Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C.
İSTANBUL
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
4. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO: 2018/981
KARAR NO : 2019/596
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: İSTANBUL ANADOLU 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 01/02/2018
NUMARASI : 2017/711 – 2018/127
DAVANIN KONUSU: Tazminat (Haksız İhtiyati Hacizden Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ: 27/03/2019
Yukarıda yazılı ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulmuş olmakla HMK’ nın 353.maddesi uyarınca dosya incelendi,
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: DAVA: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Antalya 2. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2017/231 D. İş E. sayılı dosyasından, davalı alacaklı tarafından alınan 11.04.2017 tarihli ihtiyati haciz kararıyla Antalya … İcra Müdürlüğü … E. sayılı dosyasından alınan talimatla Kütahya …. İcra Müdürlüğü … Tal. sayılı dosyasıyla hacze çıkıldığını, aynı anda mükerrer olarak İstanbul Anadolu …. İcra Müdürlüğünün … E. sayılı dosyası ile de ilamsız icra yoluyla takibe geçildiğini, ihtiyati haciz kararına itiraz edildiğini ve ihtiyati haciz kararının kaldırıldığını, davalı firmanın, sözleşme gereği yetkisiz olduğunu bilerek ve borç mevcut olmamasına rağmen ihtiyati haciz müracaatında bulunup usul ve yasaya aykırı haciz kararı aldığını, bununla yetinmeyip fiili haciz ve muhafaza işlemine giriştiğini, müvekkili şirketin ihtiyati haciz bedelini ödeyebilecek imkanı olmasaydı bugün kapanma noktasına geleceğini, davalının söz konusu olayda kusuru ve müvekkilinin zararı olduğunu, müvekkilinin icra işlemlerinin durdurulması için 18.04.2017 tarihinde teminat olarak 2.789.897,50 TL. yatırdığını ve bu paranın ancak 06.06.2017 tarihinde çekilebildiğini, bu sebeple teminat olarak yatan paranın nemalandırma gelirinden mahrum kaldığını belirterek, 2.789.897,50 TL.’nin nema getirisi için 10.000 TL. maddi tazminat ile 100.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP : Davalı vekili cevap dilekçesi özetle ; haksız ihtiyati haciz kararlarına ilişkin İİK 259/f.5 maddesi gereğince açılacak tazminat davalarının, ihtiyati haciz koyan mahkemede görüleceğini, İstanbul Anadolu Mahkemelerinin yetkisiz olduğunu, yetkili Mahkemenin Antalya Mahkemeleri olduğunu belirterek, yetkisizlik nedeniyle davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI : Mahkemesince; dava, hukuki mahiyeti itibariyle haksız fiil nedeniyle maddi ve manevi tazminat talebine ilişkin olup, haksız fiilin gerçekleştiği yer mahkemesi ve İİK 259/son madde hükmü gereği ihtiyati haczi koyan mahkeme dahi yetkili mahkemeler olup, mahkememizin yetkili olmadığı, yetkili mahkemenin haksız fiilin gerçekleştiği Antalya Asliye Ticaret Mahkemesi olduğu belirlenmekle, mahkemenin yetkisizliği nedeniyle davanın dava şartı yokluğu nedeniyle usulden reddine, davaya bakmaya Antalya Asliye Ticaret Mahkemelerinin yetkili olduğuna karar verilmiştir. Karar davacı vekiline 08.03.2018 tarihinde tebliğ edilmiş, davacı vekilince 22.03.2018 tarihinde istinaf başvurusunda bulunulmuş, gerekli harç yatırılmıştır.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ : Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle; dava dilekçesini tekrarla, müvekkili şirketle davalı firma aradında imzalanmış olan 28.03.2016 tarihli Yüklenici Sözleşmesi’nin “İhtilafların Halli” başlıklı 11. maddesinde yetkili mahkemenin T.C. İstanbul Anadolu Adliyesi Mahkemesi ve İcra Daireleri olarak belirlendiğini, tarafların tacir olduğunu, HMK’nın 17. maddesi uyarınca İstanbul Anadolu Mahkemelerinin davaya bakmaya yetkili olduğunu, mahkemece yetkisizlik kararı verilmesinin usul ve yasaya aykırı bulunduğunu belirterek, ilk derece mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE : Haksız ihtiyati haciz nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. HMK’nın Yetki Sözleşmesi başlıklı 17- (1) maddesi “Tacirler veya kamu tüzel kişileri, aralarında doğmuş veya doğabilecek bir uyuşmazlık hakkında, bir veya birden fazla mahkemeyi sözleşmeyle yetkili kılabilirler. Taraflarca aksi kararlaştırılmadıkça dava sadece sözleşmeyle belirlenen bu mahkemelerde açılır. ” şeklindedir. Taraflar tacir olup, taraflar arasında yapılan 28.03.2016 tarihli Yüklenici Sözleşmesi’nin “İhtilafların Halli” başlıklı 11. maddesinde, yetkili mahkemenin T.C. İstanbul Anadolu Adliyesi Mahkemesi ve İcra Daireleri olarak belirlendiği, uyuşmazlığın, söz konusu sözleşmeden kaynaklanan alacağın tahsili için ihtiyati haciz kararı alınarak başlatılan icra takibine dayandığı, dolayısıyla HMK’nın 17. Maddesi uyarınca İstanbul Anadolu Asliye Ticaret Mahkemesinin davayı görmeye yetkili olduğu, bu husus dikkate alınarak, taraf delilleri toplanılarak, davanın esası hakkında karar verilmesi gerekirken, davaya bakmaya Antalya Asliye Ticaret Mahkemelerinin yetkili olduğuna karar verilmesi usul ve yasaya uygun değildir. Açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile, HMK’nın 353/1-a.3 maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak, davanın kaldığı yerden devamı için dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere; 1-Davacının istinaf başvurusunun USULEN KABULÜNE, HMK’nın 353/1-a.3 maddesi gereğince, İstanbul Anadolu 2. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2017/711 Esas 2018/127 Karar sayılı kararının KALDIRILMASINA, dosyanın, açıklanan hususlar kapsamında yeniden yargılama yapılmak üzere mahkemesine İADESİNE,2-Davacı tarafın istinaf başvurusu kabul edildiğinden, peşin yatırılan 35,90 TL harcın talep halinde davacıya iadesine, 3-Davacı tarafça yatırılan 98,10 TL istinaf kanun yoluna başvurma harcının hazineye gelir kaydına, 4-Davacı tarafça yatırılan 98,10 TL istinaf kanun yoluna başvurma harcı ile istinaf posta gideri 23,50 TL toplamı 121,60 TL istinaf giderinin davalıdan alınarak, davacıya verilmesine, 5-İstinaf incelemesi sırasında duruşma açılmadığından vekalet ücreti verilmesine yer olmadığına,6-Karardan birer suretinin ilk derece mahkemesince taraf vekillerine tebliğine, Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK’nın 353/1-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere oy birliği ile karar verildi. 27/03/2019