Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2019/2357
KARAR NO: 2021/925
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 06/06/2018
NUMARASI: 2016/805 (E) 2018/638 (K)
DAVANIN KONUSU: Trafik kazasından kaynaklanan bedensel zarar nedeniyle maddi tazminat
KARAR TARİHİ: 08/06/2021
Yukarıda yazılı İlk derece mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Dava, trafik kazasından kaynaklanan bedensel zarar tazminatı istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesince; “Davanın kısmen kabülü ile 6.737,73 TL geçici iş göremezlikten kaynaklı tazminatın, dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazla talebin reddine ” karar verilmiştir. Bu karara karşı davalı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle; davadan önce müvekkili sigorta şirketine usulüne uygun başvuru yapılmadığından dava şartı yokluğu sebebiyle davanın usulden reddi gerektiğini, geçici iş göremezlik zararının trafik sigorta poliçesi teminatı kapsamında olmamasına rağmen yerel mahkemenin bu zarardan müvekkili şirketi sorumlu tuttuğunu, Yargıtay kararları uyarınca kaza tarihi ne olursa olsun 01/06/2015 tarihinden sonra düzenlenmiş olan poliçelerin yeni genel şart hükümlerine tabi olduğunu, … plakalı aracın 27/07/2015 tarihinde ZMMS poliçesi ile sigortalandığını dolayısıyla geçici iş göremezlik zararının yeni genel şartlar uyarınca tedavi giderleri kapsamında SGK tarafından karşılandığını, bu husustaki savunmaları dikkate alınmadan ve gerekçelendirilmeden karar verildiğini belirterek ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasını talep etmiştir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun (HMK) 355. maddesi kapsamında istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda: Somut olayda, 04/11/2015 tarihinde davacı idaresindeki … plaka sayılı araç ile davalı nezdinde ZMMS poliçesi ile sigortalı bulunan … plaka sayılı aracın karıştığı trafik kazası nedeniyle davacının yaralandığı ve bu yaralanma nedeniyle maddi tazminat talep edildiği anlaşılmaktadır. Davalıya sigortalı … plaka sayılı araca ilişkin trafik sigorta başlangıç tarihi 27/07/2015 olup, kaza poliçenin yürürlük süresi içerisinde meydana gelmiştir. Kaza tarihinde yürürlükte bulunan 2918 sayılı KTK’nın 97.maddesinde dava şartı olarak dava yoluna başvurulmadan önce sigorta kuruluşuna başvuru ile ilgili hüküm gereğince, davacının dava açmadan önce, davalının da cevap dilekçesinde kabulünde olduğu gibi sigorta şirketine başvurduğu, başvurunun 21.06.2016 tarihinde sigorta şirkete tebliğ edildiği dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Bu hale göre dava şartının yerine getirilmiş olduğu anlaşılmakla davalı vekilinin bu yöne ilişkin istinaf talebi yerinde görülmemiştir. 6111 sayılı yasa ile değişik 2918 sayılı Yasanın 98. maddesinde, Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacak tedavi giderleri arasında geçici işgöremezlik tazminatının sayılmadığı, sorumluluğu yeni genel şartlardan sonraki bir tarihte başlayan davalı trafik sigortacısı bakımından her ne kadar yeni genel şartların A.5.b. maddesinde geçici iş göremezlik zararının SGK’nın sorumluluğunda olduğu düzenlenmiş ise de mezkur yasada karşılanacak tedavi giderleri arasında geçici iş göremezlik tazminatının sayılmadığı, bu durumda SGK’nın sorumluluğunun alt norm düzeyindeki genel şartlar ile genişletilemeyeceği, dolayısıyla sözü geçen genel şart hükmünün uygulanma kabiliyetinin bulunmadığı nazara alındığında geçici iş göremezlik zararının davalı sigorta şirketinin ZMSS teminatı kapsamında kaldığı anlaşılmakla bu yöne ilişkin istinaf talebi de yerinde görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle; davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere: 1-Davalı vekilinin yukarıda esas ve karar numarası yazılı ilk derece mahkemesi kararına karşı yapılan istinaf başvurusunun HMK’nin 353/1-b/1. maddesi gereğince esastan reddine, 2-Harçlar Kanununa göre alınması gereken 460,25 TL karar ve ilam harcından peşin alınan 115,10 TL karar ve ilam harcı mahsup edilerek bakiye 345,15 TL karar ve ilam harcının davalıdan tahsil edilerek Hazineye verilmesine, 3-Davalının istinaf başvurusu nedeniyle sarfettiği yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, 4-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, vekâlet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf yargılama giderleri için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nın 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi.08/06/2021