Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2019/2465
KARAR NO: 2021/747
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 12. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 20/03/2018
NUMARASI: 2016/1064 Esas – 2018/190 Karar
DAVANIN KONUSU: Maddi Tazminat (Trafik Kazasından Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 20/05/2021
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ Dava ve uyuşmazlık, 5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 14. ve TBK’nın 53/3.maddeleri kapsamında, ölümlü trafik kazasından kaynaklanan bakiye destekten yoksun kalma tazminat istemine ilişkindir. İlk Derece Mahkemesince davacı vekilinin ıslah dilekçesi dikkate alınarak; “Davanın kabulü ile 76.904,41 TL nin 11/01/2016 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine,” karar verilmiştir. Bu karara karşı, davalı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Davalı vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; dava öncesinde, davalı müvekkili tarafından alınan kusur raporunda kusur dağılımının %70-%30 olarak tespit edildiğini, işbu dosyada aldırılan kusur raporunda ise kusur dağılımının %100-%0 olarak tespit edildiğini, bu durumda kusur raporları arasındaki çelişki giderilmeden hüküm kurulmasının hatalı olduğunu, müteveffanın da içerisinde yer aldığı kazaya karışan otomobilde 7 kişi bulunduğunu istiap haddinin aşıldığını, bu nedenle olayda müterafik kusur indirimi yapılması gerektiğini belirtmiştir. HMK’nın 355. maddesi kapsamında istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda: Dosya kapsamından, 22/06/2015 tarihinde, davacının desteği (oğlu) …’ın içerisinde yolcu olarak bulunduğu … plakalı araca, plakası tespit edilemeyen bir başka aracın çarpması nedeniyle meydana gelen trafik kazası neticesinde, davacının desteği (oğlu) …’ın vefat ettiği; dava öncesinde davalı … tarafından, 05/09/2016 tarihinde, davacıya 9.047,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının ödendiği, plakası tespit edilemeyen aracın sebep olduğu dava konusu kaza nedeniyle, işbu davada, davacı tarafça bakiye destekten yoksun kalma tazminatı talep edildiği ve Mahkemece yapılan yargılama neticesinde, yukarıda belirtildiği şekilde karar verildiği anlaşılmıştır. Mahkemece karara dayanak yapılan 17/10/2017 tarihli bilirkişi kurulu raporunda; dava konusu kazanın meydana gelmesinde, davacının oğlu …’ın içerisinde yolcu olarak bulunduğu … plakalı aracın sürücüsü …’ün kusurunun bulunmadığı, plakası tespit edilmeyen araç (tır) sürücüsünün %100 oranında tam kusurlu olduğu; davalı tarafça ödenen tazminat miktarının güncellenerek düşülmesi sonucunda, davacının talep edebileceği bakiye destekten yoksun kalma tazminatı miktarının 76.904,46 TL olduğu mütalaa edilmiştir. Bilirkişi raporunun yapılan incelemesinde, raporun, HMK’nın 279.maddesinde aranılan koşullara uygun olarak düzenlendiği, dosya kapsamına uygun, denetim ve hüküm kurmaya elverişli olduğu kanısına varılmıştır. Ayrıca, davacının desteğinini içerisinde yolcu olarak bulunduğu araçta 7 kişinin bulunması ile ölüm olayı arasında bir illiyet bağının olduğu ispatlanamamıştır. Bu nedenle, davalı vekilinin istinaf başvurusundaki iddia ve itirazlar yerinde görülmemiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere: 1-Davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nin 353/1-b/1. maddesi gereğince esastan reddine, 2-Harçlar Kanunu’na göre alınması gereken 5.253,34 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 1.313,34 TL karar ve ilam harcı mahsup edilerek bakiye 3.940,00 TL karar ve ilam harcının davalıdan tahsili ile Hazine’ye verilmesine, 3-Davalının istinaf başvurusu nedeniyle sarfettiği yargılama giderinin kendisi üzerinde bırakılmasına, 4-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından vekâlet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf yargılama giderleri için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nin 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi.20/05/2021