Emsal Mahkeme Kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 40. Hukuk Dairesi 2019/204 E. 2019/606 K. 05.12.2019 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2019/204
KARAR NO: 2019/606
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İstanbul 12. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 12/06/2017
NUMARASI: 2015/466 Esas- 2017/498 Karar
DAVANIN KONUSU: Destekten Yoksun Kalma Tazminatı (Trafik Kazasından Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 05/12/2019
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;…
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; 14/09/2014 saat 02:30 civarında müvekkilinin murisi (oğlu) …’nın içinde yolcu olarak bulunduğu, … idaresindeki … plakalı ticari taksi ile işyerinden evine giderken taksinin kaza yapması neticesinde müvekkilinin oğlunun ve taksi şoförünün hayatlarını kaybettiklerini, kaza yapan aracın davalı nezdinde ZMSS poliçesi ile sigortalı bulunduğunu, oğlunun vefatı nedeniyle müvekkilinin destekten yoksun kaldığını, tazminat ödemesi için davalı tarafa başvurulduğunu, ancak davalı tarafın tazminat ödemediğini iddia ederek fazlaya ilişkin haklarının saklı tutulması koşulu ile 50.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalı … Şirketine başvuru tarihi olan 02/10/2014 tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; kazaya karıştığı iddia edilen aracın müvekkkili nezdinde ZMSS poliçesi ile sigortalı bulunduğunu müvekkilinin sorumluluğunun poliçe limiti ve sigortalı araç sürücüsünün kusuru ile sınırlı olduğunu iddia ederek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. İlk Derece Mahkemesince; “davanın kabulü ile 138.842,16-TL’nin davalıdan tahsiline, 134.114,62-TL’lik kısmına dava tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına,” karar verilmiştir. Bu karara karşı davalı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Davalı vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; müteveffa …’nın kazanın oluşumuna sebebiyet verdiği için KTK’nın 86.maddesi gereğince müvekkili şirketin sorumluluğu bulunmadığını, müvekkili nezdinde sigortalı araç sürücüsünün %100 kusuru dikkate alınarak hesaplama yapılmasına itiraz ettiklerini ve bu itirazlarının dikkate alınmadığını belirtmiştir. HMK’nın 355. maddesi kapsamında istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda: Dava, TBK’nın 53/3.maddesi kapsamında trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir. Dosya kapsamından, davalı nezdinde ZMSS poliçesi ile sigortalı bulunan … plakalı taksinin 14/09/2014 tarihinde kaza yapması sonucu, takside yolcu olarak bulunan davacının desteği (oğlu) … ile taksi şoförünün vefat ettikleri, davacının destekten yoksun kalma tazminatının ödenmesi için dava öncesinde davalı … Şirketine başvurduğu, davalı tarafça tazminat ödenmemesi nedeniyle iş bu davanın açıldığı ve davanın kabulüne karar verildiği anlaşılmıştır. Davalı vekili istinaf başvurusunda kazanın meydana gelmesinde sigortalı araçta yolcu olarak bulunan davacının desteği (oğlu) …’nın ağır kusuru bulunduğunu, taksi sürücüsünün olaydan önce telsiz konuşmasında arkadaşlarına zor durumda olduğunu söyleyip yardım istediğini, sürücünün davacının desteği tarafından gasba maruz kaldığı sırada ve destek …’nın ağır kusuru sonucu kazanın meydana geldiğini, bu nedenle tazminat koşullarının oluşmadığını iddia etmekte ise de, dosya içeriğine göre bu iddia ispat edilebilmiş değildir. Bu durumda, tek taraflı trafik kazasında davalı nezdinde sigortalı araç sürücüsünün %100 kusuru dikkate alınarak destekten yoksun kalma tazminatı hesaplaması yapılması ve ZMS sigortacısı olan davalının bu tazminattan sorumlu tutulmasında dosya içeriğine, usul ve kanuna aykırılık bulunmayıp davalı vekilinin istinaf başvurusundaki itirazlar yerinde değildir. Bu bağlamda; davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere: 1-Davalı vekilinin yukarıda esas ve karar numarası yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE, 2-Harçlar Yasası’na göre alınması gereken 9.484,30 TL harçtan peşin alınan 2.402,47 TL’nin mahsubu ile bakiye 7.081,83 TL harcın davalıdan tahsili ile Hazineye irat kaydına, 3-Davalının istinaf başvurusu nedeniyle yaptığı yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına, 4-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, vekalet ücretine hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf yargılama giderleri için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, kararın tebliğinden itibaren iki haftalık süre içerisinde Yargıtay ilgili hukuk dairesine hitaben verilecek temyiz dilekçesi ile temyiz yolu açık olmak üzere, oy birliğiyle karar verildi.05/12/2019