi tazminat davasının kısmen kabulü ile her bir davacı için 30.000,00TL toplam 60.000,00 TL tazminatın davalılar … ile davalı İETT ‘den kaza tarihi 27/03/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara ödenmesine,fazlaya ilişkin istemin reddine,” karar verilmiştir. Bu karara karşı, davalı … vekili ile davalı İstanbul Elektrik Tramvay ve Tünel İşletmeleri Genel Müdürlüğü vekili istinaf kanun yoluna başvurmuşlardır. Davalı … vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; feragat nedeniyle reddedilen manevi tazminat yönünden müvekkili lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğini, kaza tespit tutanağı, tanık beyanları ve CD görüntülerine göre, kazanın meydana gelmesinde müvekkilinin kusurunun bulunmadığını, dosyadaki deliller dikkate alınmadan kusur raporunun düzenlenmesinin hukuka aykırı olduğunu, hükmedilen manevi tazminatın fahiş olduğunu belirtmiştir. Davalı İstanbul Elektrik Tramvay ve Tünel İşletmeleri Genel Müdürlüğü vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; müvekkilinin işleten sıfatının bulunmadığını, maddi tazminatın feragat nedeniyle reddine karar verildiğinden müvekkili lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğini, manevi tazminat miktarlarının fazla olduğunu belirtmiştir. HMK’nın 355. maddesi kapsamında istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda: Dosya kapsamından; davalı … Sigorta AŞ.’nin ZMS sigortacısı, davalı İstanbul Elektrik Tramvay ve Tünel İşletmeleri Genel Müdürlüğünün işleteni ve davalı …’ün sürücüsü olduğu otobüsün, 29/01/2005 tarihinde davacıların desteği (oğulları) yaya …’a çarpması nedeniyle meydana gelen trafik kazası neticesinde; davacıların desteği …’ın vefat ettiği, işbu davada davacılar tarafından destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat talep edildiği ve Mahkemece yapılan yargılama neticesinde, yukarıda belirtildiği şekilde karar verildiği anlaşılmıştır. Mahkemece karara dayanak yapılan Adli Tıp Kurumu İstanbul Trafik İhtisas Dairesinin 08/02/2016 tarihli raporunda; kazanın meydana gelmesinde sürücü …’ün %75, yaya müteveffa …’ın %25 oranında kusurlu oldukları mütalaa edilmiştir. Kusur raporunun yapılan incelemesinde, raporun, ceza dosyasında bulunan 28/04/2014 tarihli ATK raporuyla birebir örtüştüğü kanısına varılmıştır. Bu nedenle, davalılar vekillerinin kusura yönelik itirazları yerinde görülmemiştir. Ayrıca, davalı İstanbul Elektrik Tramvay ve Tünel İşletmeleri Genel Müdürlüğünün işleten olması, maddi tazminatın yargılama aşamasında davalı Sigorta Şirketi tarafından yapılan ödeme nedeniyle konusuz kalması dikkate alındığında, davalıların işleten ve feragat nedeniyle reddedilen maddi tazminat yönünden vekalet ücreti verilmemesine yönelik itirazlarında da isabet bulunmamaktadır. Davalı vekillerinin manevi tazminat miktarına yönelik itirazlarına gelince; kazanın oluş şekli, kusur oranları, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesi bir bütün olarak değerlendirildiğinde; Mahkemece, davacıların her biri için hükmedilen manevi tazminat miktarlarının, 818 sayılı BK’nın 47 (6098 sayılı TBK’nın 56/2). maddesinde düzenlenen manevi tazminat müessesesinin amacına ve hakkaniyet ilkesine uygun ve makul olduğu kanısına varılmıştır. Bu nedenle, davalılar vekillerinin bu yöne ilişkin itirazları da kabul edilmemiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere: 1-Davalı … ile davalı İstanbul Elektrik Tramvay ve Tünel İşletmeleri Genel Müdürlüğü vekillerinin istinaf başvurularının HMK’nın 353/1-b/1. maddesi gereğince ayrı ayrı esastan reddine, 2-Harçlar Kanunu’na göre alınması gereken 4.098,60 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 1.025,65 TL karar ve ilam harcının mahsup edilerek bakiye 3.072,95 TL karar ve ilam harcının davalı … vekili ile davalı İstanbul Elektrik Tramvay ve Tünel İşletmeleri Genel Müdürlüğünden müştereken ve müteselsilen tahsili ile Hazine’ye irat kaydına, 3-Davalı … ile davalı İstanbul Elektrik Tramvay ve Tünel İşletmeleri Genel Müdürlüğü’nün istinaf başvurusu nedeniyle sarf ettiği yargılama giderinin kendileri üzerinde bırakılmasına, 4-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından vekâlet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf yargılama giderleri için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi.15/12/2021