Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 40. Hukuk Dairesi 2019/3326 E. 2021/1498 K. 19.10.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2019/3326
KARAR NO: 2021/1498
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 21/05/2018
NUMARASI: 2015/308 Esas – 2018/655 Karar
DAVANIN KONUSU: Maddi ve Manevi Tazminat (Trafik Kazasından Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 19/10/2021
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ Dava ve uyuşmazlık; TBK’nın 53/3. ve 56/2. maddeleri kapsamında ölümlü trafik kazısından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir. İlk Derece Mahkemesince; ” Maddi tazminat davasının dava ve ıslah dilekçelerine göre kabulü ile, davacı … için 1.188,49 TL, davacı … için 429,58 TL nin davalı … Sigorta Şirketi AŞ yönünden 06/03/2015 tarihinden, davalılar Antalya Büyükşehir Belediye Başkanlığı ve … yönünden 03/08/2012 tarihi yönünden itibaren işleyen yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara verilmesine, manevi tazminat davasının kısmen kabulü kısmen reddi ile, davacı … için 15.000 TL davacı … için 15.000 TL olmak üzere toplam 30.000 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 03/08/2012 tarihinden itibaren işleyen yasal faizi ile birlikte davalılar Antalya Büyükşehir Belediye Başkanlığı ve …’dan müştereken ve müteselsilen alınarak davacılara verilmesine, ” karar verilmiştir. Bu karara karşı, davalı Antalya Büyükşehir Belediye Başkanlığı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Davalı Antalya Büyükşehir Belediye Başkanlığı vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; kazanın gerçekleştiği tarihte müvekkilinin, kazaya sebebiyet veren aracın işleteni veya maliki olmadığını, kazaya karışan aracın sürücüsü davalı …’un işvereni olmadığını, bu nedenle müvekkiline atfedilecek bir kusur bulunmadığını, manevi tazminatın fahiş olduğunu, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini belirtmiştir. HMK’nın 355. maddesi kapsamında istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda: Dosya kapsamından; 03/08/2012 tarihinde, davalı … Sigorta AŞ.’nin ZMS sigortacısı, Antalya İl Özel İdaresi Müdürlüğünün maliki ve davalı …’un sürücüsü olduğu … plakalı araç ile davacıların desteği (oğlu) …’nin sürücüsü olduğu motosikletin çarpışması nedeniyle meydana gelen trafik kazasında, davacıların desteği …’nin vefat ettiği, kazanın meydana gelmesinde davalı sürücü …’un %25, davacıların desteği müteveffa …’nin %75 oranında kusurlu oldukları; davacılar tarafça işbu davada, destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat talebinde bulunulduğu, Mahkemece yapılan yargılama neticesinde yukarıda belirtildiği şekilde karar verildiği anlaşılmıştır. A) Maddi tazminat davasına yönelik istinaf başvurusunun değerlendirilmesi: HMK’nın 341/2.fıkrasına göre miktar veya değeri üç bin Türk Lirasını geçmeyen malvarlığı davalarına ilişkin kararlar kesindir. HMK’nın 341/4.fıkrasına göre ise alacağın tamamının dava edilmiş olması durumunda, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü  üç bin Türk Lirasını geçmeyen taraf, istinaf yoluna başvuramaz. Ayrıca HMK’nın ek 1. maddesinin 1. fıkrasında;” HMK’nın 341. maddesindeki parasal sınırın her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların; o yıl için 04/01/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanır. Bu şekilde belirlenen sınırların on Türk lirasını aşmayan kısımları dikkate alınmaz.” hükmünün yanı sıra, aynı maddenin 2. fıkrasında; “HMK’nın 341. maddesindeki parasal sınırların uygulanmasında hükmün verildiği tarihteki miktarın esas alınacağı” düzenlenmiş bulunmaktadır. Yeniden değerleme oranındaki artış sonucu Yerel Mahkeme hükmünün verildiği 2018 yılı için HMK’nın 341/2. maddesindeki kesinlik sınırı 3.560,00 TL’dir. Bu durumda, Mahkemece davacı … için verilen 429,58 TL ve davacı … için verilen 1.188,49 TL’lik miktarlar, kararın verildiği tarih olan 2018 yılı için öngörülen kesinlik sınırının altında kaldığından, davalı vekilinin İlk Derece Mahkemesince verilen karar için HMK’nın 341/4. maddesi gereğince istinaf hakkı bulunmamaktadır. Yerel Mahkemece, karara karşı kanun yolunun açık olduğunun belirtilmesi de sonuca etkili değildir. B) Manevi tazminat davasına yönelik istinaf başvurusunun değerlendirilmesi: Somut uyuşmazlıkta, 03/08/2012 tarihinde gerçekleşen trafik kazasında davanın açıldığı tarihte kazaya karışan … plakalı araç Antalya İl Özel İdaresi Müdürlüğüne ait bulunmaktadır. Ancak yargılama aşamasında, 06/12/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6360 sayılı Kanun gereğince Antalya İl Özel İdare Müdürlüğünün tüzel kişiliği sona erdirilmiş ve yetki, görev ve sorumluluklar Antalya Büyükşehir Belediye Başkanlığına devredilmiştir. 6360 sayılı Kanun’un 3/2. maddesine göre; işbu davada sorumluluk, davalı Antalya Büyükşehir Belediye Başkanlığına geçmiştir. Bu durumda Mahkemece; davalı Antalya Büyükşehir Belediye Başkanlığının, manevi tazminat davasında sorumlu tutulmasında herhangi bir hata bulunmamaktadır. Bir başka deyişle, Mahkemece de; bu gerekçeyle davalı Antalya Büyükşehir Belediye Başkanlığının sorumluluğuna hükmedilmesi doğru olduğundan davalı vekilinin, bu yöne ilişkin istinaf iddia ve itirazları yerinde görülmemiştir. Kazanın oluş şekli, kusur oranları, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesi bir bütün olarak değerlendirildiğinde; davacılar lehine hükmedilen manevi tazminat miktarlarının, TBK’nın 56/2. maddesinde düzenlenen manevi tazminat müessesesinin amacına ve hakkaniyet ilkesine uygun ve makul olduğu kanısına varıldığından, bu yöne ilişkin iddia ve itirazlar da yerinde değildir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere: 1-Davalı Antalya Büyükşehir Belediye Başkanlığı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi gereğince esastan reddine, 2-Harçlar Kanunu’na göre alınması gereken 2.049,30 TL harçtan, peşin alınan 513,00 TL harcın mahsubu ile bakiye 1.536,30 TL harcın davalı Antalya Büyükşehir Belediye Başkanlığından tahsili ile Hazine’ye irat kaydına, 3-Davalı Antalya Büyükşehir Belediye Başkanlığının istinaf başvurusu nedeniyle sarfettiği yargılama giderinin kendisi üzerinde bırakılmasına, 4-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından vekâlet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf yargılama giderleri için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi.19/10/2021