Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 40. Hukuk Dairesi 2019/306 E. 2020/135 K. 23.01.2020 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2019/306
KARAR NO: 2020/135
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 10. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 14/07/2017
NUMARASI: 2014/1379 Esas – 2017/966 Karar
DAVANIN KONUSU: Değer Kaybı Tazminatı (Trafik Kazasından Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 23/01/2020
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; 19/07/2012 tarihinde, davalı …’nın sürücüsü ve davalı …’ın maliki olduğu, 34.06.15736 plakalı iş makinasının hatalı manevra yapması nedeniyle müvekkilinin maliki ve davalı …Ş.’nin ZMS sigortacısı olduğu ve park halinde bulunan … plakalı … markalı araca çarparak hasarlanmasına yol açtığını, müvekkiline ait aracın birçok parçasının değiştirilerek tamir ettirildiğini, müvekkiline ait aracın kaza öncesinde 50.000,00 TL kazadan sonra ise 35.000,00 TL ye alınıp satılabildiğini, müvekkilinin aracında değer kaybı meydana geldiğini iddia ederek, fazlaya ilişkin haklarının saklı tutulması kaydı ile 10.000,00 TL değer kaybı tazminatının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı … vekili cevap dilekçesinde özetle; kazaya karıştığı belirtilen iş makinasının müvekkili tarafından 30/11/2011’de …’dan satın alındığını, iş makinası operatörü olduğu belirtilen davalı …’nın müvekkilinin çalışan olmadığını ve müvekkili tarafından tanınmadığını iddia ederek davanın reddine karar verilmesine talep etmiştir. Davalı …Ş. vekili cevap dilekçesinde özetle; kazaya karıştığı belirtilen davacıya ait olan aracın müvekkili nezdinde sigortalı bulunduğunu, kaza nedeniyle davacıya hasar tazminatı ödendiğini, değer kaybı tazminatının poliçe teminatı dışında olduğunu iddia ederek davanın reddine karar verilmesine talep etmiştir. Davalı …’ya dava dilekçesi usulüne uygun tebliğ edilmesine rağmen davalı cevap hakkını kullanmamıştır. İlk Derece Mahkemesince; “davanın davalı … yönünden reddine, davanın davalılar … ve … yönünden kısmen kabulü ile 7.000,00 TL’ nin 19/07/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine” karar verilmiştir. Bu karara karşı davalı … vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Davalı … vekili istinaf dilekçesinde özetle; kazaya karışan … plakalı aracın …Ltd.Şti.’ne ait olduğunu, müvekkili ile herhangi bir ilgisinin bulunmadığını, araç sürücüsü …’nın kaza tarihinde müvekkilinin yanında çalışıp çalışmadığının araştırılmadığını, bu şahsın müvekkili uhdesinde hiçbir zaman çalışmadığını, meydana gelen zarardan müvekkilinin sorumluluğunun olmadığını, kararın bu nedenle hatalı olduğunu belirtmiştir. HMK’nın 355. maddesi kapsamında istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda: Dava, trafik kazasından kaynaklanan değer kaybı tazminatı istemine ilişkindir. Davalı vekili her ne kadar zarara sebebiyet veren iş makinasının sürücüsü …’nın müvekkilinin yanında çalışmadığını iddia etmiş ise de; dosyadaki İstanbul Ticaret Odasının resmi kayıtlarına göre kazaya neden olan iş makinasının 04/05/2011 tarihinde davalı … tarafından satın alındığı ve aracın “…A.Ş.” adına tescil edildiği, davalı …’nın beyanlarına göre, davalı … adına çalıştığı esnada davacıya ait araca zarar verdiği anlaşılmıştır. Dolayısıyla davalı vekilinin istinaf iddia ve itirazı yerinde değildir. Bu bağlamda; davalı … vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere: 1-Davalı … vekili tarafından yukarıda esas ve karar numarası yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE, 2-Harçlar Yasası’na göre alınması gereken 478,17 TL harçtan peşin alınan 77,00 TL harcın mahsubu ile bakiye 401,17 TL harcın davalı …’dan tahsili ile Hazineye irat kaydına, 3-Davalının istinaf başvurusu nedeniyle yaptıkları yargılama giderlerinin kendileri üzerinde bırakılmasına, 4-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, vekalet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf yargılama giderleri için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nın 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi.23/01/2020