Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2019/257
KARAR NO : 2019/561
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: BAKIRKÖY 7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/07/2017
NUMARASI : 2016/522 Esas – 2017/576 Karar
DAVANIN KONUSU: Trafik Kazasından Kaynaklanan Maddi Manevi Tazminat
KARAR TARİHİ: 28/11/2019
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:Davacı vekili dava dilekçesinde; 28/09/2014 günü meydana gelen trafik kazasında davalı …’ün sürücüsü olduğu davalı …’un sahibi olduğu davalı … Sigortanında ZMSS şirketi olan … plakalı aracın durakta bekleyen müvekkiline çarpması sonucu, müvekkilinin bacağından yaralandığını, maluliyeti sebebiyle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 12.000,00 TL maddi tazminatın davalı … şirketinden sigorta limiti ile sınırlı olmak üzere tüm davalılardan kaza tarihinden itibaren gerçek kişi davalılardan 30.000’er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsilini talep etmiştir. Davalı sürücü ve işleten cevap dilekçelerinde; kazadan sonra davacı tarafa yardımcı olduklarını, talep edilen manevi tazminatın müvekkillerinde fakirleşme, davacı da zenginleşme oluşturacağını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.İlk derece mahkemesince; maddi tazminat taleplerinin feragat nedeniyle reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 20.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar sürücü ve işletenden müştereken ve müteselsilen tahsiline fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.Davalı sürücü ve işleten vekili istinaf dilekçesinde özetle; takdir edilen manevi tazminatın fahiş olduğunu ve manevi tazminatın davalılarda fakirleşmeye sebep olmaması gerektiğini, kazanın gerçekleşmesinde hiç bir kusuru olmayan araç sahibi için bu miktarın yıkım oluşturduğunu, manevi tazminat taleplerinin reddi ile istinaf talebinin kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi manevi tazminat davasıdır.
HMK’nın 355. maddesi kapsamında istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda: Davacı vekili, davalılara ait aracın % 100 kusuruyla otobüs durağına girmesi sonucu meydana gelen trafik kazasında müvekkilinin % 22 oranında engelli kalmış olması sebebiyle davalılardan maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmuştur. TBK’nın “manevi tazminat” başlıklı 56. maddesine göre, Hâkim, bir kimsenin bedensel bütünlüğünün zedelenmesi durumunda, olayın özelliklerini göz önünde tutarak, zarar görene uygun bir miktar paranın manevi tazminat olarak ödenmesine karar verebilir.Dosyadaki deliller ve ilk derece mahkemesi kararının gerekçesi birlikte değerlendirildiğinde, mahkemece hükmedilen manevi tazminat miktarının, olayın oluşuna, tarafların sosyal ve ekonomik durumlarına, manevi tazminat müessesinin amacına ve hakkaniyet ilkesine uygun olduğu değerlendirilerek, davalılar vekilinin, bu yöndeki istinaf itirazlarının yerinde olmadığı anlaşıldığından, davalılar vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere:1-Davalılar … ve … vekilinin yukarıda esas ve karar numarası yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,2-Harçlar Yasası’na göre alınması gereken 1.366,20 TL harçtan peşin alınan 341,55 TL harcın mahsubu ile bakiye 1.024,65 TL harcın Davalılar … ve …’dan tahsili ile Hazineye irat kaydına,3-Davalılar … ve …’un istinaf başvurusu nedeniyle yaptığı yargılama giderlerinin üzerlerinde bırakılmasına,4-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, vekalet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf yargılama giderleri için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi.28/11/2019