Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I
DOSYA NO : 2019/232
KARAR NO : 2019/549
KARAR TARİHİ : 22/11/2019
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 5. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 08/09/2017
NUMARASI : 2017/4216 Esas – 2017/4225 Karar
DAVANIN KONUSU:İşgöremezlik Tazminatı
KARAR TARİH :22/11/2019
İstanbul 5.Asliye Ticaret Mahkemesi’nin yukarıda yazılı değişik iş karar sayılı kararı ile saklanmasına karar verilen Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyetinin 02/08/2017 gün 2017/İHK-2651 sayılı kararının incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle re’sen dikkate alınabilecek hususlar ayrık olmak üzere istinaf talep ve gerekçeleri ile tarafların ileri sürdükleri iddia ve savunmalar esas alınmak sureti ile dosya incelendi;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :Başvuran/davacı vekili dilekçesinde özetle; davalı sigorta şirketi tarafından trafik sigortası teminatı verilen … plakalı çekici ile müvekkilin kullandığı … plaka sayılı aracın 05.11.2014 tarihinde karıştıkları trafik kazası neticesinde müvekkilinin yaralanarak malul kaldığını belirterek sürekli iş göremezlik tazminatı, geçici iş göremezlik tazminatı ve bakıcı giderinden oluşan maddi tazminat talebinde bulunmuş; talebini ıslahen toplam 101.095,00 Türk Lirasına artırmıştır.Davalı vekili başvurunun reddine karar verilmesini talep etmiştir. Uyuşmazlık Hakem Heyeti tarafından yapılan yargılama neticesinde 76.097,05 Türk Lirası kalıcı iş göremezlik, 16.917,64 Türk Lirası geçici iş göremezlik ve 8.080,31 Türk Lirası bakıcı gideri olmak üzere toplam 101.095 Türk Lirası maddi tazminatın avans faizi ile birlikte tahsiline dair verilen karara vaki itiraz üzerine İtiraz Hakem Heyeti tarafından 02.08.2017 tarih 2017/İHK-2651 Sayılı karar ile esasa yönelik itirazların reddine, avans faizine yönelik itirazın kabulüne, Uyuşmazlık Hakem Heyeti tarafından verilen kararın avans faizi üzerinden aynen hüküm altına alınmasına karar verilmiştir.Karara karşı davalı vekili tarafından; davacı tarafından sigorta şirketine yapılan başvurudan itibaren 15 iş günü geçmeden tahkim başvurusunun yapıldığı, bu nedenle başvurunun usulden reddine karar verilmesi gerektiği, esas bakımından ise ZMMS Genel Şartlarının A.5. maddesi uyarınca bakıcı gideri ve geçici iş göremezlik zararlarının teminat dışı olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusunda bulunulmuştur.Dava trafik kazasından kaynaklanan yaralanma nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.Davacı tarafından Sigorta Tahkim Komisyonuna müracaat edilmeden önce davalı sigorta şirketine müracaat edilerek, sigorta şirketi tarafından hasar dosyası açılmasının temin edildiği ve davalı şirketçe, kişinin kalıcı sakatlığının mevcut olmadığı gerekçesiyle herhangi bir ödeme yapılamayacağı sonucuna varıldığı anlaşılmaktadır. Bu durumda başvuru şartlarının yerine getirilmiş olduğu, buna yönelik istinaf itirazının yerinde olmadığı anlaşılmaktadır.Davacı vekilinin geçici iş göremezlik zararı ile bakıcı giderinin poliçe teminatı kapsamında olmadığına yönelik itirazının değerlendirilmesinde; Kaza tarihinin 05.11.2014 olduğu, kaza tarihinde yürürlükte bulunan ZMMS genel şartlarına göre geçici iş göremezlik ve bakıcı giderinin trafik sigortası teminatı kapsamında olduğu, TTK’nın 1425/3. maddesi uyarınca genel şartlarda sigortalı aleyhine yapılan değişikliklerin sigortalı bakımından geçerliliğinin bulunmadığı, hükme esas alınan Ankara Üniversitesi Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığı tarafından düzenlenen 28.12.2016 tarihli raporda da geçici iş göremezlik suresi ve bu süre içerisinde davacının bir başka kişinin bakımına muhtaç olduğu hususunun açıklandığı, dolayısıyla bu yöne ilişen istinaf taleplerinin de yerinde olmadığı görülmektedir. Geçici iş göremezlik ve bakıcı giderinin hesabına ve hesaplama yöntemine dair herhangi bir istinaf itirazında bulunulmadığından, bu hususlarda bir değerlendirme yapılmamıştır. (HMK m. 355)Bu durumda yapılan yargılamaya, toplanan delillere, dosya içeriğine, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davalı tarafın yerinde olmayan istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermek gerekmiştir.
KARAR:Yukarıda açıklanan gerekçe ile;1- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b/1 maddesi hükmü uyarınca davalı sigorta şirketi vekilinin istinaf başvurusunun ESASTAN REDDİNE,2- 6728 sayılı Yasa’nın 36. maddesi ile değişik 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı 1 sayılı Tarifenin A) Mahkeme Harçları başlıklı bölümünün III- Karar ve ilam harcı başlıklı alt bölümünün birinci fıkrasının (a) bendi gereğince harç alınmasına yer olmadığına, davalı tarafça yatırılan istinaf karar ve ilam harcının İADESİNE,3- Davalı tarafça yapılan istinaf yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına, 4- Artan gider ve delil avansının karar kesinleştiğinde ilgilisine iadesine,5-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, vekalet ücretine hükmedilmesine yer olmadığına, 6-İstinaf için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dair, gerekçeli kararın taraflara/vekillerine tebliğinden itibaren Yargıtay ilgili Hukuk Dairesi Başkanlığına sunulmak üzere iki hafta içerisinde Dairemize yahut Dairemize gönderilmek üzere temyiz edenin bulunduğu yer bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine veya ilk derece mahkemesine verilecek temyiz dilekçesi ile Yargıtay yolu açık olmak üzere dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda oy birliği ile karar verildi.22/11/2019