Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
40. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
DOSYA NO: 2019/1418
KARAR NO: 2020/4387
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL 14. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 17/01/2018
NUMARASI: 2015/677 Esas – 2018/59 Karar
DAVANIN KONUSU: Trafik kazasından kaynaklanan güç kaybı tazminatı
KARAR TARİHİ: 15/12/2020
Yukarıda yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Dairemiz Heyetince yapılan müzakere sonucunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ Davacı vekili, 05/09/2011 tarihinde davalı … şirketine zorunlu mali sorumluluk sigortası poliçesiyle sigortalı … plakalı araç sürücüsünün kusuru ile … plakalı araca arkadan çarpması neticesinde … plakalı araçta yolcu olarak bulunan davacı müvekkil …’nin yaralanarak sakat kaldığını beyanla, fazlaya ilişkin haklarının saklı tutulması kaydı ile, 1.000,00 TL iş göremezlik tazminatının davalıdan ticari avans faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili ıslah dilekçesi ile talebini 30.900,30 TL’ye yükseltmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle, davacının aynı zamanda sigorta poliçesinin tarafı olması nedeniyle zararın teminat kapsamı dışında kaldığını belirterek davanın reddini savunmuştur İlk Derece Mahkemesince; “davanın reddine” karar verilmiştir. Bu karara karşı davacı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle; davacıya ait olan aracın engelli aracı niteliğinde olduğu, davacının da bu aracın zorunlu işleteni sıfatına haiz olduğunu, kaza sırasında araçta davacının yolcu konumunda olduğunu beyanla, kararın kaldırılmasını ve davanın kabulüne karar verilmesini talep etmiştir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun (HMK) 355. maddesi kapsamında istinaf itirazları ve kamu düzenine ilişkin hususlarla sınırlı olarak yapılan inceleme sonunda: Dava, trafik kazasından kaynaklanan güç kaybı tazminatı istemine ilişkindir. Somut uyuşmazlıkta; davalı … nezdinde sigortalı … plakalı araç ile … plakalı aracın çarpışması sonucunda, … plakalı araçta yolcu konumunda bulunan …’nin yaralandığı, bu yaralanma sebebiyle davacının iş göremezlik tazminatı talep ettiği, mahkemece davanın reddine karar verildiği anlaşılmıştır. Dosya kapsamından, talebe konu … plakalı, 2001 model hususi kullanıma tahsis … marka aracın işleteninin davacı … olduğu görülmüştür. 2918 sayılı KTK’nın 91/1. maddesinde, “işletenlerin, bu Kanunun 85/1. maddesine göre olan sorumluluklarının karşılanmasını sağlamak üzere mali sorumluluk sigortası yaptırmaları zorunludur”, aynı Kanunun 85/1. maddesinde, “bir motorlu aracın işletilmesi bir kimsenin ölümüne veya yararlanmasına yahut bir şeyin zarara uğramasına sebep olursa, araç işletenin bu zarardan sorumlu olacağı”, aynı yasanın 85/son maddeside ise, “işleten ve araç işleticisi teşebüsün sahibi, aracın sürücüsünün veya aracın kullanılmasına katılan yardımcı kişilerin kusurundan kendi kusuru gibi sorumludur.” hükümlerine yer verilmiş, Karayolları Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartlarının A-1 maddesinde de, “sigortacı bu poliçede tanımlanan motorlu aracın işletmesi sırasında bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına sebebiyet vermesinden dolayı 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’na göre işletene düşen hukuki sorumluğu, zorunlu sigorta limitlerine kadar temin eder” şeklinde ifade edilmiştir. Yukarıda açıklanan hükümlerden, zorunlu mali sorumluluk sigortasının; motorlu bir aracın karayolunda işletilmesi sırasında, bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına neden olması halinde, o aracı işletenin zarara uğrayan 3. kişilere karşı olan sorumluluğunu belli limitler dahilinde karşılamayı amaçlayan ve yasaca yapılması zorunlu kılınan sorumluluk sigortası olduğu anlaşılmıştır. Ayrıca, Hususi kullanıma tahsis edilmiş engelli araçlarında kanunda herhangi bir istisna söz konusu değildir. Davacı, talebe konu Zorunlu mali sorumluluk sigortası poliçesinin tarafı ve araç işleteni olarak yer aldığından, davacı vekilinin istinaf itirazı yerinde görülmemiştir. Bu bağlamda; davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
KARAR: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere: 1-Davacı vekilinin yukarıda esas ve karar numarası yazılı İlk Derece Mahkemesi kararına karşı yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b/1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE, 2-Harçlar Yasası’na göre alınması gereken 54,40 TL harçtan peşin alınan 35,90 TL harcın mahsubu ile bakiye 18,50 TL harcın davacıdan tahsili ile Hazineye irat kaydına, 3-Davacının istinaf başvurusu nedeniyle yaptığı yargılama giderlerinin kendisi üzerinde bırakılmasına, 4-İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından, vekalet ücreti hükmedilmesine yer olmadığına, 5-İstinaf yargılama giderleri için yatırılan gider avansından artan kısmın yatıran tarafa iadesine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nın 362/1-a maddesi gereğince kesin olmak üzere, oy birliği ile karar verildi.15/12/2020