Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2019/2807
KARAR NO: 2021/1714
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 01/02/2018
NUMARASI: 2015/382 Esas – 2018/70 Karar
DAVANIN KONUSU: Maddi ve Manevi Tazminat (Trafik Kazasından Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 16/11/2021
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Dava ve uyuşmazlık; TBK’nın 53/3. ve 56/2. maddeleri kapsamında ölümlü trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir. İlk Derece Mahkemesince; “1-Maddi tazminat talebi bakımından sulh olunduğu bildirildiğinden konusu kalmayan maddi tazminat talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına, 2- Manevi tazminat talebi bakımından davanın kısmen kabulü ile … için 8.000,00 TL, … için 2.000,00 TL, … için 2.000,00 TL, … için 2.000,00 TL, … için 2.000,00 TL, … için 2.000,00 TL olmak üzere tüm davacılar için toplam 18.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 02/02/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı …’dan alınarak davacılara ödenmesine, 3- Fazlaya dair taleplerin ayrı ayrı reddine,” karar verilmiştir. Bu karara karşı, davacılar vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Davacılar vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; Mahkemece hükmedilen manevi tazminat miktarlarının az olduğunu, talepleri doğrultusunda karar verilmesi gerektiğini belirtmiştir. HMK’nın 355. maddesi kapsamında istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda: Dosya kapsamından; 02/02/2015 tarihinde, davalı … Sigorta AŞ.’nin ZMS sigortacısı ve davalı ..’nın sürücüsü olduğu aracın, davacı …’in kızı ve diğer davacıların kardeşi yaya …’a çarpması nedeniyle meydana gelen trafik kazası neticesinde, …’ın vefat ettiği; kazanın meydana gelmesinde davalı sürücünün asli, yaya müteveffanın ise tali kusurlu olduğu, işbu davada, müteveffanın annesi davacı … için 15.000,00 TL ve kardeşleri olan diğer davacıların her biri için 5.000,00’er TL manevi tazminat talep edildiği ve Mahkemece yapılan yargılama neticesinde, yukarıda belirtildiği şekilde karar verildiği anlaşılmıştır. Kazanın oluş şekli, kusur durumu, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile TBK’nın 56. maddesinde düzenlenen manevi tazminat müessesesinin amacı bir bütün olarak değerlendirildiğinde; Mahkemece, davacıların her biri için hükmedilen manevi tazminat miktarlarının, manevi tazminat müessesesinin amacı ile hakkaniyet ilkesine uygun düşmediği ve az olduğu kanısına varılmıştır. Bu nedenle, davacılar vekilinin itirazının kabulü ile, takdiren davacı … için 15.000,00 TL ve diğer davacıların her biri için 5.000,00’er TL manevi tazminata hükmedilmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere: A- Davacılar vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile, Yukarıda esas ve karar numarası belirtilen İlk Derece Mahkemesi kararının, HMK’nın 353/1-b/2. maddesi gereğince düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilmek üzere kaldırılmasına, Buna göre: 1-Maddi tazminat talebi bakımından sulh olunduğu bildirildiğinden konusu kalmayan maddi tazminat talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına, 2-Manevi tazminat davasının Kabulü ile, … için 15.000,00 TL, … için 5.000,00 TL, … için 5.000,00 TL, … için 5.000,00 TL, … için 5.000,00 TL, … için 5.000,00 TL olmak üzere tüm davacılar için toplam 40.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 02/02/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı …’dan alınarak davacılara ödenmesine, 3-Harçlar Kanunu’na göre alınması gereken 2.732,40 TL harçtan davacı tarafından yatırılan 140,04 TL peşin harcın mahsubu ile bakiye 2.592,36 TL harcın davalı …’dan alınarak Hazine’ye gelir kaydına, 4-Davacılar tarafından yapılan 140,04 TL peşin harç, 27,70 TL başvuru harcı olmak üzere toplam 167,74 TL harcın davalı …’dan alınarak davacılara verilmesine, 5-Davacılar tarafından yapılan 105,00 TL yargılama giderinin davalı …’dan alınarak davacılara verilmesine, 6-Davalı … tarafından yapılan yargılama giderinin davalı üzerinde bırakılmasına, 7- Davacıların maddi tazminat talebi konusuz kaldığından, davacılar vekilinin beyanı dikkate alınarak davacılar lehine vekalet ücreti ve yargılama gideri takdirine yer olmadığına, 8-Davacılar kendilerini vekil ile temsil ettirdiklerinden, kabul edilen manevi tazminat miktarı üzerinden, Dairemizin kararının verildiği tarihte yürürlükte bulunan AAÜT gereğince hesaplanan 4.750,00 TL nispi vekalet ücretinin davalı …’dan alınarak davacılara verilmesine, 9-Tarafların artan gider avansı bulunması ve talep etmeleri halinde kendilerine iadesine, B-İstinaf İncelemesi Bakımından: 1-Davacılar tarafından peşin olarak yatırılan istinaf karar harcının, istem halinde İlk Derece Mahkemesi tarafından kendilerine iadesine, 2-İstinaf aşamasında davacılar tarafından yapılan 42,00 TL posta ve tebligat gideri ile 98,10 TL istinaf başvuru harcı olmak üzere toplam 140,10 TL’nin davalıdan tahsili ile davacılara verilmesine, 3-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından vekalet ücretine hükmedilmesine yer olmadığına, 4-İstinaf için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dair dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere oy birliğiyle karar verildi.16/11/2021